Pokolenie Y

• William Strauss i Neil Howe, twórcy teorii pokoleń, przyjmują daty 1982–2004^[8].
• Według socjologa Witolda Września z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu pokolenie Y to w Polsce pokolenie ludzi urodzonych od 1984 do 1997 roku^[9].
• W 2014 roku przedsiębiorstwo Dale Carnegie Training i RSU Research ustaliły, że pokolenie Y obejmuje osoby urodzone w latach 1980–1996^[10].
• W amerykańskim programie telewizyjnym Survivor, w 33 sezonie pod tytułem „Millennials vs. Gen X”, skład milenialsów obejmował osoby urodzone w latach 1984–1997^[11].
• Według amerykańskiej agencji rządowej United States Census Bureau, pokolenie Y obejmuje ludzi urodzonych w latach 1982–2000^[12].
• Według autorów książki Pokolenia – co się zmienia? pokolenie Y w Polsce to ludzie urodzeni w latach 1980–1989^[13].

Istnienie różnic pomiędzy pokoleniem Y a innymi pokoleniami ma charakter anegdotyczny, różnice te nie zostały potwierdzone w badaniach naukowych^[14][15][16].

• Aktywnie i w każdej dziedzinie życia korzystają z technologii i mediów cyfrowych.
• Żyją w „globalnej wiosce”, dzięki dostępowi do Internetu mają znajomości na całym świecie.
• Cechuje ich duża pewność siebie^[17].
• Często dłużej mieszkają razem z rodzicami, opóźniając przejście w dorosłość^[18].
• Ważniejsze stają się dla nich jakość życia i doświadczenia życiowe niż posiadanie^[19].
• Nie pamiętają czasów tzw. zimnej wojny pomiędzy USA i ZSRR oraz komunizmu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej^[20] (w Polsce ludzie pokolenia Y nie pamiętają czasów PRL).
• Wychowali się w realiach wolnego rynku.
• Według badań przeprowadzonych w University of New Hampshire cechują ich: wysokie mniemanie o swoich umiejętnościach, przekonanie o własnej wyjątkowości, nadmierne oczekiwania oraz silna awersja wobec krytyki^[21].
• W Stanach Zjednoczonych ok. 40% milenialsów ma tatuaż^[22].

• Chcą pracować, ale nie całe życie – myślą o przyszłości na emeryturze^[3], planują długoterminowo, chętnie zakładają własny biznes^{[potrzebny przypis]}.
• Nie jest dla nich istotna stabilna praca na dłuższy czas^[3][19], często uważani są za nielojalnych pracowników^[3].
• Sporą uwagę przywiązują do życia prywatnego, oczekując dużej swobody i elastycznego czasu pracy^[3]. Mają duży apetyt na życie i nie chcą się ograniczać – praca nie może ich ograniczać.
• Przełożonych traktują jak równych sobie pracowników, ale z szerszymi kompetencjami^[3][23].
• Oczekują od pracodawcy wyznaczania celów i kontroli^[19], prowadzenia „za rękę”^[23].
• Są świetnie przygotowani do pracy w realiach wolnego rynku i globalizacji^[19][23].
• Dobrze rozwiązują częste problemy, ale słabiej radzą sobie z niestandardowymi^[23].

• Technologia cyfrowa, z której tak aktywnie korzystają, pozostawia im mało czasu na myślenie autonomiczne i wyrobienie sobie własnych poglądów, jednocześnie zaś umożliwia im sprawdzanie wiedzy w różnych źródłach.
• Dochodzi do stopniowej alienacji pokoleniowej – nie kontaktują się niemal wcale z przedstawicielami poprzednich pokoleń (nie licząc rodziców).
• Nie szukają autorytetów, żyjąc w przekonaniu, że „wszystko jest w ich rękach^[24]” i nikt nie może im nic narzucić.
• Nauczeni biegłego posługiwania się klawiaturą, zapominają, jak się pisze ręcznie^[23].
• Często są zbyt pewni siebie i niecierpliwi, muszą się dopiero uczyć odpowiedzialności za swoje czyny^[23][19].

• pokolenie C
• pokolenie X
• pokolenie Z
• pokolenie Alfa
• Mcpraca
• konsumpcjonizm
• rewolucja seksualna

Polskojęzyczne

• Dlaczego wciąż wierzymy w różnice między pokoleniami na rynku pracy?

Anglojęzyczne

• Why Generational Theory Makes No Sense
• People have always whinged about young adults. Here’s proof