Jørn Andersen

niemiecki piłkarz

Jørn Andersen (Jörn) (ur. 3 lutego 1963 we Fredrikstad[1]) – norweski piłkarz, i trener piłkarski, reprezentant kraju, grający na pozycji napastnika.

Jørn Andersen
Ilustracja
Jørn Andersen (2011)
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1963
Fredrikstad

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Hongkong (selekcjoner)

Kariera juniorska
LataKlub
1975–1982Østsiden IL
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1982–1984Fredrikstad FK64(25)
1985Vålerenga Fotball22(23)
1985–19881. FC Nürnberg78(28)
1988–1990Eintracht Frankfurt54(20)
1990–1991Fortuna Düsseldorf42(5)
1991–1994Eintracht Frankfurt44(13)
1994–1995Hamburger SV18(1)
1995Dynamo Drezno7(0)
1995–1997FC Zürich33(2)
1997–1999FC Lugano21(0)
1999–2001FC Locarno(?)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1985–1990 Norwegia27(5)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2000–2001FC Locarno (grający trener)
2001–2003FC Luzern U-21
2003–2004Rot-Weiß Oberhausen
2005–2006Borussia Mönchengladbach (asystent)
2006Borussia Mönchengladbach (tymczasowy)
2007Skoda Ksanti
2007–2008Kickers Offenbach
2008–2009Mainz 05
2010–2011AE Larisa
2011–2012Karlsruher SC
2015Austria Salzburg
2016–2018Korea Północna
2018–2019Incheon United FC
2021–Hongkong

Kariera klubowa

Norwegia

Jørn jest synem 143-krotnego norweskiego zawodnika piłki ręcznej Bjørga Andersena. Grał w młodości od połowy lat 70. w podmiejskim klubie Østsiden IL w Fredrikstad. W 1982 przeniósł się do pierwszoligowego klubu Fredrikstad FK, z którym spadł z pierwszej ligi, a następnie od razu awansował. Strzelił 25 goli w 64 meczach ligowych dla klubu w latach 1982–1984. Najważniejszym wydarzeniem było zdobycie Pucharu Norwegii w 1984 w finale przeciwko Viking FK.

Andersen przeniósł się na sezon 1985 do aktualnego mistrza Norwegii, klubu z Oslo Vålerenga Fotball. Andersen został królem strzelców z 23 golami w 22 meczach.

Niemcy

Po zakończeniu sezonu 1. divisjon w październiku 1985 1. FC Nürnberg pozyskał Andersena za 200 000 marek. Przez 3 lata strzelił 28 goli w 78 meczach ligowych dla FCN[2].

Następnie przeniósł się do Eintrachtu Frankfurt. Andersen grał w Eintrachcie do 1990, a sezon 1989/90 zakończył z 18 bramkami. Dzięki czemu został pierwszym zagranicznym królem strzelców Bundesligi[3]. Sezon 1990/91 Andersen spędził w Fortunie Düsseldorf, dla której strzelił 5 bramek w 42 spotkaniach.

Następnie powrócił do Eintrachtu, w którym występował do 1994. Podczas przerwy zimowej 1993/94 Andersen przeniósł się na rok do Hamburger SV. Kolejnym klubem było Dynamo Drezno, z którym sezon 1994/95 zakończył się spadkiem z Bundesligi. Dla Dynama zagrał w 25 meczach, w których strzelił jednego gola.

Szwajcaria

Andersen przeniósł się z Drezna do FC Zürich. Podczas przerwy zimowej 1997/98 dołączył do drugoligowego klubu FC Lugano, z którym w tym samym roku awansował do Nationalligi A.

W latach 1999–2001 występował w trzecioligowym klubie FC Locarno, gdzie pełnił także funkcję asystenta trenera. W 2000 awansował z klubem do drugiej ligi. Po sezonie 2000/01 zakończył karierę piłkarską.

Jego rekord w Bundeslidze to 243 mecze, w których strzelił 67 goli[4].

