Fuat Asllani

Był synem urzędnika osmańskiego Bexhjeta, pracującego w Libanie^[2][3]. Uczył się w amerykańskiej szkole Robert College Stambule, a następnie dzięki austriackiemu stypendium studiował prawo w Wiedniu^[4]. W 1918 należał do grona założycieli studenckiego stowarzyszenia "Albania", działającego w Wiedniu, był także redaktorem pisma Djaleria^[2]. W 1923 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim i obronił pracę doktorską^[3]. Po powrocie do kraju pracował jako adwokat. W tym czasie związał się z młodzieżową organizacją Bashkimi (Jedność), którą kierował po śmierci Avni Rustemiego w 1924^[1]. Po upadku rządu Fana Nolego w grudniu 1924 wyemigrował z kraju. Mieszkał w Brindisi i Bari, skąd przeniósł się do Szwajcarii, gdzie wydawał pismo "Liria Kombetare" (Wolność narodowa). W 1926 przez Bari powrócił do kraju i podjął pracę adwokata, a następnie kierownika wydziału konsularnego w ministerstwie spraw zagranicznych^[5].

W 1929 rozpoczął pracę w albańskiej dyplomacji. Przebywał na placówkach w Sofii i Londynie, reprezentował Albanię na forum Ligi Narodów^[2]. W latach 1932-1933 kierował wydziałem w ministerstwie spraw zagranicznych. 21 października 1935 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Mehdiego Frashëriego. Funkcję tę pełnił do 7 listopada 1936.

W okresie włoskiej okupacji Albanii zasiadał w pro-włoskiej Radzie Stanu. W 1946 stanął przed sądem wojskowym w Tiranie, który uwolnił go od zarzutu kolaboracji^[1]. W 1947 opuścił Tiranę i wraz z rodziną przeniósł się do Elbasanu^[2]. 3 maja 1951 został aresztowany przez funkcjonariuszy Sigurimi, a 5 stycznia 1952 stanął przed sądem wojskowym pod zarzutem prowadzenia wrogiej działalności propagandowej przeciwko państwu komunistycznemu. Został skazany na 5 lat więzienia i konfiskatę majątku^[2]. 3 maja 1956 opuścił więzienie i powrócił do zawodu adwokata, który wykonywał do 1967^[5].

• Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, vol.1. Tirana: 2012, s. 127. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).