I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie
I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie – szkoła średnia działająca od 1658 przy ulicy 3 Maja w centrum Rzeszowa, pierwotnie jako kolegium pijarskie (do 1785) i gimnazjum (do 1938). Mieści się we wzniesionych dla niej zabudowaniach z klasycyzującą fasadą barokową projektu Tylmana z Gameren w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła Świętego Krzyża. Założenie architektoniczne ze schyłku XVII w. obejmuje także gmach Muzeum Okręgowego w Rzeszowie. Nauczyciele dawnego kolegium byli autorami połowy podręczników napisanych dla Komisji Edukacji Narodowej[1] . Do wychowanków szkoły należą Ignacy Łukasiewicz, Władysław Sikorski i Julian Przyboś.
Liceum | |
Budynek I LO od strony ul. 3 Maja | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. 3 Maja 15 |
Data założenia | 1658 |
Patron | |
Liczba uczniów | 967 |
Dyrektor | Piotr Wanat |
Wicedyrektorzy | Alicja Król, Iwona Palczak |
Członkostwo | Towarzystwo Szkół Twórczych, Klub Najstarszych Szkół w Polsce |
Położenie na mapie Rzeszowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
50°02′09,092″N 22°00′04,601″E/50,035859 22,001278 | |
Strona internetowa |
Historia
I Liceum Ogólnokształcące jest w drugiej dziesiątce najstarszych szkół średnich w Polsce[2][3][4][1] .
Szkoła została ufundowana 19 marca 1658[5] zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie Zofii Pudencjanny z Ligęzów (zm. 1649) przez jej szwagra, księcia Jerzego Lubomirskiego, który przejął Rzeszów od męża Zofii w 1653[6]. Erygowana została w dziesięć lat później przez papieża Klemensa IX. Szkoła w latach 1658–1784 funkcjonowała pod nazwą Collegium Ressoviense i prowadzona była przez zakon oo. pijarów. Po upaństwowieniu w latach 1785–1918 edukowała młodzież jako Cesarsko-Królewskie Wyższe Gimnazjum, następnie I Gimnazjum i Liceum. W XVII–XVIII w. słynęła z wysokiego poziomu nauki, przyciągała młodzież z całej Polski[1] , a zarazem umożliwiała plebejuszom (80% uczniów w 1670) awans społeczny i wyzwolenie z poddaństwa[1][7]. Zdobywanie szlachectwa poprzez wykształcenie próbował ograniczyć Jerzy Ignacy Lubomirski wydając 1 sierpnia 1743 w zamku rzeszowskim uniwersał do poddanych z miast i wsi, w którym zakazywał „od tegorocznych wakacyi” posyłania synów do szkół na nauki bez pisemnego zezwolenia pod groźbą ścigania ich jako zbiegów[8]. Na szkołę łożyli obok Lubomirskich także mieszczanie rzeszowscy[9]. W XVII–XVIII w. studenci mieszkali w bursie szkolnej lub na stancji w mieście[10]. Mieli własny szynk i kapelę. W aktach miejskich zachowały się ślady ich konfliktów z prawem (bójek, awantur i rabunków)[11]. Szkoła, wówczas ośmioklasowa, miała charakter półwyższej uczelni, kształciła w pedagogium nauczycieli do średnich szkół, profesjonalnych muzyków i prowadziła niższe studia teologiczne[12]. Ponadto prowadzono profesjonalne kształcenie muzyków, a z podręczników wydanych przez nauczycieli korzystała młodzież m.in. w Kijowie.
W okresie Wiosny Ludów (1848–1849) dwudziestu czterech uczniów zostało wydalonych z gimnazjum po zatrzymaniu ich na granicy podczas próby dołączenia do powstania na Węgrzech, w którym walczyły Legiony Polskie gen. Józefa Wysockiego[13].
W 1897 współużytkownikiem budynku szkolnego, skonfiskowanego pijarom przez rząd austriacki, było starostwo powiatu rzeszowskiego, natomiast ówczesny lokal nr 4 na parterze stanowił własność prywatną, nabytą przez prefekta gimnazjum Jana Melichera, po którym odziedziczyła go córka, Szczerbińska, a po niej Teofil Czykiel (ojciec Waleriana), emerytowany dyrektor szkoły z Krosna, z bratem[14].
