Kyle Greaux

W 2013 roku wystąpił na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów, na których w finale biegu na 200 m zajął 5. miejsce oraz na mistrzostwach świata, w trakcie których odpadł w eliminacjach biegu na 200 m (w swej grupie zajął 6. miejsce). Uczestniczył w światowym czempionacie w Pekinie, gdzie występ w konkurencji biegu na 200 m także zakończył w fazie eliminacji^[2].

Startował na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, w trakcie których brał udział w konkursie biegu na 200 m. Odpadł w eliminacjach, z czasem 20,61 zajmując 4. miejsce w grupie i 45. miejsce w gronie wszystkich zgłoszonych do startu zawodników^[3].

Na mistrzostwach świata w Londynie udało mu się pierwszy raz w karierze awansować do dalszej fazy zmagań podczas imprezy sportowej tej rangi, w konkurencji biegu na 200 m zajął 8. miejsce w swej grupie półfinałowej, a sztafeta 4 × 100 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach, w swej grupie zajmując 5. miejsce. W 2018 roku został dwukrotnym medalistą mistrzostw NACAC (złotym w konkurencji biegu na 200 m oraz brązowym w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m), ponadto otrzymał brązowy medal igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów w konkurencji biegu na 200 m. Brał udział w igrzyskach panamerykańskich w Limie, tam był członkiem sztafety 4 × 100 m, która otrzymała tytuł wicemistrzowski. Wystąpił w finale konkursu biegu na 200 m rozgrywanego w czasie mistrzostw globu w Dosze, zmagania ukończył na 8. miejscu^[2][4].

Na igrzyskach olimpijskich w Tokio także startował jedynie w zawodach w konkurencji biegu na 200 m. Podobnie jak na poprzednich igrzyskach, odpadł w eliminacjach – w tej fazie osiągnął rezultat czasowy 20,77 i zajął 4. miejsce w grupie oraz 30. miejsce wśród wszystkich sprinterów^[5].

W 2022 roku w konkurencji sztafety 4 × 100 m otrzymał srebrny medal igrzysk Wspólnoty Narodów oraz tytuł wicemistrza NACAC^[2].

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Konkurencja	Wynik
2013	Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów	Morelia	5.	bieg na 200 m	20,58
	Mistrzostwa świata	Moskwa	6. H	bieg na 200 m	20,89
2014	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Glasgow	7. SF	bieg na 200 m	20,93
	Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów	Veracruz	5.	bieg na 200 m	20,95
2015	Igrzyska panamerykańskie	Toronto	7. SF	bieg na 200 m	20,69
	Mistrzostwa NACAC	San José	5.	bieg na 200 m	20,64
			5.	sztafeta 4 × 100 m	38,90
	Mistrzostwa świata	Pekin	5. H	bieg na 200 m	20,51
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	4. H	bieg na 200 m	20,61
2017	IAAF World Relays	Nassau	1. fB	sztafeta 4 × 100 m	39,04
			4.	sztafeta 4 × 200 m	1:21,39
	Mistrzostwa świata	Londyn	8. SF	bieg na 200 m	20,65
			5. H	sztafeta 4 × 100 m	38,61
2018	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Gold Coast	6.	bieg na 200 m	20,63
	Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów	Barranquilla		bieg na 200 m	20,26
	Mistrzostwa NACAC	Toronto		bieg na 200 m	20,11
				sztafeta 4 × 100 m	38,89
2019	Igrzyska panamerykańskie	Lima	5. H	bieg na 200 m	22,71
				sztafeta 4 × 100 m	38,46
	Mistrzostwa świata	Doha	8.	bieg na 200 m	20,39
2021	Igrzyska olimpijskie	Tokio	4. H	bieg na 200 m	20,77
2022	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Birmingham	4. SF	bieg na 200 m	20,91
				sztafeta 4 × 100 m	38,70
	Mistrzostwa NACAC	Freeport	DNF	bieg na 200 m	N/A
				sztafeta 4 × 100 m	38,94
2023	Igrzyska panamerykańskie	Santiago	6.	bieg na 200 m	21,32
			4.	sztafeta 4 × 100 m	39,54
Źródło: [2][4]

Pięć razy w karierze został mistrzem kraju, tytuły te zdobył w latach 2015-2023, trzy z nich wywalczył w konkurencji biegu na 200 m, dwa pozostałe w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m^[2].

(stan na 9 kwietnia 2024)

• bieg na 100 m – 10,16 (24 czerwca 2017, Port-of-Spain)
• bieg na 200 m – 19,97 (31 lipca 2018, Barranquilla)
• sztafeta 4 × 100 m – 38,46 (9 sierpnia 2019, Lima)

Halowe

• bieg na 60 m – 6,87 (16 stycznia 2015, Nowy Jork)
• bieg na 200 m – 21,25 (16 stycznia 2015, Nowy Jork)

Źródło: ^[2]