Gedeon Bałaban
Gedeon Bałaban (Grzegorz Bałaban) herbu Korczak (ur. 1530, zm. 1607) – prawosławny biskup lwowski i kamieniecko-podolski w latach 1569–1607[1]. Był synem poprzedniego biskupa lwowskiego Arseniusza (Marka Bałabana).
| Biskup lwowski | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | 10 lutego 1607 |
| Biskup lwowski | |
| Okres sprawowania | 1569–1607 |
| Wyznanie | |
| Chirotonia biskupia | 1569 |
Życiorys
Absolwent Akademii Ostrogskiej[2]. Uczestniczył w odbywającym się przeciwko unii brzeskiej synodzie w Brześciu[3], gdzie podpisał protest przeciwko jej postanowieniom[4]. Towarzyszył mu biskup przemyski Michał (Kopysteński), który podobnie jak Bałaban, pomimo wcześniejszej deklaracji przyjęcia unii odstąpił od tej decyzji, prawdopodobnie poprzez działania księcia Ostrogskiego[5]. Na sejmie z 1597 roku zadecydowano, że i Gedeon Bałaban i Michał Kopystyński zachowają prawo do swoich godności[6].
Samowolnie obsadził biskupstwo prawosławne we Lwowie, którym kierował przez 30 lat. Jego rządy cechowało zgorszenie, ucisk i wyzysk ludu prawosławnego, cerkwi i klasztorów. Został wyklęty przez patriarchę Konstantynopola i metropolitę kijowskiego[7].
Był właścicielem Stratyna, gdzie założył szkołę i drukarnię.
Przypisy
Zobacz też
Bibliografia
- Kazimierz Chodynicki, Bałaban Gedeon (im. chrzest. Hryhory) († 1607) w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 249–250. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0