Karolina Světlá

W 1852 roku wyszła za mąż za nauczyciela Petra Mužáka. W 1870 roku założyła z Elišką Krásnohorską pismo Ženské listy. W 1871 roku była współzałożycielką jednego z pierwszych w Austro-Węgrzech stowarzyszeń kobiecych noszącego nazwę Ženský výrobní spolek český. Jego zadaniem było pomagania dziewczętom z ubogich rodzin, ich edukacja i pomoc w znalezieniu pracy^[1]. Prowadziła wykłady w założonym przez Vojtę Náprsteka Americkiégo klubu dam. W 1875 roku zaczęła mieć problemy ze wzrokiem, które z czasem pogłębiły się, prowadząc do prawie pełnej ślepoty^[2].

Jest uważana za twórczynię czeskiej powieści. Należała do pisarskiej grupy Majowców. Mentorka Eliški Krásnohorskiej – wprowadziła ją w świat literatury i feminizmu. Jej pierwsza powieść Vesnický román (Wiejska powieść) ukazała się w 1867 roku^[3][4]. Napisała^[5]:

• 1861: První Češka
• 1867: Vesnický román^[2] Wiejski romans. Przełożył Bronisław Grabowski Katowice 1908^[6]
• 1868: Kříž u potoka^[2]
• 1869: Kantůrčice
• 1870: Frantina
• 1870: Poslední paní Hlohovská^[5] Ostatnia pani Głogowska: powieść z drugiej połowy XVIII-go stulecia w przekładzie M. Cz. Przewóskiej Warszawa 1903^[7]
• 1872: Zvonečková královna^[5] Dzwoneczkowa królewna. Przekład Zdzisław Hierowski Warszawa PIW 1949^[8]
• 1873: Nemodlenec
• 1882: Miláček lidu svého

• 1858: Dvojí probuzení
• 1859: Sestry
• 1859: Společnice
• 1860: O krejčíkovic Anežce
• 1860: Zamítání
• 1860: Láska k básníkovi^[2]
• 1860: Za májového večera
• 1862: Několik archů z rodinné kroniky
• 1863: Cikánka
• 1863: Ještě několik archů z rodinné kroniky
• 1863: Lesní panna^[9]
• 1863: Skalák
• 1864: Na úsvitě
• 1864: Lamač a jeho dcera
• 1866: Z tanečních hodin
• 1866: Rozcestí
• 1870: Večer u koryta
• 1871: Hubička
• 1871: Mladší bratr
• 1871: Černý Petříček^[2]
• 1872: Ten národ
• 1872: Námluvy
• 1873: Nebožka Barbora
• 1873: Okamžik
• 1874: Konec a počátek
• 1878: V zátiší
• 1879: Teta Vavřincová
• 1882: Divousové
• 1884: Z vypravování staré žebračky
• 1885: V hložinách
• 1886: Poslední poustevnice
• 1887: Josefů Josef
• 1888: Větrně
• 1889: Za starých časů
• 1890: U sedmi javorů
• 1891: Blázínek

• 12 lipca 1931 odsłonięto w miejscowości Světlá pod Ještědem pomnik autorstwa Josefa Bílka^[9]
• Pomnik przy Placu Karola w Pradze^[10].
• Tablica pamiątkowa przy ulicy Resslova w Pradze^[10].
• W 1898 roku, jeszcze za życia pisarki jej imieniem nazwano ulicę w Pradze^[10].

• Martina Bittnerová: Zatracovaná i milovaná Karolína Světlá. [dostęp 2012-03-17]. (cz.).
• Karolina Světlá – dzieła w bibliotece Polona