Lotnictwo bombowe

Lotnictwo bombowe – rodzaj lotnictwa wojskowego, stanowiący główną lotniczą siłę uderzeniową. Przeznaczone do niszczenia z powietrza obiektów naziemnych i morskich bombami i rakietami. Zadania wykonuje samodzielnie oraz we współdziałaniu z innymi rodzajami lotnictwa, jednostkami rakietowymi i ogólnowojskowymi związkami taktycznymi i operacyjnymi[1]

Rockwell B-1B Lancer podczas zrzucania bomb
Brytyjski poddźwiękowy samolot bombowy Avro Vulcan zdolny do przenoszenia broni jądrowej

Ze względu na charakter wykonywanych zadań dzieli się na taktyczne i dalekiego zasięgu[2]. Taktyczne lotnictwo bombowe współdziała z wojskami frontu, a dalekiego zasięgu przeznaczone jest do zwalczania obiektów o znaczeniu strategicznym, położonych na głębokim zapleczu nieprzyjaciela. Zorganizowane jest w dywizje, brygady, korpusy, a niekiedy armie.

Głównym zadaniem lotnictwa bombowego jest[3]:

  • niszczenie i obezwładnienie nieprzyjaciela
  • zwalczanie ośrodków broni jądrowej i wyrzutni pocisków rakietowych
  • niszczenie lotnictwa nieprzyjaciela na lotniskach
  • zwalczanie i niszczenie jego ośrodków gospodarczych i politycznych.

Przypisy

Bibliografia

  • Jacek Solarz: Doktryny militarne XX wieku. Kraków: Avalon, 2009. ISBN 978-83-60448-78-6.