Obok zabytkowej fasady projektu Tylmana z Gameren w budynku szkoły na uwagę zasługują sklepienia kolebkowo-lunetowe z epoki baroku[15] .
Zachowały się zbiory przyrodnicze z drugiej połowy XIX w. W muzeum – klasopracowni historycznej znajdują się zbiory ikonograficzne, dokumenty i eksponaty dotyczące dziejów szkoły. Liceum posiada kolekcję sztandarów. W gabinecie dyrektorskim znajduje się galeria olejnych portretów wybitnych nauczycieli i wychowanków szkoły. Pomieszczenia te ozdabiają repliki lamp wiedeńskiej firmy braci Brinner z XIX w.
Działalność kulturalna nie ograniczała się do murów szkoły i zaowocowała szeregiem inicjatyw na rzecz miasta i społeczności Rzeszowa. Utworzono klub sportowy „Resovia”. dano początek działalności stowarzyszeniu „Lutnia” i teatru amatorskiego „Reduta” oraz muzeum. Po II wojnie światowej szkoła przyczyniła się do rozwoju wyższych uczelni w Rzeszowie[1] , przekazując im swój liczący 24 000 woluminów księgozbiór[16] i udostępniając bursę imienia ks. Feliksa Dymnickiego filii UMCS.
Na kanwie własnych doświadczeń szkolnych absolwent gimnazjum Józef Bieniasz napisał powieść pt. Edukacja Józia Barącza (1933)[17].
Szkoła należy do Towarzystwa Szkół Twórczych oraz Klubu Najstarszych Szkół w Polsce. Prowadzi klasy autorskie (informatyka, menedżerska itp.). Liceum wydaje co roku „Sprawozdanie Dyrekcji I LO w Rzeszowie”. publikuje zbiorki poezji uczniów i wychowanków, posiada literaturę o swoich dziejach. Utrzymuje kontakty ze szkołami średnimi za granicą, m.in. z Klagenfurt am Wörthersee (Austria), Bielefeldu (Niemcy), Morpethu (Wielka Brytania). Co roku w szkole odbywa się Ogólnopolska Biesiada Poetycka oraz Festiwal Szkolnych Teatrów Obcojęzycznych.
Kalendarium
- 1655 – Sprowadzenie oo. pijarów do Rzeszowa przez Jerzego Sebastiana Lubomirskiego marszałka wielkiego koronnego;
- 1658 – Założenie szkoły;
- 1668 – Erygowanie szkoły przez papieża Klemensa IX;
- 1684 – Jan III Sobieski dziękował profesorom i uczniom za udział w wiktorii wiedeńskiej;
- 1702 – Wybudowanie frontowych zabudowań szkoły według projektu Tylmana z Gameren;
- 1736 – Ks. Stanisław Konarski nauczycielem w Collegium Ressoviense;
- 1743 – Zarządzenie Jerzego Ignacego Lubomirskiego zakazujące przyjmowania do kolegium synów chłopskich[1][7];
- 1785 – Powołanie w miejsce szkoły pijarskiej austriackiego gimnazjum cesarsko-królewskiego;
- 1826 – Wprowadzenie czesnego przez rząd austriacki i spadek liczby uczniów niemal o połowę[1][7];
- 1831 – Masowy udział młodzieży gimnazjalnej w powstaniu listopadowym;
- 1834 – Rozbudowa frontu szkoły;
- 1846 – Aresztowanie nauczycieli i uczniów, uczestników powstania galicyjskiego;
- 1851 – Cesarz Franciszek Józef I wizytował Rzeszów i szkołę;
- 1858 – Przekształcenie szkoły z 6-klasowej w 8-klasową;
- 1860 – Przeprowadzenie I matury w szkole[5];
- 1872 – Wybudowanie północno-wschodnich skrzydeł szkoły;
- 1880 – Przyjęcie Gimnazjum na członka Towarzystwa Zoologiczno-Botanicznego w Wiedniu;
- 1900-14 – Uczestnictwo gimnazjalistów w tajnych organizacjach: Teka, Promień, Zarzewie, Strzelec;
- 1905 – Współudział uczniów w założeniu klubu sportowego „Resovia”;
- 1914-21 – Udział nauczycieli, uczniów i absolwentów w walce o niepodległość i granice Polski;
- 1923 – Nadanie szkole imienia ks. Stanisława Konarskiego;
- 1932-38 – Przekształcenie szkoły w 4-letnie gimnazjum i dwuletnie liceum;
- 1938 – Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „I Państwowe Gimnazjum im. Księdza Stanisława Konarskiego w Rzeszowie” zostało przekształcone w „I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Księdza Stanisława Konarskiego w Rzeszowie” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym[18].
