Islandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010

Narodowy Komitet Olimpijski Islandii został powołany w 1921 roku, lecz dopiero w 1935 roku został uznany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Pierwsze dwa starty Islandczyków na letnich igrzyskach olimpijskich miały miejsce podczas igrzysk w Londynie w 1908 roku oraz igrzysk w Sztokholmie w 1912 roku. Wówczas jednak Islandia nie była niepodległym państwem, a islandzcy sportowcy występowali pod flagą duńską. Pierwszym oficjalnym startem olimpijskim Islandii był występ na igrzyskach w Berlinie w 1936 roku^[1]. W zimowych igrzyskach Islandia zadebiutowała natomiast w 1948 roku, podczas igrzysk w Sankt Moritz^[2].

Przed igrzyskami w Vancouver reprezentacja Islandii, jako niepodległe państwo, 32-krotnie wystawiła reprezentację na igrzyska olimpijskie, w tym 15-krotnie na ich zimową edycję^[2][3]. W letnich igrzyskach olimpijskich (do igrzysk w Pekinie w 2008 roku) Islandczycy czterokrotnie zdobyli medale olimpijskie – srebrny i brązowy w lekkoatletyce, srebrny w piłce ręcznej i brązowy w judo^[4]. W zimowych edycjach igrzysk nigdy nie stanęli na podium olimpijskim. W latach 1948–2006 sportowcy z Islandii zaprezentowali się w zawodach olimpijskich w trzech dyscyplinach – biegach narciarskich (18 uczestników), narciarstwie alpejskim (46 uczestników) i skokach narciarskich (3 uczestników)^[5].

Najlepszym rezultatem Islandczyków na zimowych igrzyskach olimpijskich było 11. miejsce męskiej sztafety biegaczy narciarskich (Jón Kristjánsson, Gunnar Pétursson, Ivar Stefánsson, Ebeneser Þórarinsson) podczas igrzysk w Oslo w 1952 roku. Indywidualnie najlepszy wynik osiągnęła Steinunn Sæmundsdóttir, zajmując 16. miejsce w slalomie podczas igrzysk w Innsbrucku w 1976 roku. Miejsca w pierwszej dwudziestce zawodów olimpijskich, również w slalomie, zajęli ponadto Eysteinn Þórðarson (17. na igrzyskach w Squaw Valley w 1960 roku) oraz Ásta Halldórsdóttir (20. na igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku)^[6][7][8].

W lutym 2009 roku w Val d’Isère rozegrane zostały alpejskie mistrzostwa świata. Wzięło w nich udział czterech islandzkich narciarzy: Stefán Jón Sigurgeirsson, Árni Þorvaldsson, Björgvin Björgvinsson i Gísli Rafn Guðmundsson. Islandczycy wystąpili wyłącznie w zawodach mężczyzn – w slalomie, slalomie gigancie, supergigancie i superkombinacji. Jedynymi sklasyfikowanymi zawodnikami byli Stefán Jón Sigurgeirsson i Árni Þorvaldsson, którzy w supergigancie zajęli odpowiednio 38. i 42. miejsce. W pozostałych konkurencjach alpejczycy startujący w islandzkich barwach nie zostali sklasyfikowani – nie ukończyli któregoś z przejazdów, nie wystartowali bądź zostali zdyskwalifikowani^{[9][10][11][12]}.

Okres kwalifikacyjny do igrzysk olimpijskich w Vancouver dla narciarzy alpejskich trwał od lipca 2008 do 25 stycznia 2010 roku. Kwalifikację olimpijską do zawodów w slalomie, slalomie gigancie i zjeździe uzyskali alpejczycy, którzy w tym okresie zdobyli przynajmniej 500 punktów do listy rankingowej publikowanej przez Międzynarodową Federację Narciarską. Z kolei, aby zakwalifikować się do supergiganta i superkombinacji należało zdobyć przynajmniej 120 punktów w tych konkurencjach. Drugim kryterium kwalifikacyjnym był występ w mistrzostwach świata w Val d’Isère w 2009 roku oraz zdobycie w okresie kwalifikacyjnym przynajmniej 140 punktów FIS^[13].

Kryteria kwalifikacyjne spełniło czworo islandzkich narciarzy alpejskich – trzech mężczyzn i jedna kobieta^[14][15]. Íris Guðmundsdóttir zakwalifikowała się do slalomu i supergiganta, Björgvin Björgvinsson do slalomu i slalomu giganta, Árni Þorvaldsson do supergiganta, a Stefán Jón Sigurgeirsson do slalomu i supergiganta^[16].

Sponsorami reprezentacji olimpijskiej Islandii byli: 66°N, Hummel, Intersport, Ellingsen, Everest, Vodafone i Tæknivörur^[17].

Prawa do transmisji zimowych igrzyskach olimpijskich w Vancouver miał islandzki publiczny nadawca radiowo-telewizyjny, będący członkiem Europejskiej Unii Nadawców, Ríkisútvarpið, który prowadził relacje z zawodów za pośrednictwem kanału telewizyjnego RÚV. Ponadto transmisje za pośrednictwem telewizji kablowej i satelitarnej oraz transmisje internetowe prowadziła stacja Eurosport^[18].

