Jaszczurnik (ptak)
Jaszczurnik[9] (Gampsonyx swainsonii) – gatunek najmniejszego[10] ptaka drapieżnego z podrodziny kaniuków (Elaninae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Gampsonyx[9][11]. Zamieszkuje Amerykę Centralną i Południową. Nie jest zagrożony.
Gampsonyx swainsonii[1] | |||
Vigors, 1825[2] | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | jaszczurnik | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[8] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
Zasięg występowania
Taksonomia
- Etymologia
- Gampsonyx (Gampsonix, Campsonyx): gr. γαμψονυξ gampsonux, γαμψονυχος gampsonukhos „haczykowaty pazur”, epitet odnoszący się do sępa, od γαμψος gampsos „zakrzywiony”; ονυξ onux, ονυχος onukhos „pazur”[13].
- swainsonii: William Swainson (1789–1855), angielski przyrodnik, artysta, kolekcjoner[14].
- leonae: León, zachodnia Nikaragua[15].
- magnus: łac. magnus „wielki, duży, potężny”[16].
Morfologia
Długość ciała 20–28 cm, rozpiętość skrzydeł 45–55 cm; masa ciała samca 94–97 g[12]. Samice są średnio 10–20% większe od samców[12]. Obie płci ubarwione są podobnie. Ma łupkowoczarny wierzch ciała, a biały spód. Czoło jest rdzawożółte, policzki pomarańczowe, a sam czubek głowy jest czarny. Na bokach piersi widnieją 2 czarne plamy. Nogawice są natomiast brunatne. Zarówno pod względem wielkości, jak i wyglądu podobny jest do sokoła.
Biotop
To ptak zamieszkujący przerzedzone lasy tropikalne, stepy, sawanny, które rzadko porastają drzewa.
Pożywienie
Poluje na duże owady, płazy, a nawet małe ptaki. Sama nazwa wskazuje na preferowaną zdobycz. Czatowanie na ofiary odbywa się z zasadzki – przyczaja się na gałęzi.
Rozród
- Toki
Rytuały i czynności związane z wydawaniem na świat potomstwa powiązane są z porą deszczową, tzn. lęgi wyprowadzane są nim nastanie. Przed rozpoczęciem lęgów samiec w ramach toków popisuje się przed samicą powietrznymi akrobacjami.
- Gniazdo
Położone jest bardzo wysoko, w koronach drzew na wysokości 20–25 metrów. Miejsce lęgowe lokuje w rozwidleniach gałęzi 5 metrów od pnia. Ma kształt miski, a budują je splecione gałązki. Jego rozmiary dochodzą do 10 cm głębokości i 20 cm średnicy.
- Wysiadywanie
Samica składa zazwyczaj 2–3 jaja, a potem sama je wysiaduje. Czas inkubacji w czterech zbadanych gniazdach na Trynidadzie wynosił 34–35 dni, w Argentynie 28–30 dni[17].
- Pisklęta
Młode opuszczają gniazdo po około 35 dniach od wyklucia.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje jaszczurnika za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 0,5–5,0 miliona dorosłych osobników, a jej trend jest silnie wzrostowy. Przyczyną wzrostu liczebności jest wylesianie, które powoduje powstanie nowych, dogodnych dla tego gatunku siedlisk[8].
Przypisy
Bibliografia
- Ch. Chubb. Descriptions of new forms of South and Central American birds. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 39, s. 21–22, 1918. (ang.).
- Przemysław Busse: Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 267. ISBN 83-214-0043-4.
- James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Species account: Pearl Kite Gampsonyx swainsonii. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. (ang.).