Infinity Ward

Infinity Ward ma swój początek w studiu 2015, Inc. W reżyserii Vince’a Zampelli^[3] wyprodukowało ono w 2002 roku grę Medal of Honor: Allied Assault. Gra, osadzona w realiach II wojny światowej, wyróżniała się spośród wcześniejszych gier z gatunku first-person shooter w tej scenerii. W odróżnieniu od poprzedników symulowała prawdziwe bitwy historyczne z filmowym rozmachem, aczkolwiek bez specjalnego realizmu w rozgrywce^[4]. Medal of Honor: Allied Assault otrzymała nagrodę dla komputerowej gry akcji roku według Akademii Sztuk i Nauk Interkatywnych (AIAS)^[5] oraz wyróżnienia za udźwiękowienie^[6][7].

Po wydaniu Allied Assault twórcy gry popadli w konflikt z jej wydawcą, Electronic Arts. W obawie przed ograniczeniem swobody twórczej 22^[8] pracowników 2015, Inc. opuściło spółkę i założyło w maju 2002 roku nowe studio – Infinity Ward. Jego założycielami byli Vince Zampella i Grant Collier^[9].

21 maja 2002 roku Infinity Ward podpisało długoterminowy kontrakt z przedsiębiorstwem Activision, które przejęło 30% akcji spółki, zyskując też możliwość wykupienia kolejnych 70%^[10]. Kontrakt obejmował produkcję gry komputerowej Call of Duty, którą Activision po raz pierwszy zapowiedziało 8 kwietnia 2003 roku^[8]. Stanowisko głównego projektanta gry objął Zied Rieke, a reżyserem został Ken Turner. W zamierzeniu twórców Call of Duty miała się wyróżniać pełnymi rozmachu scenami batalistycznymi i realistycznymi animacjami. Opowiadała ona o losach trzech żołnierzy: amerykańskiego, brytyjskiego i radzieckiego, walczących na różnych frontach II wojny światowej^[11]. Do jej tworzenia wykorzystano zmodyfikowany silnik Quake III engine, oferujący technologię T&L i system realistycznego zadawania obrażeń oraz zaawansowaną sztuczną inteligencję^[12][13].

Call of Duty, wydana 29 października 2003 roku na komputery osobiste^[14], odmieniła oblicze gatunku first-person shooterów: w każdej misji gracz współpracował z sojusznikami kierowanymi przez komputer^[15]. Narracja gry posłużyła tu do oddania ogólnego obrazu wojny. Realizacja techniczna była wysokiej jakości jak na owe czasy, a misje – zróżnicowane i intensywne^[16]. Call of Duty otrzymała trzy nagrody AIAS w kategoriach: gra roku, komputerowa gra roku i komputerowa gra akcji roku^[17] oraz tytuł gry roku według Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA)^[18]. Dzień po wydaniu gry Infinity Ward sprzedało pozostałe 70% akcji Activision^[19].

Sukces pierwszej części serii Call of Duty spowodował prace nad jej kontynuacją. Budżet kolejnej gry z serii, Call of Duty 2, wyniósł 14,5 miliona dolarów amerykańskich, a liczba pracowników studia zwiększyła się z 25 do 75^[20]. Druga gra wyprodukowana przez Infinity Ward również była osadzona w realiach II wojny światowej. Opowiadała losy czterech żołnierzy z wojsk radzieckich, brytyjskich i amerykańskich, walczących w latach 1941–1945 na frontach wojennych^[21]. Starszym projektantem gry został Zied Rieke^[22]. Gra została dostosowana do wymagań siódmej generacji gier komputerowych poprzez stworzenie własnego silnika IW engine, który obsługiwał efekty takie jak mapowanie normalnych, metoda energetyczna i shadery^[23]. Poprawiono też animacje postaci i wprowadzono zaawansowane efekty cząsteczkowe, takie jak dym i płomienie^[24]. Na potrzeby gry napisano 20 tysięcy dialogów^[24], a w celu nadania wiarygodności wydarzeniom w grze twórcy zatrudnili doradców wojskowych^[25].

Call of Duty 2 ukazała się 25 października 2005 roku na komputery osobiste i konsolę Xbox 360^[21]. Podobnie jak poprzednia gra Infinity Ward, większą wagę przykładała do stylu opowiadania historii niż do realizmu. W tej grze wprowadzono istniejące już w grze Halo 2 automatyczne leczenie postaci, zastępując nim system apteczek^[26]. Call of Duty 2 otrzymała nagrodę Spike TV dla najlepszej gry wojskowej^[27] i osiągnęła sukces komercyjny – do listopada 2006 roku sprzedano 1,4 miliona jej egzemplarzy^[28], a dodatkowa zawartość do pobrania przyniosła Activision zyski w wysokości miliona dolarów amerykańskich^[29].

