Lewis Hamilton

Po zwycięstwach w kilku mistrzostwach kartingowych, w wieku 12 lat został przyjęty do programu rozwojowego młodych kierowców McLarena. Wcześniej brał udział w Brytyjskiej Formule Renault, w 2000 roku był także europejskim mistrzem w kartingu.

W 2005 roku zwyciężył w serii Formuły 3 Euro Series, jeżdżąc dla zespołu ASM. Rok wcześniej reprezentował barwy Manor Motorsport. W sezonie 2006 startował w Serii GP2 w barwach zespołu ART, zajmując miejsce ubiegłorocznego mistrza serii, Nico Rosberga, który rozpoczął starty w Formule 1. Jego największym rywalem był Nelson Ângelo Piquet, syn trzykrotnego mistrza Formuły 1 – Nelsona Piqueta, który ostatecznie stracił szanse na tytuł po przedostatnim wyścigu sezonu na torze Monza we Włoszech.

W swoim debiucie w F1, podczas Grand Prix Australii zajął 3. miejsce. Został pierwszym kierowcą od 1996 roku, który w swoim debiucie stanął na podium Grand Prix. Natomiast ostatni kierowca z Wielkiej Brytanii osiągnął taki wynik 41 lat temu. W swoich następnych 3 startach nie schodził z podium (trzykrotnie drugi), po Grand Prix Hiszpanii (swoim zaledwie czwartym grand prix) został najmłodszym w historii liderem mistrzostw świata. W zaledwie szóstym wyścigu w F1 (Grand Prix Kanady) przekroczył linię mety jako pierwszy. Sukces ten powtórzył tydzień później w Grand Prix USA, odpierając ataki partnera z zespołu, dwukrotnego mistrza świata Fernando Alonso. W wyniku serii błędów popełnionych na torze w ostatnich dwóch wyścigach ostatecznie zajął 2. miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata.

W sezonie 2008 jego partnerem w zespole był Heikki Kovalainen. Podczas inauguracji sezonu na torze Albert Park Hamilton odniósł zwycięstwo, jednak kolejne wyścigi przyniosły słabsze rezultaty – w Malezji dojechał do mety na piątej pozycji, natomiast podczas GP Bahrajnu popełnił błąd na starcie i wyścig zakończył na 13. miejscu. Drugie zwycięstwo odniósł w deszczowych warunkach w Grand Prix Monako. Dwa tygodnie później, podczas GP Kanady wyeliminował siebie i Kimiego Räikkönena z wyścigu podczas kolizji w alei serwisowej, za co ukarany został cofnięciem o 10 pozycji na starcie do GP Francji. Pozostałe z dotychczasowych czterech zwycięstw odniósł w kolejnych dwóch Grand Prix – w swoim domowym wyścigu w Wielkiej Brytanii i w Niemczech. Podczas Grand Prix Belgii dojechał do mety na pierwszej pozycji, jednak już po wyścigu została na niego nałożona 25-sekundowa kara za ścięcie szykany podczas manewru wyprzedzania, przez co stracił zwycięstwo na rzecz Felipe Massy i został sklasyfikowany na 3. miejscu. 2 listopada 2008 po znakomitym wyścigu o GP Brazylii zapewnił sobie pierwszy tytuł mistrzowski. W ostatnim wyścigu sezonu 2008 Lewis Hamilton zajął 5. miejsce w Grand Prix Brazylii 2008, co dało mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej oraz tytuł mistrza świata Formuły 1 2008. Wszystko rozstrzygnęło się na ostatnich metrach, gdy Hamilton wyprzedził Timo Glocka i awansował z 6. miejsca na 5. pozycję, co dało mu 4 punkty, dzięki którym wygrał o 1 punkt w klasyfikacji generalnej przed Felipe Massą. Został tym samym najmłodszym mistrzem F1 w historii, rekord ten pobił jednak dwa lata później Sebastian Vettel.