- 1939-45 – Udział nauczycieli, uczniów i absolwentów w II wojnie światowej w ruchu oporu;
- 1949 – Przekształcenie szkoły w 4-letnie liceum;
- 1960 – Jubileusz 100-lecia pierwszej matury i 300-lecia istnienia Szkoły. I zjazd wychowanków w dniach 11-12 czerwca[19] (do 1960 szkołę ukończyło 3369 absolwentów[20])
- 1961 – Wybudowanie sali gimnastycznej;
- 1964 – Przekształcenie męskiego liceum w szkołę koedukacyjną;
- 1983 – Obchody 325-lecia założenia szkoły. II zjazd wychowanków;
- 1984 – Przyznanie liceum Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski;
- 1987 – Utworzenie galerii obrazów wybitnych nauczycieli i wychowanków Liceum;
- 1989 – Odsłonięcie i poświęcenie pomnika ks. Stanisława Konarskiego;
- 2008 – Generalny remont i uroczystości 350-lecia szkoły[21];
- 2018 – Uroczystości 360-lecia szkoły[22];
- 2022 - Rozpoczęcie rozbudowy istniejącej sali gimnastycznej[23].
Dyrektorzy
Poniższy niepełny wykaz obejmuje rektorów (do 1760, 1778–1785), prefektów (1760–1778, 1785–1848) i dyrektorów z pełnym tytułem, sprawujących stanowisko dłużej niż rok[24].
- Paweł Frankowic (1661–1665)
- Michał Kraus (1665–1672)
- Daniel Rosecki (1702–1708)
- Alojzy Topolski (1722–1725)
- Stefan Staniewski (1732–1737)
- Florian od św. Franciszka (1741–1746)
- Wacław Popiel (1746–1760)
- Dominik Szybiński (1775–1780)
- Gracjan Piotrowski (1781–1784)
- N. Paszkowski (1786–1788)
- Franciszek Hofman (1789–1801)
- Kolumb Wisgigel (1805–1810)
- Jan Melicher (1811–1829)
- Franciszek Wassura (1830–1840)
- Józef Bieleczky (1842–1851)
- Antoni Bielikowicz (1853–1858)
- Andrzej Oskard (1858–1862)
- Tomasz Polański (1862–1867)
- Franciszek Szynglarski (1868–1871)
- Stanisław Sobieski (1873–1878)[25][26]
- Walenty Kozioł (1878–1885)
- Władysław Lercel (1886–1899), filolog klasyczny[27]
- Józef Nogaj (1899–1905)
- Emil Kalitowski (1906–1911)
- Dezydery Ostrowski (1915–1920)
- dr Jan Kreiner (29 XI 1920[28][29]–1922[30]
- Szczęsny Jasiewicz (1922[31]–1925[32])
- Wawrzyniec Wilk (1925–1933)[33][5]
- Mieczysław Adamowski (1935–1947), ocalił księgozbiór i archiwum szkolne w latach wojny, bibliotekarz Liceum 1957–1964[34][35][36][37]
- Paweł Jakubowicz (1950–1958)
- Marian Kilarski (1958–1962)
- Władysław Witek (1962–1971)
- Stanisław Piszcz (1971–1981)
- Ryszard Kisiel (1982–2014)
Nauczyciele i wychowankowie
- Maurycy Allerhand (1868–1942) – polski prawnik żydowskiego pochodzenia, profesor Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego (matura 1887)[38].
