Grobownik długoskrzydły
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Taphozous longimanus[1] | |||
Hardwicke, 1825[2] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj | |||
Gatunek | grobownik długoskrzydły | ||
Synonimy | |||
Podgatunki | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[9] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() | |||
| |||
|
Grobownik długoskrzydły[10] (Taphozous longimanus) – gatunek ssaka z podrodziny grobowników (Taphozoinae) w obrębie rodziny upiorowatych(Emballonuridae)[11].
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1825 roku angielski przyrodnik Thomas Hardwicke nadając mu nazwę Taphosous longimanus[2]. Holotyp pochodził z Kolkaty, w Bengalu Zachodnim, w Indiach[11].
Taphozous longimanus należy do podrodzaju Taphozous[11][12][13]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają cztery podgatunki[13]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:
Podgatunek | Oryginalna nazwa | Autor i rok opisu | Miejsce typowe |
---|---|---|---|
T. l. albipinnis | Taphozous longimanus albipinnis | O. Thomas, 1898 | Labuan, Malezja[14]. |
T. l. kampenii | Taphozous kampenii | Jentink, 1907 | Jawa, Indonezja[15]. |
T. l. leucopleurus | Taphozous longimanus leucopleurus | Dobson, 1878 | Flores, Indonezja[16]. |
Grobownik długoskrzydły występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku[13]:
Wiele populacji z szerokiego zasięgu grobownika długoskrzydłego nie można przypisać do konkretnego podgatunku[13].
Długość ciała (bez ogona) 73–86 mm, długość ogona 20–30 mm, długość ucha około 20 mm, długość przedramienia 54–63 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[12]. Grobowniki długoskrzydłe to małe zwierzęta o krótkowłosej, połyskującej sierści.
Występuje w zgrupowaniach palm kokosowych, zaroślach, a także w opuszczonych grobowcach i ruinach. Grobownik długoskrzydły chętnie odpoczywają w budowlach wzniesionych przez ludzi. Ich nazwa wzięła się od tego, ponieważ po raz pierwszy zostały znalezione w grobowcach. Można je zobaczyć na liczących 2000 lat chińskich malowidłach. Są to prawdopodobnie pierwsze rysunki nietoperzy, jakie w ogóle pojawiły się w historii sztuki. Wieczorami polują na owady na wysokości dochodzącej do 100 m. Nocą stopniowo zniżają lot. Podczas polowania wydają głośne krzyki, słyszalne również dla ludzi.