W sezonie 2009 doszło do zmiany przepisów. Do Formuły 1 powróciły opony typu slick a aerodynamika bolidów została ograniczona. W pierwszych dziewięciu wyścigach zdobył 11 punktów. Podczas rozpoczynającego sezon Grand Prix Australii został wykluczony z wyników, ponieważ wprowadził sędziów w błąd przy wyjaśnianiu kontrowersyjnego manewru wyprzedzania Jarna Trullego pod koniec wyścigu. Podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii zajął 16. miejsce. Hamilton odniósł zwycięstwo w Grand Prix Węgier. Był to pierwszy triumf samochodu wyposażonego w system KERS, sprawiającego w tamtym sezonie potężne problemy zespołom, które zdecydowały się zainstalować go w samochodach. Pierwsze symptomy znaczącej poprawy formy McLarena pojawiły się już dwa tygodnie wcześniej, podczas Grand Prix Niemiec, gdzie Hamilton startował z piątego miejsca, ale w pierwszym zakręcie w trakcie walki z Markiem Webberem wyjechał za szeroko i przebił oponę. Hamilton odniósł jeszcze jedno zwycięstwo podczas Grand Prix Singapuru. Nie ukończył wyścigów w wyniku karambolu w Belgii, wypadku we Włoszech i awarii hamulców w ostatnim wyścigu w Abu Zabi. W sumie mistrzostwa zakończył na piątym miejscu z 49 punktami, pięciokrotnie zająwszy miejsce na podium i czterokrotnie zdobywszy pole position. Po odejściu z zespołu Heikkiego Kovalainena nowym partnerem zespołowym Hamiltona został mistrz świata z sezonu 2009, Brytyjczyk Jenson Button.

Sezon 2010 rozpoczął od zajęcia trzeciego miejsca w Grand Prix Bahrajnu, za dwoma bolidami Ferrari. Pod koniec Grand Prix Australii został uderzony w tył przez Marka Webbera, w wyniku czego zajął szóstą pozycję. W Grand Prix Hiszpanii na dwa okrążenia przed końcem w bolidzie Hamiltona eksplodowała opona, a Brytyjczyk uderzył w barierę tracąc drugie miejsce w wyścigu. Pierwsze zwycięstwo w sezonie odniósł w Grand Prix Turcji. Przez większość wyścigu jechał na trzeciej pozycji, za Markiem Webberem i Sebastianem Vettelem, jednak na 39. okrążeniu obaj kierowcy Red Bull Racing zderzyli się ze sobą, dzięki czemu Brytyjczyk awansował na pierwszą pozycję, którą utrzymał do mety. Dwa tygodnie później odniósł zwycięstwo w Grand Prix Kanady i awansował na pozycję lidera klasyfikacji generalnej Mistrzostw Świata. W Grand Prix Europy otrzymał karę przejazdu przez boksy za wyprzedzanie samochodu bezpieczeństwa. Pod koniec sierpnia wygrał deszczowe Grand Prix Belgii. Był to jego ostatni triumf w sezonie 2010. Dwóch kolejnych wyścigów we Włoszech i Singapurze nie ukończył z powodu kolizji. Do ostatniego wyścigu zachował teoretyczną szansę na zdobycie tytułu. Ostatecznie sezon zakończył na czwartym miejscu z dorobkiem 240 punktów, dziewięciokrotnie stając na podium i raz startując z Pole Position. Punkty zdobywał w piętnastu wyścigach.