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1982Fredrikstad FK  Norwegia1. divisjon214
19832. divisjon2118
19841. divisjon223
1985Vålerenga Fotball2223
1985/861. FC Nürnberg  NiemcyBundesliga225
1986/872914
1987/88279
1988/89Eintracht Frankfurt202
1989/903418
1990/91Fortuna Düsseldorf334
1991/9291
1991/92Eintracht Frankfurt269
1992/9362
1993/94122
1993/94Hamburger SV111
1994/9570
1994/95Dynamo Drezno70
1995/96FC Zürich  SzwajcariaNationalliga A281
1996/97251
1996/97FC Lugano80
1997/98Nationalliga B121
1998/99Nationalliga A231
1999/2000FC Locarno1. Liga
2000/01Nationalliga B290

Kariera reprezentacyjna

Andersen zadebiutował w barwach Norwegii 17 kwietnia 1985 w przegranym 0:1 spotkaniu z NRD[5].

Andersen zagrał w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1986 (3 spotkania) oraz Mistrzostw Świata 1990 (2 spotkania). Wystąpił również w kwalifikacjach do Mistrzostw Europy 1988 (4 spotkania, 2 bramki) oraz Mistrzostw Europy 1992 (2 spotkania).

Po raz ostatni w drużynie narodowej wystąpił 10 października 1990 w zremisowanym 0:0 starciu z Węgrami. Łącznie Andersen w latach 1985–1990 rozegrał w drużynie norweskiej 27 spotkań, w których strzelił 5 bramek[6].

Kariera trenerska

Andersen już w 2000 rozpoczął pracę szkoleniową jako grający trener w FC Locarno. Następnie został trenerem drużyny U-21 w FC Luzern, którą prowadził do 2003. Po zakończeniu pracy w Lucernie wrócił do Niemiec, aby w latach 2003–2004 kierować drugoligową drużyną Rot-Weiß Oberhausen. Po tym okresie był asystentem Horsta Köppela w Borussii Mönchengladbach.

W maju 2007 podpisał kontrakt z najwyższej klasy greckim zespołem Skoda Ksanti, lecz po zaledwie miesiącu kontrakt został rozerwany z powodów prywatnych.

Pod koniec 2007 roku podpisał kontrakt z walczącym w 2. Bundeslidze Kickers Offenbach, ale nie był w stanie uchronić ich przed spadkiem.

20 maja 2008 zastąpił Jürgena Kloppa na stanowisku trenera Mainz i pod jego rządami zespół wywalczył awans do Bundesligi. Pomimo sukcesu zespołu Andersen został zwolniony 3 sierpnia 2009.

W grudniu 2010 roku został mianowany menadżerem greckiej drużyny AE Larisa[7]. Po 24 dniach pracy, podczas których drużyna przegrała trzy mecze ligowe i odpadła z rozgrywek pucharowych, nie strzeliwszy ani jednej bramki, został zwolniony[8]. Sześć miesięcy później Andersen wrócił do Niemiec, obejmując drużynę drugiej ligi Karlsruher SC[9].

W styczniu 2015 objął posadę trenera Austrii Salzburg[10], którą opuścił w grudniu tegoż roku[11]. W maju 2016 został szkoleniowcem reprezentacji Korei Północnej[12]. Był to pierwszy raz, kiedy Korea Północna mianowała zagranicznego menedżera od 1993. W 2018 opuścił on Koreę Północną po dwóch latach pracy w zespole[13].

W czerwcu 2018 został ogłoszony nowym menadżerem południowokoreańskiej drużyny Incheon United FC w K-League[14]. Został zwolniony 15 kwietnia 2019, a Incheon znajdował się na dole tabeli po zdobyciu zaledwie czterech punktów w siedmiu meczach[15].

W grudniu 2021 Andersen został mianowany głównym trenerem Hongkongu. W czerwcu 2022 z sukcesem poprowadził drużynę w kwalifikacjach do Pucharu Azji 2023, awansując na ten turniej po raz pierwszy od 1968[16].

1 stycznia 2024 Andersen poprowadził Hongkong do historycznego zwycięstwa, pokonując Chiny 2:1 w meczu towarzyskim. To zwycięstwo oznaczało pierwszy od 29 lat triumf Hongkongu nad Chinami[17].

Rodzina

Andersen jest obywatelem Niemiec od 1993 roku. Jego syn Niklas również został piłkarzem i rozegrał jedno spotkanie w Bundeslidze (w barwach Werderu Brema).

Sukcesy

Fredrikstad FK

Valarenga

Eintracht Frankfurt

  • Król strzelców Bundesligi (1): 1989/90 (18 bramek)

Przypisy

Bibliografia