Lygistorrhinidae

Muchówki o ciele długości od 3 do 5,5 mm i ubarwieniu od żółtego po ciemnobrązowe, czasem z przepasanym odwłokiem. Na głowie występują trzy przyoczka, z których środkowe jest wyraźnie mniejsze od bocznych. Długość smukłych czułków wynosi ⅔ długości tułowia z głową u samców oraz połowę długości tułowia z głową u samic. Zbudowane są one z trzonka, nóżki i 14-członowego biczyka. Aparat gębowy wykształcony jest w formie smukłego ryjka, który może mieć od ćwierci do połowy długości ciała. Warga dolna jest krótka, trójkątna^[1], zaopatrzona w parę nieczłonowanych, smukłych, delikatnie oszczecinionych, osadzonych u nasady aparatu gębowego, ku szczytowi zwężonych głaszczków wargowych o długości ⅔ ryjka oraz parę dłuższych od nich^[1][2] i krócej oszczecinionych labelli. Podgębie jest nagie, przejrzyste i smukłe^[1].

Tułów ma krótkie szczecinki na antepronotum, postpronotum i skutum. Delikatne szczecinki na tarczce ustawione są w nieregularny, poprzeczny rządek. Pleury tułowia są nagie z wyjątkiem gęstych rzędów dwukrotnie dłuższych niż na tarczce szczecin na silnie wystających laterotergitach. Skrzydła mają błonę gęsto porośniętą wyraźnymi, mikroskopowymi włoskami. Użyłkowanie skrzydła cechuje żyłka subkostalna co najwyżej w ⅓ tak długa jak pierwsza żyłka radialna, brak żyłki radialnej R₂₊₃, zanikła żyłka medialna z wyjątkiem zewnętrznych ⅔ jej pierwszej i drugiej gałęzi, zanikłe nasadowe ¾ żyłki kubitalnej CuA₁, słabo zaznaczona tylna żyłka kubitalna oraz krótka żyłka analna^[1]. Mniej lub bardziej wydłużona żyłka poprzeczna radialno-medialna ma przebieg skośny lub wzdłużny^[3].

Odwłok jest u nasady silniej przewężony niż u Keroplatoidea i ma bardzo krótki ósmy segment^[3]. U samicy charakteryzują go ponadto jednoczłonowe przysadki odwłokowe^[1].

Przedstawiciele rodziny występują od Japonii po Australię, Sri Lankę i Kamerun oraz w Amerykach: od stanu Wirginia po Brazylię^[1].

Stadia rozwojowe jak i siedlisko ich rozwoju nie zostały dotychczas poznane^[1].

Lygistorrhinidae dawniej umieszczano jako podrodzinę Lygistorrhininae w obrębie grzybiarkowatcyh^[1]. Współcześnie klasyfikuje się je wraz z grzybiarkowatymi w nadrodzinie Mycetophiloidea^[3].

Należą tu 33 współczesne, opisane gatunki, sklasyfikowane w 7 rodzajach oraz kilka rodzajów wymarłych^[4]:

• †Archaeognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004^[5]
• Blagorrhina Hippa, Mattsson & Vilkamaa, 2005
• Gracilorrhina Hippa, Mattsson & Vilkamaa, 2005
• †Indorrhina Stebner et Grimaldi 2017^[6]
• Labellorrhina Hippa, Mattsson & Vilkamaa, 2005
• †Lebanognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004^[5]
• †Leptognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004^[5]
• Loyugesa Grimaldi & Blagoderov, 2001
• Lygistorrhina Skuse, 1890
• Matileola Papp 2002
• †Palaeognoriste Meunier, 1904^[6]
• †Parisognoriste Blagoderov et al. 2010^[7]
• †Plesiognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004^[5]
• †Protognoriste Blagoderov et Grimaldi, 2004^[5]
• Seguyola Matile, 1990