Jarosław Prabucki

Jarosław Prabucki studiował w Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie, otrzymując dyplom magistra inżyniera rolnictwa w 1961^[4]. Bezpośrednio po studiach został zatrudniony w macierzystej uczelni, w której przeszedł wszystkie etapy kariery naukowej − od stanowiska asystenta do stanowiska profesora na Wydziale Zootechnicznym. W 1969 obronił pracę doktorską i uzyskał stopień doktora nauk rolniczych^[1][5]. Doktorem habilitowanym nauk rolniczych w zakresie zootechniki (specjalność pszczelnictwo) został w 1984^[6]. Odbył staże zagraniczne w Stacji Hodowli Matek Pszczelich w Billingstad w Norwegii (1974) i w Wietnamskim Związku Pszczelarskim w Hanoi w Wietnamie (1988)^[7]. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych^[3].

Był kierownikiem Zakładu Pszczelnictwa. Pełnił także liczne funkcje w organizacjach społecznych i ciałach kolegialnych macierzystej uczelni. Był członkiem Senatu Uczelni, Prodziekanem Wydziału Zootechnicznego ds. Kształcenia w kadencji 1987–1990 oraz Prorektorem ds. Kształcenia Akademii Rolniczej w Szczecinie w kadencji 1990–1993^[6].

Profesor Jarosław Prabucki był członkiem Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Polskiego Towarzystwa Entomologicznego i Pszczelniczego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Związku Pszczelarzy i Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Przyrody. W tych naukowych organizacjach i instytucjach pełnił przez wiele kadencji funkcje administracyjne i doradcze^[1].

Na dorobek profesora Jarosława Prabuckiego składa się ponad 280 prac naukowych, redakcja i współredakcja oraz autorstwo rozdziałów w książkach o tematyce pszczelarskiej i podręcznikach akademickich z zakresu pszczelnictwa. Wprowadził do pasiek reprodukcyjnych mechaniczne unasienienie matek pszczelich^[8].

Był recenzentem w przewodach doktorskich, habilitacyjnych i opiniował dorobek kandydatów do tytułu naukowego profesora. Wypromował dwóch doktorów. W 1998 przedstawił Wysokiemu Senatowi Akademii Rolniczej w Szczecinie sylwetkę i argumenty przemawiające za nadaniem zaszczytnego tytułu doktora honoris causa prof. dr hab. Jerzemu Woyke ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie^[1].

Zmarł 15 października 2021, został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kw. 112B/11/28)^[9]. Miał żonę Danutę z d. Sienkiewicz i dwie córki: Katarzynę i Annę^[4].

• The honeydew-secreting aphid Phyllaphis fagi L. (Homoptera) and its living conditions in the "beech forest" near Szczecin from the aspect of bee-keeping requirements. Ekologia Polska 1972, 20, 41, s. 561-591^[10]
• Ćwiczenia z zoologii dla zootechników. PWN Warszawa 1983 (wsp. M. Melosik, A. Rajski), 166 ss. ISBN 83-01-01801-1
• Ćwiczenia z zoologii dla zootechników. PWN Warszawa 1989 (wsp. M. Melosik, A. Rajski), 230 ss. ISBN 83-01-08846-X
• Pszczelnictwo. Albatros Szczecin 1998, 904 ss. ISBN 8385796703
• Hodowla pszczół. PWRiL Warszawa 2009, 496 ss. ISBN 9788309010395 (wsp. J. Wilde)

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)^[11]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1991)^[6]
• Złoty Krzyż Zasługi (1991)^[6]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1979)^[6]
• Medal 40-lecia PRL^[1]
• Złota Odznaka ZNP^[1]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1994)^[6]
• Odznaka Gryfa Pomorskiego^[1]
• Odznaka Zasłużony Pracownik Rolnictwa
• odznaka honorowe województwa koszalińskiego
• odznaka honorowa województwa słupskiego
• Medal Pamiątkowy AR w Szczecinie
• Złoty Medal ks. dr. Jana Dzierżona, ustanowiony przez Polski Związek Pszczelarski^[1]
• nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki
• kilkanaście nagród JM Akademii Rolniczej w Szczecinie

Biogram w Encyklopedii Pomorza Zachodniego (dostęp 09.01.2024)