Laura Flessel

szpadzistka francuska
(Przekierowano z Laura Flessel-Colovic)

Laura Flessel-Colovic (ur. 6 listopada 1971 w Pointe-à-Pitre) – francuska szpadzistka pochodząca z Gwadelupy. Wielokrotna medalistka olimpijska, mistrzostw świata i Europy. Od 2017 do 2018 minister sportu.

Laura Flessel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1971
Pointe-à-Pitre

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złotoAtlanta 1996szermierka
(szpada ind.)
złotoAtlanta 1996szermierka
(szpada druż.)
srebroAteny 2004szermierka
(szpada ind.)
brązSydney 2000szermierka
(szpada ind.)
brązAteny 2004szermierka
(szpada druż.)
Mistrzostwa świata
złotoChaux-de-Fonds 1998szpada ind.
złotoChaux-de-Fonds 1998szpada druż.
złotoSeul 1999szpada ind.
złotoLipsk 2005szpada druż.
złotoPetersburg 2007szpada druż.
złotoPekin 2008szpada druż.
srebroHaga 1995szpada druż.
srebroNîmes 2001szpada ind.
srebroTuryn 2006szpada druż.
brązHaga 1995szpada ind.
brązKapsztad 1997szpada druż.
brązLipsk 2005szpada ind.
brązTuryn 2006szpada ind.
Mistrzostwa Europy
złotoGandawa 2007szpada ind.
brązGandawa 2007szpada druż.
brązPłowdiw 2009szpada ind.
brązLipsk 2010szpada ind.
brązLipsk 2010szpada druż.
brązSheffield 2011szpada druż.
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Życiorys

W 1990 osiedliła się w europejskiej części Francji, zaczęła uprawiać szermierkę jeszcze na Gwadelupie w 1978[1]. Specjalizowała się w szpadzie. Trenowała w klubach Levallois Sporting Club Escrime i Lagardère Paris Racing. Wielokrotnie zdobywała medale na mistrzostwach Francji[1].

Podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 wywalczyła złoty medal indywidualnie, pokonując w finale Francuzkę Valérie Barlois 15:12[2]. Na tych samych igrzyskach reprezentacja Francji (w składzie: Laura Flessel, Sophie Moressée-Pichot i Valérie Barlois-Mevel) zdobyła złoty medal w turnieju drużynowym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Sydney Laura Flessel zdobyła brązowy medal w turnieju indywidualnym, plasując się za Węgierką Tímeą Nagy i Szwajcarką Gianną Hablützel-Bürki. Kolejne medale wywalczyła podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004. Zajęła na nich drugie miejsce indywidualnie, ulegając w finale Tímei Nagy 10:15[3]. Natomiast w drużynie (wraz z Sarah Daninthe, Hajnalką Király-Picot i Maureen Nisimą) wywalczyła brązowy medal. Następnie zajęła siódme miejsce w rywalizacji indywidualnej na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2008. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012, gdzie w zawodach indywidualnych była dziewiąta.

Na mistrzostwach świata w Hadze w 1995 reprezentacja Francji (w składzie: Laura Flessel, Sophie Moressée-Pichot, Valérie Barlois i Sangita Tripathi) wywalczyła srebrny medal w zawodach drużynowych. Laura Flessel zdobyła tam również brązowy medal indywidualnie, plasując się za Polką Joanną Jakimiuk i Węgierką Gyöngyi Szalay. W zawodach drużynowych zdobywała następnie złote medale na mistrzostwach świata w Chaux-de-Fonds (1998), Lipsku (2005), Petersburgu (2007) i Pekinie (2008), wywalczyła również w drużynie srebrny medal na mistrzostwach świata w Turynie (2006) oraz brązowy medal na mistrzostwach świata w Kapsztadzie (1997). Ponadto zdobyła pięć medali w rywalizacji indywidualnej: złote w Chaux-de-Fonds (1998) i Seulu (1999), srebrny w Nîmes (2001) oraz brązowe w Lipsku (2005) i Turynie (2006).

Kilkukrotnie zdobywała także medale mistrzostw Europy, w tym złoty indywidualnie w Gandawie w 2007[4].

W 2002 została zawieszona na trzy miesiące z powodu wykrycia w jej organizmie niedozwolonej substancji[5], po czym kontynuowała karierę. W 2012 pełniła funkcję chorążego olimpijskiej reprezentacji Francji[6].

Kształciła się w dziedzinie turystyki[1]. W 2010 została członkinią Rady Gospodarczej, Społecznej i Środowiskowej[7]. W 2012 wystąpiła w trzeciej edycji Danse avec les stars, francuskiej edycji programu rozrywkowego Strictly Come Dancing. W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a objęła stanowisko ministra sportu[8]. Pozostała na tej funkcji również w utworzonym w czerwcu 2017 drugim rządzie tegoż premiera[9]. Zakończyła urzędowanie we wrześniu 2018[10]. Złożenie dymisji uzasadniła względami osobistymi, media jednak podały, że rezygnacja była związana ze sprawą niezgłoszenia istotnych przychodów do opodatkowania[11].

Odznaczenia

Odznaczona Legią Honorową V klasy (1996)[12] oraz Orderem Narodowym Zasługi III klasy (2004)[13].

Przypisy

Bibliografia