Lilly Dubowitz
Lilly Magdalena Suzanne Dubowitz (ur. 20 marca 1930 w Budapeszcie, zm. 14 marca 2016 r.) – angielska lekarz pediatra i neurolog pochodzenia żydowsko-węgierskiego, która opracowała razem z mężem Victorem Dubowitzem przełomową skalę oceny wieku ciążowego noworodków oraz skalę oceny neurologicznej noworodków.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| doktor nauk medycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
Biografia
Urodziła się w rodzinie żydowskiego inżyniera włókiennika Gyuli Sebőka i Hedvigi Popper[1][2]. W czasie II wojny światowej ojciec trafił do obozu pracy, natomiast Lilly wraz z matką ukrywały się, korzystając z dokumentów wystawionych przez ambasadę szwedzką[1][2]. Po wojnie ojciec zmarł krótko po opuszczeniu obozu na atak serca, natomiast Lilly po maturze w 1948 roku wraz z matką wyemigrowała do Australii[1][3]. W 1956 roku ukończyła studia na wydziale lekarskim University of Melbourne i 1958 roku wyjechała do Londynu na staż specjalizacyjny z endokrynologii[3]. Po zawarciu związku małżeńskiego przeniosła się do Sheffield, gdzie w 1973 roku obroniła doktorat[3].
Na początku lat 70. uczestniczyła we wdrażaniu ultrasonografii przezciemiączkowej u noworodków, a w połowie lat 80. obrazowania metodą rezonansu magnetycznego centralnego układu nerwowego u noworodków[3]. W 1970 roku Lilly Dubowitz opracowała wraz z mężem Victorem przełomową[2] metodę oceny wieku ciążowego noworodków, która pozwalała na diagnostykę różnicową wcześniactwa od hipotrofii wewnątrzmacicznej[4], natomiast w 1980 roku, również wraz z mężem, skalę oceny neurologicznej noworodków nazwaną skalą Dubowitzów[3][5][6]. W anglosaskim slangu medycznym powstał czasownik „to Dubowitz” oznaczający wykonanie oceny wieku ciążowego noworodka[1][3].
W 1995 roku przeszła na emeryturę, Przeprowadziła wówczas poszukiwania swojego zaginionego wuja Stefana Seböka, przedwojennego architekta, zamordowanego przez NKWD, czego owocem była wysoko oceniona przez badaczy przedmiotu książka[1][3].
Od 1960 roku żona Victora Dubowitza, z którym miała czterech synów[2][7].
Ważniejsze publikacje
- Gestational age of the newborn. A clinical manual. 1977. ISBN 978-0-201011-71-5.
- The Neurological Assessment of the Preterm & Full-Term Newborn Infant. 1981. ISBN 978-0-433079-03-3.
- Color Atlas of Brain Disorders in the Newborn. 1990. ISBN 978-0-815129-64-6.
- In search of a forgotten architect: Stefan Sebök 1901-1941. 2012. ISBN 978-1-907896-21-7.
Ważniejsze wyróżnienia
- honorowy członek Royal College of Physicians of London[2].