Rok 2011 upłynął pod znakiem dominacji Sebastiana Vettela, jednak w pierwszych wyścigach Lewis Hamilton prezentował konkurencyjne tempo. Wygrał wyścig o Grand Prix Chin. W Grand Prix Monako został uznany winnym kolizji z Felipe Massą, za co otrzymał karę przejazdu przez boksy. Dodatkowo został także ukarany doliczeniem dwudziestu sekund do końcowego rezultatu, za incydent z Pastorem Maldonado. W Kanadzie z wyścigu wyeliminował go jego zespołowy partner Jenson Button. 24 lipca odniósł drugie w sezonie zwycięstwo w wyścigu o Grand Prix Niemiec. Nie ukończył wyścigu o Grand Prix Belgii z powodu kolizji z Kamui Kobayashim. W Sinagpurze po raz kolejny doprowadził do kolizji z Felipe Massą za co został ukarany przejazdem przez aleję serwisową. W Grand Prix Indii doszło do kolejnej kolizji z udziałem Hamiltona i Massy, za którą Brazylijczyk otrzymał karę. Do Grand Prix Korei Południowej ruszał z Pole Position. Były to jedyne kwalifikacje w tym sezonie, w których pierwsze pole startowe wywalczył reprezentant innego zespołu niż Red Bull Racing. Pod koniec sezonu wygrał wyścig o Grand Prix Abu Zabi. W końcowej klasyfikacji Mistrzostw Świata zajął piąte miejsce. Zgromadził 227 punktów, sześć razy stawał na podium, szesnaście razy zdobywał punkty. Przegrał rywalizację zespołową z Jensonem Buttonem, który został wicemistrzem świata.

Swój szósty sezon w Formule 1 rozpoczął od wizyt na podium w trzech pierwszych wyścigach. Do Grand Prix Australii i Grand Prix Malezji startował z pierwszego pola. Pierwsze zwycięstwo w sezonie odniósł w Grand Prix Kanady i znalazł się w gronie siedmiu różnych zwycięzców w siedmiu pierwszych wyścigach. Dwa tygodnie później w wyścigu na ulicznym torze w Walencji na dwa okrążenia przed końcem uderzył w niego Pastor Maldonado, eliminując go z wyścigu. Kolejne zwycięstwo w sezonie odniósł w Grand Prix Węgier. Z wyścigu o Grand Prix Belgii odpadł zaraz po starcie, po kolizji spowodowanej przez Romaina Grosjeana. Tydzień później wygrał Grand Prix Włoch. W Grand Prix Singapuru startował z Pole Position, jednak nie ukończył wyścigu z powodu awarii skrzyni biegów. 26 września zespół Mercedes poinformował, że podpisał kontrakt z Hamiltonem na sezon 2013. Swoje ostatnie zwycięstwo w barwach zespołu Mclarena odniósł w Grand Prix USA. W ostatnim wyścigu sezonu jechał na prowadzeniu, kiedy zderzył się z Nico Hulkenbergiem. W bolidzie Brytyjczyka doszło do uszkodzenia zawieszenia i musiał wycofać się z wyścigu. W klasyfikacji generalnej zajął 4. miejsce, zdobywając 190 punktów. Na podium stawał siedmiokrotnie, tyle samo razy ustawiał swój bolid na pierwszym polu startowym. W punktowanej dziesiątce ukończył czternaście wyścigów.

Od sezonu 2013 jeździ w barwach Mercedesa, z którym podpisał 3-letni kontrakt. W pierwszym sezonie startów bardzo dobrze spisywał się w kwalifikacjach, które to zwyciężał pięciokrotnie, a dziewięciokrotnie zapewniał sobie start z pierwszej linii. Jednak wygrał tylko jeden wyścig – Grand Prix Węgier. Na podium stawał łącznie pięć razy. Dorobek 189 punktów dał mu 4. miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. Na sezon 2014 przedłużył kontrakt z niemiecką ekipą.

