Karl Weierstraß

niemiecki matematyk

Karl Theodor Wilhelm Weierstraß (ur. 31 października 1815 w Ostenfelde w Westfalii, zm. 19 lutego 1897 w Berlinie) – niemiecki matematyk, profesor Uniwersytetu Berlińskiego, członek Akademii Nauk – Pruskiej i Francuskiej[1]. Zwolennik arytmetyzacji analizy matematycznej, twórca precyzyjnego pojęcia granicy funkcji. Laureat Medalu Copleya (1895).

Karl Weierstraß
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 października 1815
Ostenfelde w Westfalii

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1897
Berlin

Zawód, zajęcie

matematyk

podpis
Odznaczenia
Tablica upamiętniająca pobyt i pracę Karla Weierstraßa w Braniewie (na budynku dawnego Collegium Hosianum)

Jako pierwszy podał definicje funkcji tzw. funkcji Weierstrassa, która nie jest różniczkowalna w żadnym punkcie[2].

Życiorys

Po ukończeniu nauki w Gymnasium Theodorianum w Paderbornie studiował najpierw na uniwersytecie w Bonn prawo i ekonomię (1834–1838), a następnie na uniwersytecie w Münster matematykę i fizykę (1838–1840), które bardziej odpowiadały jego upodobaniom. Następnie pracował jako nauczyciel w gimnazjach w Münster, w Deutsch Krone, a od roku 1848 w Braniewie. Po tym, jak jego publikacje matematyczne spotkały się z uznaniem w świecie fachowców tej dziedziny, otrzymał mianowanie na profesora Uniwersytetu Berlińskiego, gdzie wykładał od 1856[3] przez kolejne 30 lat.

Większość jego prac została wydana po jego śmierci. Weierstraß był jednym z twórców nowoczesnych ścisłych metod matematycznych. Pracował nad teorią funkcji analitycznych i teorią szeregów. Wiele jego prac dotyczy również rachunku wariacyjnego.

Był nauczycielem takich matematyków jak: Georg Cantor, Georg Ferdinand Frobenius, Otto Hölder, Adolf Hurwitz, Wilhelm Killing, Felix Klein, Marius Sophus Lie, Hermann Minkowski i Sofja Kowalewska.

Publikacje

  • Abhandlungen aus der Funktionentheorie, Berlin (1866)

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne