Jerzy Fedkowicz

Urodził się w rodzinie Zygmunta i Anny z Rzewuskich^[1]. Ukończył gimnazjum w Chersoniu^[2]. W latach 1910–1913 studiował prawo w Moskwie i równocześnie sztukę w pracowniach Iwana Bolszakowa oraz Konstantina Juona. W 1913 rozpoczął naukę w Petersburgu w rządowej Szkole Zachęty Sztuk Pięknych^[3], jednocześnie uczęszczając na dodatkowe kursy prywatne u Jewgienija Lanceraya i Konstantina Somowa.

Od 6 sierpnia do połowy września 1914 służył w 3 kompanii II baonu 1 Pułku Piechoty Legionów, ze względu na stan zdrowia został hospitalizowany w Krakowie, a następnie w Wiedniu. Ostatecznie został przeniesiony do rezerwy 1 września 1915.

Od 1915 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa, dylom uzyskał w 1921^[3]. Uczestniczył w wystawach Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka” i Formistów.

W latach 1918–1931 prowadził w Krakowie Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunków Ludwiki Mehofferowej. W latach 1921–1923 kontynuował studia malarskie w Paryżu dzięki stypendium rządu francuskiego. Od 1923 pracował w krakowskich gimnazjach jako nauczyciel rysunku. Uczestniczył w Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg” i Zrzeszeniu Artystów Plastyków „Zwornik”.

W latach 1927–1928 projektował scenografie dla Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu (1928), Brukseli (1928, 1929), Hadze (1929), Wenecji (XIX Biennale 1934; 1960), Berlinie, Düsseldorfie, Kolonii i Monachium (1935).

W 1945 został powołany na stanowisko profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, pełnił także funkcję dziekana Wydziału Malarstwa i prorektora ASP.

W latach 30. twórczość artysty wpisała się w nurt polskiego koloryzmu zainicjowanego przez kapistów. Barwy obrazów nabrały głębi i mocy, były dynamicznie nakładane na płótno. Kształty obrysowywane były czarnym konturem. Gamę kolorystyczną obrazów zdominowały ciepłe brązy, subtelne błękity, szarości i zielenie. Stonowaną kolorystykę ożywiały akcenty oranżów, różów i czerwieni. Od lat 40. kluczowym motywem stała się martwa natura, niemal zawsze zawierająca kwiaty.

Zmarł 13 listopada 1959 w Krakowie.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)^[4]
• Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[5]
• Medal Niepodległości^[6]

• Nagroda Państwowa II stopnia za całość twórczości malarskiej (1955)^[7]
• Nagroda Miasta Krakowa (1959)^[8]

• Jerzy Fedkowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] . [dostęp 24 grudnia 2011]
• Jerzy Fedkowicz, artyzm.com [dostęp 24 grudnia 2011]
• Grażyna i Przemysław Witekowie: „Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej”, Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].

• Prace Jerzego Fedkowicza w krakowskiej Galerii Sztuki ATTIS