Skład islandzkiej kadry olimpijskiej został oficjalnie zaprezentowany na początku lutego 2010 roku w Ambasadzie Kanady w Islandii. W obecności ambasadora Alana Bonesa oraz islandzkiej minister edukacji Katrín Jakobsdóttir, kadrę przedstawił Ólafur Rafnsson, prezes Narodowego Komitetu Olimpijskiego i Stowarzyszenia Sportu Islandii. W kadrze znaleźli się: Björgvin Björgvinsson, Íris Guðmundsdóttir, Stefán Jón Sigurgeirsson i Árni Þorvaldsson. Przedstawiona została również jedyna reprezentantka Islandii na igrzyska paraolimpijskie w Vancouver, Erna Fridriksdóttir^[19].

Spośród piętnastu dyscyplin sportowych, które Międzynarodowy Komitet Olimpijski włączył do kalendarza igrzysk, Islandia wzięła udział w jednej – wszystkich reprezentantów wystawiła w narciarstwie alpejskim^[20]. Poniżej przedstawiono pełny skład islandzkiej kadry olimpijskiej na igrzyska w Vancouver wraz z miejscami osiągniętymi na poprzednich zimowych igrzyskach.

Poza czteroosobową kadrą olimpijską sportowców, w islandzkiej delegacji na igrzyska olimpijskie w Vancouver znaleźli się: Andri Stefánsson, Guðmundur Jakobsson, Mundína Ásdís Kristinsdóttir (fizjoterapeutka) oraz trenerzy Pavel Čebulj i Primož Skerbinek^[17].

Rolę chorążego reprezentacji Islandii podczas ceremonii otwarcia zimowych igrzysk olimpijskich w Vancouver, przeprowadzonej 12 lutego 2010 roku w hali BC Place Stadium, pełnił Björgvin Björgvinsson^[25]. Islandzka delegacja olimpijska weszła na stadion jako 36. w kolejności – pomiędzy ekipami z Węgier i Indii^[26]. Podczas ceremonii zamknięcia, zorganizowanej 28 lutego, flagę Islandii niósł Stefán Jón Sigurgeirsson^[27].

Osobny artykuł: Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010.

Rywalizacja olimpijska w narciarstwie alpejskim na igrzyskach w Vancouver odbyła się w dniach 15–27 lutego 2010^[28] w Whistler Creekside^[29]. Islandzcy narciarze alpejscy wystartowali w pięciu konkurencjach alpejskich, przeprowadzonych między 19 a 27 lutego^[16][28].

Pierwszą konkurencją na igrzyskach w Vancouver, w której wziął udział reprezentant Islandii, był supergigant mężczyzn, rozegrany 19 lutego^[16][28]. W rywalizacji uczestniczyli Stefán Jón Sigurgeirsson i Árni Þorvaldsson. Þorvaldsson nie ukończył konkurencji, a Sigurgeirsson zajął 45. miejsce – ostatnie wśród sklasyfikowanych zawodników. Uzyskał czas 1 min 39,12 s, czyli stracił 8,78 s do mistrza olimpijskiego, Norwega Aksela Lunda Svindala^[30]. Dzień później w supergigancie kobiet wystąpiła Íris Guðmundsdóttir, jednak nie ukończyła przejazdu i nie została sklasyfikowana^[31].

23 lutego przeprowadzono rywalizację alpejczyków w slalomie gigancie^[28]. Jedyny reprezentant Islandii w tej konkurencji, Björgvin Björgvinsson zajął 43. miejsce w gronie 81 sklasyfikowanych zawodników^[32]. W pierwszym przejeździe uzyskał 42. czas^[33], a w drugim 45.^[34] Łącznie osiągnął wynik 2 min 46,71 s, który był słabszy od rezultatu mistrza olimpijskiego Carla Janki o 8,88 s^[32].

26 lutego rozegrane zostały zawody w slalomie kobiet, a dzień później w slalomie mężczyzn^[28]. W zmaganiach tych wzięli udział Íris Guðmundsdóttir, Björgvin Björgvinsson i Stefán Jón Sigurgeirsson. Żaden z nich nie został jednak sklasyfikowany – wszyscy zakończyli swój udział w zawodach na nieukończonym pierwszym przejeździe^[35][36][16].

Ogółem najlepszym rezultatem islandzkich narciarzy alpejskich w Vancouver była zatem 43. pozycja Björgvinssona w slalomie gigancie^[16]. W efekcie, biorąc pod uwagę najlepszy rezultat wszystkich islandzkich sportowców w poszczególnych zimowych edycjach igrzysk, był to najsłabszy występ reprezentacji Islandii od 1968 roku, czyli od igrzysk w Grenoble. Wówczas najlepszym wynikiem było 67. miejsce Reynira Brynjólfssona w slalomie gigancie^[6][7][8].

Pomimo niesatysfakcjonujących rezultatów osiągniętych na igrzyskach w Vancouver, w grudniu 2010 roku Íris Guðmundsdóttir i Björgvin Björgvinsson zostali wybrani przez Islandzki Związek Narciarski najlepszymi islandzkimi narciarzami w roku olimpijskim^[41].

• Reprezentacja Islandii na oficjalnej stronie igrzysk olimpijskich w Vancouver. [dostęp 2020-09-24]. (ang.).