Giovanni da Cascia
Giovanni da Cascia, także Giovanni da Firenze lub Johannes de Florentia[1][2] – włoski kompozytor działający w 1. połowie XIV wieku.
 Portret Giovanniego da Cascia w Kodeksie Squarcialupi | |
| Pochodzenie | |
|---|---|
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys
Przypuszczalnie pochodził z Cascii[1][3]. Informacje na temat jego życia i kariery artystycznej są szczątkowe[1]. Był organistą i być może kierownikiem chóru w katderze Santa Maria del Fiore we Florencji[2]. Według relacji Filippo Villaniego w latach około 1329–1351 przebywał w Weronie na dworze Mastino II della Scala[1][2][3]. Później przypuszczalnie działał na dworze Viscontich w Mediolanie[1].
Twórczość
Należał do czołowych twórców świeckiej muzyki wokalnej epoki trecenta[1][3][4]. W rękopisach zachowało się szesnaście skomponowanych przez niego 2-głosowych madrygałów oraz trzy 3-głosowe caccie[1][2][3][4].
Swoją działalnością przyczynił się do rozwoju włoskiego madrygału[1][3][4]. Stosował rozległe melizmaty w pierwszej i ostatniej sylabie wersu, niekiedy krótkie imitacje między obydwoma głosami oraz jednoczesną deklamację poszczególnych sylab tekstu w obydwu głosach[1]. W cacciach stosował stosował kanon w głosach górnych, z towarzyszącym im beztekstowym tenorem[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Giovanni da Cascia – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project