Sezon 2014 był sezonem dominacji Mercedesa. Hamilton, jako kierowca tego zespołu stał się jednym z dwóch faworytów w walce o mistrzowski tytuł. W jedenastu wyścigach sezonu kierowcy Mercedesa dzielili między sobą toczyli samotną walkę o zwycięstwo. Jednak tylko w trzech przypadkach lepszy w tej walce okazywał się rywal Hamiltona – Nico Rosberg. Mogłoby się więc wydawać, że jedenaście tryumfów (w porównaniu z pięcioma wygranymi Rosberga) powinno zapewnić Brytyjczykowi tryumf w mistrzostwach ze znaczną przewagą punktową. Jednak w bolidzie Hamiltona częściej niż u Rosberga dochodziło do awarii. Trzykrotnie Hamilton musiał wycofać się z wyścigu. Ponadto również dwukrotnie awarie w kwalifikacjach pozbawiały go dobrej pozycji startowej. Tak więc do ostatnich wyścigów Brytyjczyk toczył walkę o 1. miejsce w klasyfikacji generalnej. Potem 2. miejsce w przedostatnim wyścigu sezonu zapewniło mu 17-punktową przewagę nad Rosbergiem. Jednak ostatni wyścig w Abu Zabi był wyścigiem podwójnie punktowanym. Za zwycięstwo kierowca mógł zdobyć 50 punktów. Ponadto Nico Rosberg wywalczył pole position, i mimo że Hamilton startował z drugiego pola, to spadek o 1 pozycję pozbawiłby go tytułu mistrzowskiego. Już na starcie tego wyścigu Brytyjczyk poprawił swoją sytuację. Wyprzedził Rosberga i objął prowadzenie w wyścigu. Wydawało się, że jedynie awaria może pozbawić go trofeum. Jednak do awarii doszło w bolidzie Rosberga, który z czasem tracił kolejne pozycję. W chwili, gdy Niemiec spadł na 7. miejsce, Hamilton mógł przestać martwić się o samochód – nawet awaria nie odebrałaby mu tytułu. Jednak Brytyjczyk dojechał do mety świętując 33 zwycięstwo w karierze oraz drugi tytuł mistrza świata Formuły 1.

W 2016 pojawił się w filmie Zoolander 2 (występ cameo)^[3].

W 2017 po odejściu Nico Rosberga, Lewis Hamilton powinien mieć bezproblemową drogę do tytułu, jednakże do rywalizacji o mistrzowski tytuł włączył się zespół Scuderii Ferrari. Pomimo obiecującej 1 części sezonu stajnia z Maranello uległa niesamowitej jeździe Brytyjczyka w 2 części sezonu, w której wygrał 5 z 6 pierwszych wyścigów i po dwukrotnym odpadnięciu z wyścigu jego głównego rywala Sebastiana Vettela, już po Grand Prix Meksyku mógł świętować 4. tytuł mistrzowski.

Początek sezonu nie szedł po myśli ubiegłorocznego Mistrza. Triumf odniósł dopiero w Baku, w ramach Grand Prix Azerbejdżanu. Późniejsze zwycięstwa w Grand Prix Hiszpanii, Francji, Niemiec, Węgier, Włoch, Singapuru, Rosji i Japonii dały mu tytuł mistrza świata, który przypieczętowany został w Meksyku, na 3 wyścigi przed końcem sezonu. Brytyjczyk stał się wtedy 5-krotnym mistrzem świata zrównując się z Juanem Manuelem Fangio.

Kolejny sezon nieoczekiwanie rozpoczął się od zdecydowanej dominacji Mercedesa. Inauguracyjna eliminacja w Australii padła łupem Valtteriego Bottasa, a Hamilton zajął drugie miejsce. Kolejne dwa wyścigi padły łupem Brytyjczyka, jednakże po Grand Prix Azerbejdżanu (które wygrał Bottas) obu kierowców Mercedesa dzielił jedynie punkt (zdobyty przez Bottasa w Australii za najszybsze okrążenie). Kolejne cztery wyścigi to absolutna dominacja Lewisa Hamiltona – cztery wygrane i dwukrotne pole position sprawiły, że od tego momentu był zdecydowanym liderem klasyfikacji generalnej kierowców.

W tym sezonie Lewis Hamilton zdobył siódmy tytuł mistrza świata Formuły 1, tym samym wyrównał rekord Michaela Schumachera, który także zdobył siedem tytułów mistrzowskich. Lewis zapewnił sobie tytuł wygrywając Grand Prix Turcji. Ze swoim zespołem – Mercedes-AMG Petronas – zdobył Mistrzostwo Świata Konstruktorów. Brytyjczyk mocno angażował się także w ruchy Black Lives Matter czy End Racism. Spowodowało to, między innymi zmianę kolorystyki zespołu Mercedesa ze srebrnego na czarny^[4].