- ks. Jan Balicki - duchowny rzymskokatolicki, rektor seminarium duchownego w Przemyślu, beatyfikowany w 2002 (matura 1888)[39].
- Stanisław Biały (1868–1932) – prawnik, parlamentarzysta, oficer, działacz społeczny (matura 1887)[40].
- Paweł Biedka – adwokat, burmistrz Sanoka (matura 1888).
- Kamil Bogacki – lekarz (matura 1902)[41].
- Marian Bolesławicz vel Marian Fornal (1890–1980) – honorowy generał brygady Wojska Polskiego (matura 1912)[42].
- Antoni Bomba – działacz lewicy chłopskiej, poseł do austriackiej Rady Państwa (1901–1918), starosta powiatu rzeszowskiego (1944–1946).
- Witold Bunikiewicz – pisarz (matura 1904).
- Bogusław Butrymowicz – poeta młodopolski, tłumacz literatury antycznej.
- Jan Karol Całczyński – absolwent z 1868, nauczyciel w latach 1890–1910.
- Walerian Czykiel – nauczyciel, naukowiec (matura 1900).
- Kazimierz Dejmek – reżyser, minister kultury i sztuki.
- Józef Drozd – duchowny rzymskokatolicki, katecheta, działacz społeczny (matura 1878).
- Józef Drzewicki – nauczyciel (ok. 1868).
- Wilhelm Friedberg – nauczyciel, profesor uniwersytecki[22].
- Tadeusz Furgalski – legionista (matura 1909).
- Józef Gołąb – geolog, hydrolog (matura 1922).
- Antoni Gołkowski – nauczyciel.
- Stefan Hakalla – prawnik, adwokat, narodowiec[43].
- Julian Hochfeld – socjolog (matura 1929).
- Jakub Karyś – publicysta, filmowiec, restaurator, działacz społeczny.
- ks. Stanisław Konarski – twórca polskiej oświaty.
- Onufry Kopczyński – autor pierwszej gramatyki polskiej[22].
- Artur Kopacz – nauczyciel (matura 1904).
- Stanisław Kot – uczony i polityk, profesor UJ, minister i ambasador w rządach Władysława Sikorskiego i Stanisława Mikołajczyka (matura 1904).
- Paweł Kowal – wiceminister spraw zagranicznych, poseł do Parlamentu Europejskiego.
- Ignacy Kranz – nauczyciel (matura 1874).
- Roman Krogulski – adwokat, prezydent Rzeszowa.
- dr Andrzej Kuś – profesor gimnazjalny, działacz społeczny PSL „Piast” (1907).
- mjr dr Wojciech Kuś – oficer Wojska Polskiego (1911).
- prof. Stanisław Kuś – rektor Politechniki Rzeszowskiej, honorowy obywatel Rzeszowa.
- dr Tytus Lemer – lekarz (matura 1871).
- ks. Mieczysław Lis, potem Lisiński – duchowny (1896).
- książę Hieronim Lubomirski[44].
- Tadeusz Łopuszański – pedagog, twórca i dyrektor szkoły eksperymentalnej Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego w latach 1919–1920[22].
- Ignacy Łukasiewicz – twórca lampy naftowej[22].
- Tomasz Malicki – urzędnik (matura 1908).
- ks. Franciszek Salezy Matwijkiewicz – duchowny rzymskokatolicki (matura 1870).
- ks. Jan Mazanek – duchowny rzymskokatolicki (matura 1878).
- Jerzy Michalski – ekonomista, minister, bankowiec (matura 1888).
- Tadeusz Miękisz – nauczyciel historii, geografii od 1913 do 1927.
- Klemens Mościcki – oficer Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari (matura 1915?) .
- Sobiesław Mościcki – oficer rezerwy Wojska Polskiego, nadleśniczy (matura wojenna 1919).