Początkowo Infinity Ward zamierzało podjąć prace nad trzecią częścią serii^[30], jednak produkcję Call of Duty 3 zlecono studiu Treyarch^[31]. W tej sytuacji pracownicy Infinity Ward zaczęli pracować nad czwartą grą z serii, zwaną Call of Duty 4: Modern Warfare. Jej tworzenie zaczęło się zaraz po Call of Duty 2 i długo studio nie ujawniało szczegółów dotyczących projektu^[32]. Dopiero 25 kwietnia 2007 roku Activision poinformowało branżę, że nowe dzieło Infinity Ward będzie osadzone w realiach współczesnych^[33]; później Vince Zampella twierdził, że wydawca gry wcale nie chciał zmiany scenerii wojennej^[34]. Głównym projektantem gry został Todd Alderman^[35]. W trakcie prac nad Call of Duty 4: Modern Warfare stworzono nową wersję silnika IW engine, który oferował między innymi dynamiczne oświetlenie i cienie oraz efekty HDR^[36].

Call of Duty 4 ukazała się 5 listopada 2007 roku na komputery osobiste, PlayStation 3, Xboksa 360 i Nintendo DS^[37]. W niej chaotyczną kampanię z poprzednich części serii, pokazującą wojnę z różnych punktów widzenia, zastąpiono spójną fabułą koncentrującą się na fikcyjnej wojnie domowej w Rosji. Przebudowie uległ tryb gry wieloosobowej, który oparto na punktach doświadczenia – wraz ze zdobywaniem kolejnych poziomów gracz otrzymywał nowe rodzaje broni. Wespół z nowoczesną oprawą graficzną przyczyniło się to do sukcesu gry^[32]. Call of Duty 4 otrzymała między innymi po trzy nagrody AIAS^[38] i BAFTA^[39] oraz dwie od Spike TV^[40]. Gra odniosła również sukces komercyjny: jej sprzedaż do maja 2009 roku wyniosła 13 milionów egzemplarzy^[41], a płatny pakiet map na konsolę Xbox 360 pobrano milion razy^[42].

8 lipca 2008 roku Infinity Ward podpisało renegocjację kontraktu z Activision, na mocy której wydawca przejął pełną kontrolę nad zapowiadaną kolejną grą studia^[43]. Została ona zapowiedziana 1 sierpnia przez nowego szefa Activision, Bobby’ego Koticka^[44]. 16 września potwierdzono, że szóstą część Call of Duty (piątą, pod tytułem Call of Duty: World at War, wyprodukował Treyarch) będzie tworzyć Infinity Ward^[45]. Ponownie stanowisko głównego projektanta objął Todd Alderman, a reżyserem gry został Jason West^[46]. Call of Duty: Modern Warfare 2, podobnie jak poprzednik, była osadzona w niedalekiej przyszłości i przedstawiała międzynarodowy konflikt między Stanami Zjednoczonymi a Rosją. Gracz przejmował w niej kontrolę nad członkiem elitarnej jednostki specjalnej^[47]. Zmodyfikowany silnik IW engine pozwalał w niej na dynamiczne zachowanie sztucznej inteligencji, które nie było już kierowane skryptami misji^[48].

Modern Warfare 2 została wydana 10 listopada 2009 roku na komputery osobiste, PlayStation 3, Xboksa 360 i Nintendo DS^[49][50]. Była najbardziej kontrowersyjną grą studia – skrajne emocje wywołał etap masakry cywili na lotnisku, jak również nawiązania do zasady „don’t ask, don’t tell” i homofobiczny filmik promujący grę. Mimo to gra otrzymała nagrodę AIAS dla gry akcji roku^[51], a do czerwca 2010 roku jej sprzedaż wyniosła 20 milionów kopii^[52], co przyniosło wydawcy zyski w wysokości ponad miliarda dolarów amerykańskich^[53].

Dziennikarz Travis Fahs z portalu IGN, podsumowując dokonania serii Call of Duty, stwierdził, że dążenie do zysku zarówno Infinity Ward, jak i Activision musiało doprowadzić do konfliktu między obiema spółkami^[54]. Ten konflikt miał podłoże w zwolnieniu Vince’a Zampelli i Jasona Westa, głównych pracowników studia, przez prezesa Activision Bobby’ego Koticka dnia 1 marca 2010 roku. Wydał on oświadczenie, w którym jako powód zwolnienia zarządców studia podał złamanie kontraktu i niesubordynację^[55][56]. Zdaniem Leigh Alexander ze strony Gamasutra, postępowanie wobec Infinity Ward było kolejną cyniczną zagrywką Koticka, który po słabszych zyskach z serii gier Guitar Hero zwolnił jej producentów^[57]. 4 marca Zampella i West złożyli pozew do sądu przeciwko Activision, oskarżając z kolei tę spółkę o postępowanie niezgodne z kontraktem i niewypłacenie wynagrodzenia za sukces Modern Warfare 2^[58][1]. Oskarżyciele zażądali 36 milionów dolarów odszkodowania^[59]. W odpowiedzi Activision 9 kwietnia również pozwało byłych pracowników studia do sądu^[60][61], co skłoniło Zampellę i Westa do zawarcia 11 kwietnia umowy z Electronic Arts w sprawie utworzenia nowego studia, Respawn Entertainment^[62][63][64].

