Jakob Fabricius
Jakob Fabricius (ur. 19 lipca 1593[1][2] w Koszalinie, zm. 11 sierpnia 1654 w Szczecinie[1][2][3]) – niemiecki pastor i teolog luterański.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Superintendent Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego | |
| Okres sprawowania | 1634–1654 |
| Wyznanie | |
Życiorys
Studiował w Pedagogium Szczecińskim oraz na uniwersytetach w Lubece i Rostocku[1]. Od 1616 roku był wykładowcą szkoły miejskiej w Koszalinie, następnie objął funkcję pastora w kościele zamkowym na Zamku Książąt Pomorskich w Darłowie[1]. W 1620 roku wyjechał do Szczecina, gdzie został nadwornym kaznodzieją księcia Bogusława XIV[2]. W 1626 roku uzyskał tytuł doktora teologii na uniwersytecie w Greifswaldzie[1][2]. W latach 1631–1632 pełnił funkcję spowiednika i kapelana polowego króla szwedzkiego Gustawa II Adolfa[1][2]. W 1634 roku objął urząd superintendenta Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego[2]. W latach 1641–1654 pełnił funkcję proboszcza kościoła Mariackiego w Szczecinie[1][3]. Od 1642 roku wykładał teologię w Pedagogium Szczecińskim[2].
Był autorem licznych prac teologicznych i druków okolicznościowych[1][3]. Przypisywane jest mu autorstwo pieśni Verzage nicht, du Häuflein[2].