Helena Dalli

Helena Dalli z domu Abela (ur. 29 września 1962 w Żabbarze) – maltańska polityk, socjolog i wykładowczyni akademicka, działaczka Partii Pracy, posłanka do Izby Reprezentantów, w latach 2013–2019 minister w rządach Josepha Muscata, od 2019 członek Komisji Europejskiej.

Helena Dalli
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Helena Abela

Data i miejsce urodzenia

29 września 1962
Żabbar

Zawód, zajęcie

polityk, socjolog

Alma Mater

Uniwersytet Maltański

Partia

Partia Pracy

Życiorys

W 1979 wygrała konkurs piękności Miss World Malta, reprezentowała następnie Maltę w konkursie piękności Miss World. W 1985 wystąpiła w filmie kryminalnym Final Justice[1]. Ukończyła socjologię na Uniwersytecie Maltańskim. Doktoryzowała się z socjologii polityki na Uniwersytecie w Nottingham. Podjęła pracę jako wykładowczyni akademicka na Uniwersytecie Maltańskim[2].

Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Partii Pracy. W 1996 po raz pierwszy uzyskała mandat deputowanej do Izby Reprezentantów. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach w 1998, 2003, 2008, 2013 i 2017[3]. W 1996 została parlamentarnym sekretarzem ds. praw kobiet. Pełniła tę funkcję do 1998, gdy jej ugrupowanie znalazło się w opozycji. Od tego też roku była członkinią laburzystowskiego gabinetu cieni[2].

W marcu 2013, po dojściu Partii Pracy do władzy, objęła funkcję ministra do spraw dialogu społecznego, spraw konsumentów i wolności obywatelskich. W czerwcu 2017 przeszła na stanowisko ministra do spraw europejskich i równouprawnienia, które zajmowała do lipca 2019[3]. W tym samym roku dołączyła do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia 2019) jako komisarz do spraw równości[4].

W grudniu 2021 kontrowersje wywołały opracowane przez Helenę Dalli zalecenia, w których zachęcała pracowników KE, by w ramach komunikacji inkluzywnej m.in. unikać używania nacechowanej religijnie nazwy Boże Narodzenie czy stosowania zwrotów grzecznościowych sugerujących płeć. Spotkało się to z krytyką ze strony części polityków, jak też papieża Franciszka[5][6][7].

Przypisy