Od początku sezonu zespół Lewisa Hamiltona – Mercedes-AMG Petronas borykał się z większą liczbą problemów, niż w poprzednich sezonach. Walkę nawiązał z nim Max Verstappen, którego zespół Red Bull Racing znacząco uległ poprawie. Hamilton wygrał pierwszy wyścig sezonu, a jego prowadzenie w klasyfikacji generalnej konstruktorów trwało do Grand Prix Monako 2021. Podczas kolejnych wyścigów Hamilton i Verstappen wymieniali się prowadzeniem w klasyfikacji generalnej. Do Grand Prix Abu Zabi obaj kierowcy stanęli z jednakową liczbą punktów. Brytyjczyk prowadził przez większość wyścigu, jednak ze względu na samochód bezpieczeństwa, który wyjechał na cztery okrążenia przed końcem wyścigu ze względu na rozbicie bolidu przez Nicholasa Latifiego, Holender zniwelował stratę czasową zbliżając się do Hamiltona oraz wymienił komplet opon na świeże. Na ostatnim okrążeniu Hamilton musiał ulec Holendrowi i zakończył wyścig na 2. miejscu, kończąc tym samym z tytułem wicemistrza w sezonie 2021. Wyścig w Abu Dhabi wzbudził duże kontrowersje związane z decyzjami sędziowskimi podjętymi pod koniec grand prix. W lutym 2024 ogłosił że od sezonu 2025 będzie reprezentował zespół Scuderia Ferrari.

• Auta 2 jako Lewis Hamilton
• Auta 3 jako Super Sonik (głos)

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																					Punkty	Pozycja
2006	ART Grand Prix	VAL	VAL	SMR	SMR	NÜR	NÜR	ESP	ESP	MON	GBR	GBR	FRA	FRA	HOC	HOC	HUN	HUN	TUR	TUR	ITA	ITA	114	1
		2	6	DK	10	1	1	2	4	1	1	1	19	5	2	3	10	2	2	2	3	2

