Guma guar

Guma guar – organiczny związek chemiczny z grupy galaktomannanów, tj. polisacharydów, których łańcuch główny utworzony jest z jednostek mannozy z bocznymi odgałęzieniami monogalaktozowymi. W przypadku gumy guar stosunek mannoza:galaktoza = ~3, a rozkład jednostek podstawionych jest dość równomierny, brak jest „regionów gładkich”, tj. dłuższych niepodstawionych odcinków polimannozowych^[1]. Ma wyjątkowo wysoką masę cząsteczkową, dochodzącą do 1–2 mln daltonów.

Uzyskiwana jest z bielma nasion roślin Cyamopsis tetragonolobus (bobowate)^[2][3]. Roczna produkcja światowa wynosi ok. 125 tys. ton^[1], przy czym 85% produkcji pochodzi z Indii, a 14% z Pakistanu^[3].

Rozpuszcza się łatwo w zimnej wodzie dając roztwory o bardzo dużej lepkości (2–6 tys. mPa·s dla roztworu 1%), przy stężeniach rzędu 2–5% mają one właściwości przypominające żel. Podobnie jak inne galaktomannany, jej roztwory ulegają żelowaniu pod wpływem boraksu i zasadowych roztworów soli miedzi. W środowisku alkalicznym jest trwała, natomiast w kwasowych gorących roztworach ulega szybkiej degradacji. Ulega także działaniu utleniaczy i mannaz – bakteryjnych enzymów hydrolitycznych^[1].

Jest to dodatek do żywności, umieszczony na liście E, jako E412, zagęszczający oraz stabilizujący produkty. Wchodzi w skład preparatów wspomagających odchudzanie. Ma działanie przeczyszczające i hamujące apetyt.^[4]