Język tonga (polinezyjski)

faka-Tonga
Obszar	Tonga, także Samoa Amerykańskie, Fidżi, Nowa Zelandia, Vanuatu, USA
Liczba mówiących	188 tys.
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa wschodnia; Języki oceaniczne; Języki polinezyjskie; Język tonga;
Status oficjalny
język urzędowy	Tonga
Ethnologue	1 narodowy↗
Kody języka
ISO 639-1	to
ISO 639-2	ton
ISO 639-3	ton
IETF	to
Glottolog	tong1325
Ethnologue	ton
GOST 7.75–97	тон 686
WALS	tng
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku tongańskim
	Słownik języka tongańskiego; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tonga (także: tongański, tongijski; faka-Tonga) – język z grupy polinezyjskiej języków austronezyjskich używany na Wyspach Tonga. Jest to jeden z dwóch języków urzędowych Tonga (drugim z nich jest język angielski)^[1]. Posługuje się nim 188 tys. osób^[1].

Jest blisko spokrewniony z językiem niue, z którym tworzy podgrupę tongańską języków polinezyjskich.

Najbardziej znaną pożyczką językową z języka tongijskiego jest słowo „tabu”, rozpowszechnione przez literaturę antropologiczną.

Alfabet tonga


Litera	a	e	f	h	i	k	l	m	n	ng	o	p	s	t	u	v	‘(fakau‘a zwarcie krtaniowe)
Wymowa	/a /	/e /	/f /	/h /	/i /	/k /	/l /	/m /	/n /	/ŋ /	/o /	/p /	/s /	/t /	/u /	/v /	/ʔ /

W języku tonga występuje typowy dla języków polinezyjskich szyk VSO (orzeczenie-podmiot-dopełnienie).

Clerk MaxwellC.M. Churchward Clerk MaxwellC.M., Tongan grammar, wyd. Pbk. ed, Tonga: Vava'u Press, 1985, ISBN 0-908717-05-9, OCLC 21337535 (ang.).