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																								Punkty	Pozycja
2007 [5]	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-22	Mercedes-AMG FO 108T																									109	2
				3	2	2	2	2	1	1	3	3	9	1	5	2	4	1	NU	7
2008 [6]	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-23	Mercedes-AMG FO 108V																									98	1
				1	5	13	3	2	1	NU	10	1	1	5	2	3	7	3	12	1	5
2009 [7]	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-24	Mercedes-AMG FO 108W		‡																							49	5
				DK	7	6	4	9	12	13	16	18	1	2	NU	12	1	3	3	NU
2010 [8]	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-25	Mercedes-AMG FO 108X																									240	4
				3	6	6	2	14	5	1	1	2	2	4	NU	1	NU	NU	5	2	4	2
2011 [9]	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-26	Mercedes-AMG FO 108Y																									227	5
				2	8	1	4	2	6	NU	4	4	1	4	NU	4	5	5	2	7	1	NU
2012 [10]	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-27	Mercedes-AMG FO 108Z																									190	4
				3	3	3	8	8	5	1	19	8	NU	1	NU	1	NU	5	10	4	NU	1	NU
2013 [11]	Mercedes AMG Petronas F1 Team	Mercedes F1 W04	Mercedes-AMG FO 108F																									189	4
				5	3	3	5	12	4	3	4	5	1	3	9	5	5	NU	6	7	4	9
2014 [12]	Mercedes AMG Petronas F1 Team	Mercedes F1 W05 Hybrid	Mercedes-AMG PU106A Hybrid																									384	1
				NU	1	1	1	1	2	NU	2	1	3	3	NU	1	1	1	1	1	2	1
2015 [13]	Mercedes AMG Petronas F1 Team	Mercedes F1 W06 Hybrid	Mercedes-AMG PU106B Hybrid																									381	1
				1	2	1	1	2	3	1	2	1	6	1	1	NU	1	1	1	2	2	2
2016 [14]	Mercedes AMG Petronas F1 Team	Mercedes F1 W07 Hybrid	Mercedes-AMG PU106C Hybrid																									380	2
				2	3	7	2	NU	1	1	5	1	1	1	1	3	2	3	NU	3	1	1	1	1
2017 [15]	Mercedes AMG Petronas Motorsport	Mercedes AMG F1 W08 EQ Power+	Mercedes-AMG M08 EQ Power+																									363	1
				2	1	2	4	1	7	1	5	4	1	4	1	1	1	2	1	1	9	4	2
2018 [16]	Mercedes AMG Petronas Motorsport	Mercedes AMG F1 W09 EQ Power+	Mercedes-AMG M09 EQ Power+																									408	1
				2	3	4	1	1	3	5	1	NU	2	1	1	2	1	1	1	1	3	4	1	1
2019 [17]	Mercedes AMG Petronas Motorsport	Mercedes AMG F1 W10 EQ Power+	Mercedes-AMG M10 EQ Power+																									413	1
				2	1	1	2	1	1	1	1	5	1	9	1	2	3	4	1	3	1	2	7	1
2020 [18]	Mercedes-AMG Petronas F1 Team	Mercedes-AMG F1 W11 EQ Performance	Mercedes-AMG F1 M11																									347	1
				4	1	1	1	2	1	1	7	1	3	1	1	1	1	1	–	3
2021 [19]	Mercedes-AMG Petronas F1 Team	Mercedes-AMG F1 W12 E Performance	Mercedes-AMG F1 M12												‡													387,5	2
				1	2	1	1	7	15	2	2	4	12	2	3	2	NU	1	5	2	2	1	1	1	2
2022 [20]	Mercedes-AMG Petronas Formula One Team	Mercedes-AMG F1 W13 E Performance	Mercedes-AMG F1 M13																									240	6
				3	10	4	13	6	5	8	4	3	3	38	2	2	NU	4	5	9	5	2	2	23	18†
2023 [21]	Mercedes-AMG Petronas Formula One Team	Mercedes-AMG F1 W14 E Performance	Mercedes M14 E Performance 1.6 V6 t																									234	3
				5	5	2	67	6	4	2	3	8	3	4	47	6	6	3	5	NU5	DK2	2	87	7	9
2024	Mercedes-AMG Petronas Formula One Team	Mercedes-AMG F1 W15 E Perfomance	Mercedes M15 E Performance																									42*	8*
				7	9	NU	9	92	6	6	7

‡ – Przyznano połowę punktów, gdyż zostało przejechane mniej niż 75% wyścigu.

Lewis Hamilton jest posiadaczem następujących rekordów w Formule 1:

W 2015 roku Hamilton zajął 15. miejsce na liście najlepiej zarabiających sportowców dwutygodnika Forbes^[23]. Od 2017 roku jest weganinem^[24].

W grudniu 2020 roku ogłoszono, że otrzyma on tytuł szlachecki z rąk królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II^{[25][26][27][28]}Ceremonię pasowania w imieniu królowej przeprowadził w grudniu 2021 książę Karol^[29].

Od listopada 2007 do lutego 2015, Hamilton był w związku z Nicole Scherzinger, wokalistką amerykańskiej grupy Pussycat Dolls^[30].

W czerwcu 2022 otrzymał honorowe obywatelstwo Brazylii^[31].

• Knight Bachelor – ogłoszenie 2020^{[25][26][27][28]}; uroczystość 2021^[29]
• Member Orderu Imperium Brytyjskiego – ogłoszenie 2008^[32][1]

Brytyjczyk poza sportem również prężnie rozwija swoją karierę muzyczną jako raper pod pseudonimem XNDA. Od 10 lat pisze piosenki do tzw. „szuflady”, ale nie tylko. Siedmiokrotny mistrz świata Formuły 1 w 2018 dograł się do piosenki Christiny Aguilery „Pipe” z jej albumu pod tytułem „Liberation”^[33].

• Lista zwycięstw Lewisa Hamiltona w Formule 1

• Oficjalna strona kierowcy [online], lewishamilton.com [dostęp 2010-07-30]  (ang.).strona główna serwisu