Hannes Reichelt

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 22 sierpnia 1995 roku w Thredbo, gdzie w zawodach FIS Race zajął 37. miejsce w gigancie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, zdobywając brązowe medale w supergigancie i kombinacji. Był tam też piąty w slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 2001 roku w Val d’Isère, gdzie nie ukończyła supergiganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 20 grudnia 2002 roku w Val Gardena, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił Didiera Défago ze Szwajcarii i Marco Büchela z Liechtensteinu. Blisko trzy lata później, 1 grudnia 2005 roku w Beaver Creek odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając supergiganta i wyprzedzając Kanadyjczyka Erika Guaya i swego rodaka, Matthiasa Lanzingera. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2007/2008 wywalczył Małą Kryształową Kulę, a w sezonach 2013/2014 i 2014/2015 zajmował drugie miejsce w klasyfikacji zjazdu.

Na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek w 2015 roku wywalczył złoty medal w supergigancie, wyprzedzając Kanadyjczyka Dustina Cooka i Francuza Adriena Théaux. Na rozgrywanych cztery lata wcześniej mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w tej samej konkurencji zajął drugie miejsce, rozdzielając Włocha Christofa Innerhofera i Ivicę Kostelicia z Chorwacji. Był też czwarty w supergigancie podczas mistrzostw świata w Schladming, przegrywając walkę o podium z Akselem Lundem Svindalem z Norwegii o 0,33 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując dziesiąte miejsce w supergigancie.

W marcu 2021 r. ogłosił zakończenie kariery^[1].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
10.	18 lutego	2006	Sestriere	Supergigant	1:30,65	+0,74	Kjetil André Aamodt
12.	15 lutego	2018	Pjongczang	Zjazd	1:40,25	+1,51	Aksel Lund Svindal
11.	16 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:24,44	+0,96	Matthias Mayer

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1	2 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:38,80	-	Stephan Eberharter
DNF1	14 lutego	2007	Åre	Gigant	2:19,64	-	Aksel Lund Svindal
30.	13 lutego	2009	Val d’Isère	Gigant	2:18,82	-	Carlo Janka
2.	9 lutego	2011	Ga-Pa	Supergigant	1:38,31	+0,60	Christof Innerhofer
16.	12 lutego	2011	Ga-Pa	Zjazd	1:58,41	+2,58	Erik Guay
4.	6 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:23,96	+0,55	Ted Ligety
DNF1	9 lutego	2013	Schladming	Zjazd	2:01,32	-	Aksel Lund Svindal
1.	5 lutego	2015	Beaver Creek	Supergigant	1:15,68	-	-
13.	7 lutego	2015	Beaver Creek	Zjazd	1:43,18	+0,94	Patrick Küng
10.	9 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:25,38	+1,09	Erik Guay
17.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:38,91	+1,08	Beat Feuz

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
11.	21 lutego	2000	Québec	Zjazd	1:10,77	+1,29	Thomas Graggaber
3.	22 lutego	2000	Québec	Supergigant	1:15,69	+0,82	Klaus Kröll
5.	25 lutego	2000	Québec	Slalom	1:52,95	+0,89	Daniel Défago
15.	26 lutego	2000	Québec	Gigant	1:52,09	+1,52	Georg Streitberger
3.	26 lutego	2000	Québec	Kombinacja	31,36 pkt	+7,70 pkt	Matthias Lanzinger

• sezon 2002/2003: 42.
• sezon 2003/2004: 138.
• sezon 2004/2005: 95.
• sezon 2005/2006: 20.
• sezon 2006/2007: 48.
• sezon 2007/2008: 10.
• sezon 2008/2009: 41.
• sezon 2009/2010: 27.
• sezon 2010/2011: 23
• sezon 2011/2012: 5.
• sezon 2012/2013: 8.
• sezon 2013/2014: 12.
• sezon 2014/2015: 6.
• sezon 2015/2016: 16.
• sezon 2016/2017: 10.
• sezon 2017/2018: 10.
• sezon 2018/2019: 27.

1. Beaver Creek – 1 grudnia 2005 (supergigant)
2. Beaver Creek – 3 grudnia 2007 (supergigant)
3. Whistler – 23 lutego 2008 (gigant)
4. Bormio – 13 marca 2008 (supergigant)
5. Hinterstoder – 5 lutego 2011 (supergigant)
6. Bormio – 29 grudnia 2012 (zjazd)
7. Kitzbühel – 25 stycznia 2014 (zjazd)
8. Beaver Creek – 6 grudnia 2014 (supergigant)
9. Wengen – 18 stycznia 2015 (zjazd)
10. Garmisch-Partenkirchen – 28 lutego 2015 (zjazd)
11. Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2017 (zjazd)
12. Aspen – 16 marca 2017 (supergigant)

1. Val Gardena – 20 grudnia 2002 (supergigant) – 2. miejsce
2. Lillehammer – 13 marca 2003 (supergigant) – 3. miejsce
3. Kitzbühel – 20 stycznia 2006 (supergigant) – 3. miejsce
4. Adelboden – 5 stycznia 2008 (gigant) – 3. miejsce
5. Whistler – 21 lutego 2008 (supergigant) – 2. miejsce
6. Alta Badia – 21 grudnia 2008 (gigant) – 3. miejsce
7. Kvitfjell – 7 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
8. Lake Louise – 26 listopada 2011 (zjazd) – 3. miejsce
9. Alta Badia – 18 grudnia 2011 (gigant) – 2.miejsce
10. Wengen – 14 stycznia 2012 (zjazd) – 2.miejsce
11. Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
12. Crans-Montana – 26 lutego 2012 (gigant) – 3. miejsce
13. Schladming – 14 marca 2012 (zjazd) – 3. miejsce
14. Beaver Creek – 1 grudnia 2012 (supergigant) – 3. miejsce
15. Wengen – 19 stycznia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
16. Kitzbühel – 26 stycznia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
17. Beaver Creek – 6 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
18. Beaver Creek – 7 grudnia 2013 (supergigant) – 3. miejsce
19. Bormio – 29 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
20. Wengen – 18 stycznia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
21. Val Gardena – 20 grudnia 2014 (supergigant) – 3. miejsce
22. Saalbach – 21 lutego 2015 (zjazd) – 3. miejsce
23. Santa Caterina – 29 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
24. Wengen – 16 stycznia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
25. Kitzbühel – 22 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
26. Santa Caterina – 27 grudnia 2016 (supergigant) – 2. miejsce
27. Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant) – 2. miejsce
28. Lake Louise – 26 listopada 2017 (supergigant) – 3. miejsce
29. Beaver Creek – 1 grudnia 2017 (supergigant) – 3. miejsce
30. Kitzbühel – 20 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce

• W sumie (12 zwycięstw, 12 drugich i 18 trzecich miejsc).

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)