Julian Ławrynowicz
Julian Mieczysław Ławrynowicz (ur. 8 kwietnia 1939 w Łodzi[2], zm. 21 września 2020 tamże[2]) – polski matematyk i fizyk, profesor Uniwersytetu Łódzkiego[3][2][1].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: analiza zespolona, fizyka matematyczna[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1964[2] |
| Habilitacja | 1968[2] |
| Profesura | 1976[1] |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
W 1960 ukończył studia fizyki i matematyki na Uniwersytecie Łódzkim[1], w 1964 obronił pracę doktorską, w 1968 uzyskał stopień doktora habilitowanego[2]. W 1976 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk matematycznych[1]. Pracował w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk[1].
Został zatrudniony na stanowisku profesora w Katedrze Fizyki Ciała Stałego na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Łódzkiego[1]. Był promotorem dwunastu przewodów doktorskich z matematyki i trzech z fizyki. Lista jego publikacji liczy ponad 400 pozycji z zakresu matematyki, fizyki, biologii, etyki i historii[4].
Był profesorem zwyczajnym Ośrodka Badawczego Myśli Chrześcijańskiej Uniwersytetu Łódzkiego, członkiem zarządu Łódzkiego Towarzystwa Naukowego i członkiem Rady Towarzystw Naukowych prezydium Polskiej Akademii Nauk[1].
W 2011 opublikował obszerną relację o swojej drodze naukowej[5]. Był żonaty z Marią Ławrynowicz, profesor mykologii[4].
Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
- 1988 Złoty Krzyż Zasługi[2]
- 2003 Medal Uniwersytetu Łódzkiego w Służbie Społeczeństwu i Nauce[2]
- 2008 Medal Komisji Edukacji Narodowej[2]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Julian Ławrynowicz [w:] Katalog Biblioteki Narodowej [dostęp 2020-09-30]