Franciszek Włodek
Franciszek Włodek (ur. 21 lipca 1894 w Szarowie, zm. 29 października 1915 pod Kamieniuchą) – plutonowy Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 | |
 plutonowy | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 lipca 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 października 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914−1915 |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Życiorys
Urodził się 21 lipca 1894 we wsi Szarów, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jakuba i Anny z Kalickich[1]. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Niepołomicach, a od 1907 do c. k. Gimnazjum w Bochni, w którym ukończył siedem klas[2][3][4]. W latach 1911–1914 był czynnym działaczem Organizacji „Promień”, a w latach 1912–1914 Związku Strzeleckiego[5][6].
Od sierpnia 1914 służył w szeregach Legionów Polskich w których otrzymał przydział do 2 pułku piechoty. We wrześniu w stopniu plutonowego wyruszył z dowodzonym przez kapitana Kazimierza Fabrycego batalionem na front w Karpatach. W 1915 otrzymał przeniesienie do 11. kompanii 6 pułku piechoty[6]. Podpułkownik Wilhelm Orlik-Rückemann we wniosku na odznaczenie Orderem Virtuti Militari napisał:
W czasie ataku nocnego na Kołodię dn. 1 X 1915 r. plut. Włodek Franciszek z kilkoma ludźmi powstrzymał kontratak przeważających sił nieprzyjacielskich, umożliwił ściągnięcie rezerw na zagrożony odcinek, przyczyniając się tym do odparcia naieprzyjaciela. Również w nocy z 5 na 6 X podjął się na ochotnika przeniesienia ważnego rozkazu ze stacji Maniewicze do Perekrestie, co z narażeniem życia uskutecznił[7][8].
Za te czyny został odznaczony austriackim Srebrnym Medalem Waleczności 2. klasy, a później Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[7][9][6]. 29 października 1915 zmarł na skutek ran odniesionych w bitwie pod Kamieniuchą na Wołyniu[10][11]. Był kawalerem, nie miał dzieci[12].
Nazwisko i imię Pawła Włodka znajduje się na jednej z czterech tablic na pomniku Poległym za Wolność w Bochni oraz na tablicy pamiątkowej w westybulu budynku I Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Kazimierza Wielkiego w Bochni[13].
Ordery i odznaczenia
Wszystkie ordery i odznaczenia zostały mu nadane pośmiertnie.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6420 – 17 maja 1922[14][15][16][17][6]
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18][19][20][21]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[22] – „za czyny orężne w bojach byłego 6 pp Leg.”[23][5][6]
- Krzyż Pamiątkowy 6 pułku piechoty Legionów Polskich[24]
- Srebrny Medal Waleczności 2. klasy[25][26]
Przypisy
Bibliografia
- Włodek Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7449 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-19].
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1907/8. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1908.
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1913/14. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
- IV Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-01-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Edward Skarbek: Zarys historji wojennej 6-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.