Kepler-10b

planeta pozasłoneczna

Kepler-10bplaneta pozasłoneczna znaleziona w ramach programu Kepler, pierwsza planeta skalista znaleziona przez tego satelitę[1]. Planeta obiega gwiazdę Kepler-10 położoną w gwiazdozbiorze Smoka, odległą o 173 (± 27) parseków od Ziemi[2][3]. Jest to pierwsza odkryta planeta układu Kepler-10.

Kepler-10b
Ilustracja
Porównanie rozmiarów Ziemi i Kepler-10b
Odkrywca

Natalie Batalha z zespołem

Data odkrycia

10 stycznia 2011

Charakterystyka orbity (J2000)
Ciało centralne

Kepler-10

Półoś wielka

0,01684 ± 0,00014 au

Okres orbitalny

0,837491 ± 0,000003

Nachylenie orbity

84,15 ± 0,18°

Charakterystyka fizyczna
Masa

0,0145 ± 0,0040 MJ

Promień

0,1303 ± 0,0018 RJ

Gęstość

8800 kg/m³

Charakterystyka

Wizja artystyczna planety

Masa planety wynosi około 0,0145 MJ (4,6 masy Ziemi), a promień 0,130 RJ (1,5 promienia Ziemi)[2]. Kepler-10b okrąża swoją gwiazdę macierzystą w niespełna jedną ziemską dobę: 20 godz. i 5 min. Odległość od gwiazdy to ok. 2,5 mln km; z tego powodu planeta prawdopodobnie obiega gwiazdę ruchem synchronicznym, czyli jest zwrócona ku niej cały czas tą samą stroną. Jeżeli tak jest, to temperatura powierzchni jej oświetlonej strony osiąga 1400 °C, co oznacza, że najprawdopodobniej powierzchnia jest w stanie płynnym (pokryta lawą)[4].

Utrata atmosfery

Gęstość planety to ok. 8,8 g/cm3, jest ona znacznie wyższa niż gęstości planet typu ziemskiego w Układzie Słonecznym, zbliżona do gęstości żelaza (7,8 g/cm3). Tak duża gęstość wskazuje, że Kepler-10b prawdopodobnie nie posiada atmosfery; jeżeli wcześniej ją posiadała, mogła ją utracić ze względu na bardzo małą odległość od gwiazdy. Modele parowania atmosfer wskazują jednak, że planeta ta nie jest odsłoniętym jądrem planety typu gorącego jowisza lub mniejszego gorącego neptuna, lecz zawsze była planetą skalistą[5], prawdopodobnie ze znacznej wielkości żelaznym jądrem.

W chwili odkrycia Kepler-10b była najmniejszą znaną planetą pozasłoneczną[4].

Program, w ramach którego Kepler-10b została odkryta, ma na celu wyszukiwanie planet skalistych podobnych do Ziemi metodą tranzytów, czyli obserwacji przesłaniania gwiazdy macierzystej przez planetę.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne