Kwark t

Kwark t (ang. top, true), kwark wysoki, kwark prawdziwy (w literaturze popularnonaukowej)^[1], inaczej zwany szczytowym lub wierzchnim – kwark należący do trzeciej generacji cząstek elementarnych. Jest najcięższym znanym kwarkiem. Jego masa jest na tyle duża, że pojedynczy kwark t potrafi się rozpaść (aby było to możliwe masa kwarka musi być większa niż bozonu W)^[2].

Kwark szczytowy

Klasyfikacja	fermion, kwark
Generacja	3
Symbol	t
Antycząstka	kwark antyszczytowy
Odkryta	1995
Ładunek	${\displaystyle +{\tfrac {2}{3}}}$ e
Masa	173,2 ± 0,9 GeV/c²
Spin	${\displaystyle {\tfrac {1}{2}}}$
Generacja	3

Został odkryty 2 marca 1995 roku w Fermilabie w Stanach Zjednoczonych^[3].

Kwark t uczestniczy przede wszystkim w oddziaływaniach silnych, ale może się rozpadać tylko za pośrednictwem oddziaływania słabego. Rozpada się prawie wyłącznie na bozon W i kwark denny w związku z własnościami macierzy CKM. Model standardowy przewiduje, że jego czas życia wynosi około 1×10⁻²⁵ sekund, czyli mniej więcej 20 razy mniej niż skala czasu dla oddziaływań silnych (czas ten jest o wiele krótszy niż dla słabych rozpadów innych fermionów modelu standardowego, gdyż nie biorą w nim udziału cząstki wirtualne), i dlatego nie tworzy hadronów, dając fizykom unikatową możliwość badania "nagich" kwarków. Mimo to zarezerwowano symbole η_t, h_t, θ i χ_t dla stanów kwarkonium t oraz T dla mezonu z nagą prawdą (zobacz Mezony#Nazewnictwo).