- ks. Ludwik Stanisławczyk – duchowny rzymskokatolicki (matura 1890).
- Józef Nogaj – nauczyciel (matura 1875).
- ks. Józef Opioła – duchowny rzymskokatolicki (matura 1927).
- Józef Herman Osiński – fizyk[22].
- Bolesław Paykart – major artylerii Wojska Polskiego (matura 1902).
- Józef Sebastian Pelczar – biskup, patron diecezji rzeszowskiej.
- Stanisław Peszkowski – major piechoty Wojska Polskiego (matura 1902).
- Marian Piech – profesor nauk rolniczych, rektor Akademii Rolniczej w Szczecinie w latach 1993–1996.
- Lucjan Piela – profesor Uniwersytetu Warszawskiego, chemik.
- Ludwik Piękoś – uczeń (1907-1914), podoficer Legionów Polskich, kawaler Virtuti Militari.
- Ołeksander Pisecki – ukraiński polityk i działacz społeczny, minister poczty i telegrafu ZURL w rządzie Kostia Łewyckiego.
- Julian Przyboś – poeta (matura 1920).
- Stefan Przyboś (1919) – nauczyciel (1922-1927)
- Zbigniew Przybyła – literaturoznawca.
- ks. Paweł Rabczak – duchowny rzymskokatolicki (matura 1902).
- ks. Jan Rąb – duchowny rzymskokatolicki (matura 1938).
- bp Marian Rojek - biskup ordynariusz zamojsko-lubaczowski[45].
- Stanisław Ruzamski – literat (matura 1904).
- Ludwik Salo – nauczyciel.
- ks. Władysław Sarna – duchowny rzymskokatolicki (matura 1879).
- Władysław Sikorski – generał, minister, premier rządu RP w Londynie[44].
- ks. Roman Sitko – rektor seminarium duchownego w Tarnowie, zamordowany w obozie w Auschwitz, beatyfikowany przez Jana Pawła II (matura 1900).
- dr Kazimierz Smorągiewicz – lekarz (matura 1880).
- ks. Ludwik Stanisławczyk – duchowny rzymskokatolicki (matura 1890).
- Antoni Surowiecki – działacz społeczny, adwokat i wieloletni burmistrz Tarnobrzega[46]
- Władysław Szafer – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, botanik (matura 1905).
- Jacek Szmatka – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, socjolog.
- ks. Szczepan Szydelski (właś. Koziarz) – duchowny rzymskokatolicki, profesor, teolog, poseł na Sejm RP.
- Jerzy Talaga – trener piłkarski i wychowawca trenerów, profesor warszawskiej AWF.
- płk dr Józef Tkaczow – lekarz i oficer, działacz społeczny.
- Tomasz Tokarski – profesor gimnazjum od 1876 do 1890.
- ks. bp Wojciech Tomaka – duchowny rzymskokatolicki (matura 1895).
- ks. Antoni Trznadel – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, teolog, pisarz i publicysta.
- ks. Maurycy Turkowski (właś. Turek) – duchowny rzymskokatolicki, katecheta w gimnazjum i dyrektor bursy (1892).
- Roman Vimpeller – nauczyciel.
- ks. Józef Welc – duchowny rzymskokatolicki (matura 1903).
- Wawrzyniec Wilk – absolwent gimnazjum z 1906, dyrektor tej szkoły.
- Józef Winkowski – profesor w latach 80. XIX wieku[47].
- Tadeusz Wolfenburg – nauczyciel (matura 1904).
- Ignacy Wróbel – urzędnik kolejowy (matura 1882).
- Stanisław Franciszek Zajączkowski – historyk (matura 1908).
- Sylwester Wójcik – profesor nauk prawnych, prorektor Uniwersytetu Jagiellońskiego[48].
- Władysław Wójcik – duchowny rzymskokatolicki (matura 1904).
- Franciszek Zych – nauczyciel, działacz społeczny (matura 1874)[49].
- ks. Stanisław Żytkiewicz – duchowny rzymskokatolicki, kapelan Wojska Polskiego (matura 1910).
