Krzysztof Jonkisz

Krzysztof Jonkisz (ur. 9 marca 1947 w Bielsku-Białej[1]) – polski samorządowiec, przedsiębiorca i inżynier mechanik, w latach 1990–1994 prezydent Bielska-Białej.

Krzysztof Jonkisz
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1947
Bielsko-Biała

Prezydent Bielska-Białej
Okres

od 11 czerwca 1990
do 7 lipca 1994

Poprzednik

Kazimierz Kalisz

Następca

Zbigniew Michniowski

Odznaczenia
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”
Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości Odznaka Nagrody Państwowej

Życiorys

Urodził się 9 marca 1947 w Bielsku-Białej. Jest synem Stanisława Jonkisza, ekonomisty, absolwenta Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Bielsku-Białej oraz Państwowej Szkoły Technicznej. Później ukończył studia z budowy maszyn w filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej[2], specjalizując się w budowie maszyn włókienniczych. Pracował w Bielskiej Fabryce Maszyn Włókienniczych Befama oraz Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Befamatex, awansując od montera do zastępcy głównego konstruktora. Od lat 80. działał w bielskim Klubie Inteligencji Katolickiej, będąc m.in. jego skarbnikiem; należał także do Biskupiego Komitetu Pomocy Uwięzionym i Internowanym w Bielsku-Białej[3].

W 1984 uzyskał Nagrodę Państwową II Stopnia w dziedzinie techniki za udział w opracowaniu nowej metody produkcji przędzy z taśmy zgrzeblarkowej wraz z urządzeniami do jej stosowania z zespołem konstruktorów OBR Befamatex.

Został członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”[4], później związany z lokalnym ugrupowaniem Koalicja Samorządowa. W 1990, 1994 i 1998 wybierany do rady miejskiej Bielska-Białej. Od 11 czerwca 1990 do 7 lipca 1994 sprawował funkcję prezydenta Bielska-Białej[5], następnie do 1995 zasiadał w zarządzie miasta[6].

Od 1990 współpracował z Fundacją Zapobiegania i Resocjalizacji Uzależnień „Nadzieja” w Bielsku-Białej, zajmującej się terapią uzależnień młodzieży, dwukrotnie jako przewodniczący zarządu, a później jako członek i przewodniczący rady fundacji[7].

Życie prywatne

Żonaty, ma czworo dzieci[4].

Odznaczenia

Przypisy