Grzyby strzępkowe
Grzyby strzępkowe, grzyby nitkowate – grzyby rosnące w postaci wielokomórkowych włókien zwanych strzępkami, w odróżnieniu od drożdży i grzybów drożdżopodobnych, które są grzybami jednokomórkowymi[1]. Ogromna większość grzybów to grzyby występujące tylko jako grzyby strzępkowe, jest też grupa grzybów dymorficznych mogących tworzyć zarówno formę strzępkową, jak i drożdżową[2].
Charakterystyka
Grzyby strzępkowe są szeroko rozprzestrzenione i znajdują się w obrębie niemal wszystkich grup taksonomicznych. Występują w glebie, wodzie i na materiałach pochodzenia organicznego, a ich zarodniki znajdują się w powietrzu i na powierzchniach wszelkiego rodzaju materiałów, również nieorganicznych i syntetycznych. Są wśród nich zarówno grzyby saprotroficzne odżywiające się martwą materią organiczną, jak i grzyby pasożytnicze rozwijające się na żywych organizmach, również grzybnia grzybów mykoryzowych jest grzybnią strzępkową.
Grzyby strzępkowe tworzą wielokomórkowe, nitkowate, proste lub rozgałęzione strzępki przerastające podłoże[3]. Strzępki zwykle są podzielone septami, ale są wśród grzybów strzępkowych także komórczaki o strzępkach niepodzielonych septami. Ich ściana komórkowa zbudowana jest z chityny, glukanu, lipidów i białek. Rosną na długość przez przyrastanie szczytowych części strzępek. Rozmnażają się bezpłciowo przez zarodniki wytwarzane na konidioforach lub w zarodniach, a także płciowo przez gamety. Większość gatunków to mezofile, dla których optymalna temperatura rozwoju wynosi 20–35 °C, ale są też kriofile i termofile rozwijające się w temperaturze od -10 do 55 °C. Optymalne pH wynosi 3–5,5, ale niektóre gatunki mogą się rozwijać przy pH od 1,5 do 10. Minimalna zawartość wody w pożywce to 11–14%[4].