Kepler-7b
Kepler-7b – planeta pozasłoneczna typu gorący jowisz, znajdująca się w gwiazdozbiorze Lutni. Została odkryta w 2010 przez Kosmiczny Teleskop Keplera.
![]() Porównanie rozmiarów pierwszych planet odkrytych w misji Kepler do Jowisza i Ziemi | |
Odkrywca | misja Kepler |
---|---|
Data odkrycia | 2010 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Półoś wielka | 0,06246 ± 0,00046 au |
Mimośród | 0,1 ± 0,1 |
Okres orbitalny | 4,885525 ± 4×10−5 |
Argument perycentrum | 357,1 +4,4−2,8° |
Nachylenie orbity | 85,18 ± 0,076° |
Charakterystyka fizyczna | |
Masa | 0,433 +0,042−0,041 MJ |
Promień | 1,478 ± 0,05 RJ |
Gęstość | 166 kg/m³ |
Temperatura powierzchni | 1540 K |
Kepler-7b ma masę wynoszącą 0,43 masy Jowisza oraz promień sięgający 1,48 RJ, co daje jej bardzo niską gęstość 166 kg/m³[1]. Planeta ta obiega swoją gwiazdę Kepler-7 w ciągu około 4,9 dnia.
W październiku 2013 roku amerykańska agencja kosmiczna NASA poinformowała, iż, dzięki obserwacjom za pomocą kosmicznych teleskopów Keplera i Spitzera, udało się stworzyć mapę chmur na planecie Kepler-7b – pierwszą mapę chmur na planecie poza Układem Słonecznym. Obserwacje, które doprowadziły do utworzenia tej mapy trwały ponad trzy lata[2]. Ustalono, że zauważalna na zachodniej krawędzi tarczy planety jasna plama to w rzeczywistości obłok odbijający światło, a nie – jak wcześniej sądzono – plama gorąca[3].
Jowisz | Kepler-7b |
---|---|
![]() | ![]() |
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kepler-7b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- Kepler-7 b w bazie Exoplanet Transit Database