Odejście Zampelli i Westa zapoczątkowało wypowiedzenia umowy przez innych pracowników studia. 6 kwietnia Infinity Ward opuściło kolejnych dwóch pracowników: Todd Alderman i Francesco Gigliotti^[65][66]. Tydzień potem umowę o pracę wypowiedzieli trzej kolejni zatrudnieni w studiu – Joe Shiring, Mackey McCandish i Bruce Ferriz^[67][68]. Kolejne zwolnienia objęły Steve’a Fukudę, Zieda Rieke, Chrisa Cherubiniego, Rayme'a Visiona^[69], Marka Grigsby'ego i Paula Messerly^[70]. Do 6 maja 2010 roku Infinity Ward opuściło 35 zatrudnionych^[71]. Mimo to studio wciąż posiadało około 100 pracowników; tymczasowe kierownictwo nad spółką objęli Steve Pearce i Steve Ackrich^[2]. Część byłych pracowników studia dołączyła do Respawn Entertainment^[72][73].

27 kwietnia 2010 roku 38 byłych i nadal zatrudnionych pracowników Infinity Ward pozwało Activision do sądu, żądając odszkodowania w wysokości od 75 do 125 milionów dolarów^[74][75]. W wyniku tego do dymisji podał się jeden z szefów Activision, Mark Griffith^[76][77]. Pojawiły się spekulacje, że studio może zostać zamknięte^[78][79]. Jednak 19 listopada 2010 roku prezes przedsiębiorstwa Vivendi Jean-Bernard Levy ogłosił, że skład Infinity Ward został uzupełniony, aczkolwiek głównym producentem serii Call of Duty stał się Treyarch z grą Call of Duty: Black Ops^[80]. Trwały natomiast batalie sądowe między Activision a Electronic Arts, spowodowane roszczeniami pierwszego z przedsiębiorstw wobec Zampelli i Westa^[81]. Ostatecznie sprawa zakończyła się ugodą pomiędzy Activision a Westem i Zampellą^[82].

Infinity Ward po zrekonstruowaniu studia podjęło współpracę ze spółkami Sledgehammer Games i Raven Software w celu stworzenia kolejnej gry z serii, Call of Duty: Modern Warfare 3. Kontynuowała ona wątki z poprzednich części podserii Modern Warfare. Jej premiera w wersji na komputery osobiste oraz konsole Xbox 360, PlayStation 3, Wii i Nintendo DS miała miejsce 8 listopada 2011 roku^[83]. Modern Warfare 3 w ciągu pięciu dni od daty wydania przyniosła wydawcy zyski w wysokości 775 milionów dolarów amerykańskich^[84].

Infinity Ward wraz ze studiami Raven Software oraz Neversoft stworzyło kolejną odsłonę serii, Call of Duty: Ghosts. Gra zrywa z uniwersum podserii Modern Warfare i wprowadza nowy świat oraz całkowicie nowych bohaterów^[85]. Akcja dzieje się w 2033 roku, a kraje Ameryki Południowej tworzą sojusz, by przejąć władzę nad światem^[86].

Kolejna odsłona pojawiła się 4 listopada 2016 roku. Dostępna była na komputerach stacjonarnych, PlayStation 4 oraz Xbox One. Akcja rozgrywa się w nowym uniwersum z nowymi postaciami i nowymi możliwościami. Tym razem gracz wciela się w postać Reyesa, pilota Tier 1 Special Operations i wraz ze swoją załogą musi powstrzymać organizację Settlement Defense Front^[87].

Gry Infinity Ward zdobywały na ogół wysokie oceny recenzentów. Według agregatora GameRankings gry studia osiągnęły średnią ocen oscylującą wokół 90%:

• Call of Duty – 91,7% (komputery osobiste)^[88]
• Call of Duty 2 – 89,8% (Xbox 360)^[89]
• Call of Duty 4: Modern Warfare – 94,1% (Xbox 360)^[90]
• Call of Duty: Modern Warfare 2 – 93,4% (Xbox 360)^[91]
• Call of Duty: Modern Warfare 3 – 88,8% (Xbox 360)^[92]
• Call of Duty: Ghosts - 73% (Xbox 360)^[93]
• Call of Duty: Infinite Warfare - 73% (komputery osobiste)^[94]

Infinity Ward wespół z Treyarch przyczyniło się do wielkiego sukcesu komercyjnego serii, dzięki której Activision zarobiło 3 miliardy dolarów do listopada 2009 roku^[95]. W roku 2008 studio znalazło się na 2. miejscu na liście najlepszych producentów gier według amerykańskiego pisma „Game Developer”^[96]. W tym samym roku brytyjskie czasopismo „Develop” umieściło spółkę na 5. miejscu w zestawieniu 100 producentów gier, których produkty osiągnęły największą sprzedaż w Wielkiej Brytanii^[97].

• Oficjalna strona Infinity Ward