Przypisy
Bibliografia
- Jan Pęckowski, Dzieje miasta Rzeszowa do końca XVIII. wieku, Rzeszów: Gmina Miasta Rzeszowa, 1913 .
- Zjazd 25-letni abiturientów I Gimn. dnia 1 czerwca 1925, „Ziemia Rzeszowska i Jarosławska”, 7 (24), 12 czerwca 1925, s. 2–3 .
- Spis maturzystów w latach 1860–1938. W: Sprawozdanie Dyrekcji I Państwowego Gimnazjum im. ks. St. Konarskiego w Rzeszowie za rok szkolny 1937/38. Rzeszów: 1938, s. VII–LXXI.
- Jerzy Starnawski, Mieczysław Adamowski (1892–1975), „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza”, 11, 1976, s. 196-200 .
- Józef Świeboda , Collegium Ressoviense w życiu Polaków 1658–1983, Rzeszów: Wydawnictwo I LO w Rzeszowie, 1983 .
- Irena Szybiak, Recenzja: Józef Świeboda, ''Collegium Ressoviense w życiu Polaków 1658–1983'', Rzeszów 1983, „Rozprawy z Dziejów Oświaty”, 28, 1985, s. 219–222 .
- Józef Świeboda , Popijarski zespół architektoniczny w Rzeszowie, Rzeszów: Resovia, 1991 .
- Tadeusz Ochenduszko , Wykaz nauczycieli i innych pracowników szkoły w latach 1789–2008, [w:] Księga jubileuszowa Liceum Konarskiego w Rzeszowie 1658–2008, Józef Świeboda (red.), Rzeszów: Collegium Ressoviense, 2008, s. 735–812, ISBN 978-83-61312-22-2 . W kopii cyfrowej brak s. 777–828.
- Sabina Rejman , Różnice w interpretacji prawodawstwa gminnego na przykładzie kryzysu związanego z obsadzeniem stanowiska burmistrza Rzeszowa (maj 1891–luty 1893), [w:] Dzieje biurokracji na ziemiach polskich, Artur Górak (red.), t. 2, Lublin: Radzyńskie Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych, 2009, s. 183–203, ISBN 978-83-927516-0-1 .
- Bogdan Stępień , Sprawozdania szkolne w zbiorach specjalnych i regionaliach Biblioteki Uniwersytetu Rzeszowskiego, [w:] Zbiory specjalne i regionalia w polskich bibliotekach naukowych i publicznych. Materiały z III ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej przez Bibliotekę Główną Uniwersytetu Szczecińskiego 9–11 września 2009, Radosław Gaziński (red.), Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica, 2010, s. 112–119, ISBN 978-83-87879-81-5 .
- Andrzej Meissner , Rzeszowskie środowisko historyków wychowania. Początki i stan obecny, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Institutionem et Educationem Pertinentia”, 77 (2), 2010, s. 92–105, ISSN 1689-9903 .
- Krzysztof Szela , Wiosna Ludów, [w:] Jan Draus, Grzegorz Zamoyski (red.), Encyklopedia Rzeszowa, wyd. 2, Rzeszów: Mitel, 2011, s. 916, ISBN 978-83-7667-088-1 .
- Tadeusz Ochenduszko , Leksykon nauczycieli i wychowanków I Gimnazjum i Liceum w Rzeszowie urodzonych pomiędzy XVII wiekiem a 1945 rokiem [online], 2015 [zarchiwizowane z adresu 2019-01-29] .
- Zbigniew Anusik , Kasztelana sandomierskiego Mikołaja Spytka Ligęzy (ok. 1563–1637) sprawy rodzinne i majątkowe. Przyczynek do genealogii i dziejów gorzyckiej linii rodziny Ligęzów herbu Półkozic, „Przegląd Nauk Historycznych”, 21 (1), 2022, s. 73–124, ISSN 1644-857X .
Linki zewnętrzne
- Strona szkoły
- Sprawozdania szkolne Gimnazjum / I LO zdigitalizowane i udostępnione na stronie Podkarpackiej Biblioteki Cyfrowej]