Luís Fabiano

Luís Fabiano rozpoczynał piłkarską karierę w 1995, w klubie Guarani FC FC Campinas ze stanu São Paulo, w 1997 grał krótko w zespole Ituano FC (także stan São Paulo), a później przez dwa lata ponownie był zawodnikiem klubu z Campinas - tym razem jednak klubu AA Ponte Preta. W 2000 roku wyjechał na krótko do Francji, aby grać w zespole Stade Rennais, jednak kariery w Ligue 1 nie zrobił i szybko wrócił do Brazylii, gdzie już w 2001 wywalczył z São Paulo FC Turniej Miast Rio de Janeiro i São Paulo. W 2002 powrócił do Stade Rennais, jednak wkrótce znowu znalazł się w zespole São Paulo FC. W 2003 zadebiutował w reprezentacji Brazylii, w której rozegrał dotychczas 12 meczów. W 2004 zdobył z nią Copa América, po finale z Argentyną (wygrana w karnych), Luís Fabiano zdobył na turnieju 2 bramki. Wraz z klubem dotarł w 2004 do półfinału Copa Libertadores. Latem 2004 został zawodnikiem FC Porto, z którym zdążył zdobyć Puchar Interkontynentalny, jednak kłopoty w zespole z Portugalii spowodowały szybką przeprowadzkę do Hiszpanii.

W 2005 Fabiano zadebiutował w Primera División w barwach Sevilla FC, z którym w 2006 zdobył Puchar UEFA, po finale wygranym 4:0 z Middlesbrough FC, w którym zdobył on pierwszą bramkę. Z FC Sevillą powtórzył ten sukces rok później, gdy po wygranym w karnych meczu z Espanyolem, po raz drugi z rzędu zdobył puchar UEFA.

Podczas meczu z Athletic Bilbao (6 marca 2011, wygrana 2-0) doznał kontuzji prawego kolana, w wyniku której pauzował prawie 7 miesięcy, choć początkowe prognozy przewidywały tylko 6 tygodni rozbratu z piłką. W międzyczasie, po blisko 7 latach spędzonych w Europie, powrócił do ojczyzny podpisując 11 marca 2011 czteroletni kontrakt ze swoim byłym klubem - São Paulo FC. Brazylijczycy mieli zapłacił za zawodnika 7,6 mln euro w czterech rocznych ratach.

Do gry powrócił 28 września 2011 w meczu sparingowym z Audaxem São Paulo (1-1) strzelając wyrównującego gola. Jego pierwszy oficjalny występ w nowym-starym klubie miał miejsce 2 października przeciwko Flamengo (porażka 1-2) w ramach 27. kolejki brazylijskiej Série A, a mecz zgromadził 63 871 widzów, co było krajowym rekordem sezonu. W spotkaniu z paragwajskim Libertadem, wygranym 1-0 (19 października, 1/8 finału Copa Sudamericana 2011), strzelił swego pierwszego oficjalnego gola od czasu powrotu do Brazylii.

Ogólnie w sezonie 2011 wystąpił w 12 meczach i zdobył 7 goli. W lidze brazylijskiej strzelił 6 bramek (10 meczów).

W mistrzostwach stanu São Paulo rozegranych na początku roku wystąpił tylko w 8 meczach (głównie z powodu kontuzji), strzelając 5 bramek. Z powodu zawieszenia za żółte kartki nie wystąpił w półfinale turnieju, w którym jego zespół uległ Santosowi 1-3 i odpadł z rozgrywek.

W rewanżowym meczu 1. rundy Pucharu Brazylii przeciwko Independente (14 marca, wygrana 4-0) był autorem wszystkich goli. Ogółem w 9 meczach turnieju trafił do bramki rywali 8 razy, zostając królem strzelców. Mimo jego dobrej gry São Paulo odpadło w półfinale, przegrywając dwumecz z Coritibą.

W lidze brazylijskiej rozegrał 22 mecze i strzelił 17 goli, zostając wicekrólem strzelców rozgrywek (za Fredem z 20 golami) i pomagając swojej drużynie w zajęciu 4. miejsca i wywalczenia awansu do Copa Libertadores po dwóch latach przerwy.

Wraz z drużyną wywalczył Copa Sudamericana, strzelając 1 gola w 5 meczach. W pierwszym spotkaniu finałowym przeciwko Tigre (5 grudnia, remis 0-0) został ukarany czerwoną kartką i nie mógł uczestniczyć w meczu decydującym o tytule (12 grudnia, wygrana 2-0).

W sumie w 44 meczach dla São Paulo uzyskał 31 goli, kończąc rok 2012 na 7. miejscu klubowej listy wszech czasów ze 156 golami (lider Serginho Chulapa ma 242).

W 2016 roku zdecydował o przejściu do chińskiego zespołu Tianjin Quanjian. W 28 meczach zdobył 22 bramki. Został królem strzelców drugiej ligi chińskiej.

Wystąpił w reprezentacji Brazylii złożonej z graczy ligi krajowej przeciwko podobnej drużynie Argentyny (19 września, wygrana 2-1).

Klubowe

• Cope Sudamericana (1): 2012
• Torneio Rio-São Paulo (1): 2001
• Puchar interkontynentalny (1): 2004
• Copa del Rey (2): 2006–07, 2009–10
• Supercopa de España (1): 2007
• UEFA Cup (2): 2005–06, 2006–07
• Superpuchar Europy UEFA (1): 2006
• China League One (1): 2016

Reprezentacyjne

• Copa America (1): 2004
• FIFA Confederations Cup (1): 2009

Indywidualne

• król strzelców Campeonato Brasileiro Série A (1): 2002
• Bola de Prata (2): 2002, 2003
• Placar Golden Boot (1): 2003
• król strzelców Copa Libertadores (1): 2004
• drużyna turnieju Copa Libertadores (1): 2004
• Samba Gold (2): 2009 złoto, 2008 srebro
• drużyna roku Primera Division (1): 2007/08
• Złoty But Pucharu Konfederacji (1): 2009
• Srebrana Piłka Pucharu Konfederacji (1): 2009
• Najlepsza XI Pucharu Konfederacji (1): 2009
• król strzelców Copa do Brasil (1): 2012
• China League One MVP (1): 2016
• król strzelców China League One (1): 2016
• Brazylijski Strzelec XXI wieku wg. IFFHS

• Luís Fabiano, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-06-22] .