Formuła 1 Sezon 2010
Sezon 2010 Formuły 1 – 61. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Rozpoczął się 14 marca na torze Sakhir w Bahrajnie, a zakończył 14 listopada na torze Yas Marina Circuit w Abu Zabi. Rozegrano 19 wyścigów. Tytuł mistrza świata wśród kierowców zdobył Sebastian Vettel pobijając rekord najmłodszego mistrza świata Lewisa Hamiltona z 2008 roku, natomiast tytuł mistrza konstruktorów zdobył zespół Red Bull Racing.
 | |||
| Inauguracja | |||
|---|---|---|---|
| Zakończenie | |||
| Liczba wyścigów | 19 | ||
| Mistrzowie | |||
| Kierowcy | |||
| Konstruktorzy | |||
| |||
Lista startowa
Lista startowa na sezon 2010 ogłoszona przez FIA ułożona w oparciu o ostateczne klasyfikacje kierowców i konstruktorów za sezon 2009[1].
Piątkowi kierowcy
jeśli kierowca brał udział w piątkowym treningu, symbol oznacza, którego z kierowców wyścigowych zastąpił
udział kierowcy w całym weekendzie wyścigowym zaznaczono przez wytłuszczoną nazwę zespołu, w którym startował
| Kierowca | Zespół | BHR | AUS | MAL | CHN | ESP | MON | TUR | CAN | EUR | GBR | GER | HUN | BEL | ITA | SIN | JPN | KOR | BRA | ARE |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Paul di Resta | Force India | SUT | LIU | LIU | SUT | SUT | LIU | LIU | SUT | |||||||||||
| Fairuz Fauzy | Lotus | KOV | TRU | KOV | TRU | KOV | ||||||||||||||
 Christian Klien | HRT | CHD | CHD | HRT | HRT | |||||||||||||||
| Sakon Yamamoto | HRT | SEN | HRT | HRT | ||||||||||||||||
| Jérôme d’Ambrosio | Virgin | DIG | DIG | DIG | DIG | |||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_2010.jpg)
.jpg)
.jpg)
Zmiany wśród zespołów
Nowe zespoły
- 12 czerwca 2009 r. FIA opublikowała wstępną listę startową na sezon 2010, na której znalazły się trzy nowe zespoły wyłonione spośród wszystkich zgłoszeń nadesłanych do federacji do 29 maja. Zostały nimi: HRT F1 Team, Virgin Racing oraz US F1 Team, który w późniejszym czasie nie znalazł się na ostatecznej liście startowej sezonu 2010. Nowe zespoły używały tanich jednostek napędowych wyprodukowanych przez firmę Cosworth[69]. Wszystkie te trzy ekipy znalazły się również na liście startowej ogłoszonej po zażegnaniu konfliktu pomiędzy FIA oraz FOTA[70].
- Zespoły, których zgłoszenia zostały odrzucone przez FIA:
Konflikt FIA vs. FOTA
Do dnia 12 czerwca 2009 r., zrzeszone w FOTA zespoły: Brawn GP, Red Bull Racing, Toyota F1, Scuderia Ferrari, McLaren, Renault F1, BMW Sauber i Scuderia Toro Rosso nie wyraziły zgody na zmiany proponowane przez FIA, dlatego ich zgłoszenia wysłane do federacji były warunkowe. Szefowie tych teamów zapowiedzieli, że jeśli przepisy w sezonie 2010 nie ulegną zmianie, będą musieli wycofać się z Formuły 1[82]. Wcześniej warunkowe zgłoszenie wysłał również inny członek FOTA - Force India, jednak później kierownictwo teamu postanowiło zmienić zgłoszenie, tak aby team wystartował w nadchodzącym sezonie, bez względu na to czy przepisy ulegną zmianie[83]. Jedynym zespołem-członkiem FOTA, który od razu zgłosił bezwarunkowo swój team był Williams[84]. Oba zespoły, które wysłały bezwarunkowe zgłoszenia zostały zawieszone w prawach członka Związku Zespołów Formuły 1[83][85].Lista zgłoszeń została zamknięta w dniu 29 maja 2009, zaś pierwsza lista startowa została ogłoszona 12 czerwca. Spośród zespołów uczestniczących w sezonie 2009 znalazły się na niej zespoły Ferrari, Toro Rosso, Red Bull, Force India i Williams, a zgłoszenia pozostałych ekip zostały przyjęte warunkowo. Krótko po ogłoszeniu listy startowej na sezon 2010, Ferrari, Red Bull Racing oraz STR zdementowały informację, jakoby ich zgłoszenia były bezwarunkowe[86][87][88].
Cała ta sytuacja zrodziła w Formule 1 bardzo poważny konflikt. W wyniku sprzecznych stanowisk FOTA oraz FIA w sprawie sposobu zarządzania sportem oraz regulacji na sezon 2010, 8 zespołów wchodzących w skład FOTA (bez Williamsa i Force India) postanowiło rozpocząć przygotowania do organizacji własnej, konkurencyjnej serii wyścigowej[89]. Nad F1 zawisła groźba rozłamu, przez co pod koniec czerwca, w Paryżu zorganizowane zostało spotkanie, w którym uczestniczyli m.in.: Bernie Ecclestone (właściciel praw do transmisji telewizyjnych, szef Formula One Management), Max Mosley (szef FIA) oraz Luca di Montezemolo (szef FOTA). 24 czerwca do mediów podana została informacja o osiągnięciu kompromisu, dzięki któremu:
- ówczesny szef Międzynarodowej Federacji Samochodowej, Max Mosley postanowił nie ubiegać się w październikowych wyborach o reelekcję;
- wszelkie zmiany w regulacjach zatwierdzone przez Światową Radę Sportów Motorowych (WMSC) po 29 kwietnia 2009 r. nie będą obowiązywać - oznacza to między innymi usunięcie z regulaminu zapisu o ograniczeniu budżetów, czy też zakazu tankowania podczas wyścigu (zapis ten ostatecznie znalazł się jednak w regulaminie);
- zespoły zobowiązały się do zredukowania wydatków, w taki sposób, aby w ciągu dwóch lat ustabilizowały się one na poziomie z początku lat 90.;
- producenci samochodów uczestniczący w mistrzostwach zobowiązali się również do udzielenia wsparcia trzem nowym zespołom, jakie pojawią się w F1 od nowego sezonu;
- podpisana została zmieniona wersja Concorde Agreement z 1998 (czyli trójstronnego porozumienia pomiędzy FOM, FIA, a zespołami)[70].
Tego samego dnia opublikowano również listę startową na której znalazł się już komplet trzynastu zespołów ze zgłoszeniami bezwarunkowymi.
Odejście BMW i Toyoty, trzynaste miejsce w stawce
- 29 lipca 2009 na specjalnej konferencji prasowej w Monachium BMW Sauber ogłosiło rezygnację z uczestnictwa w Formule 1 od sezonu 2010[90]. Z początku nie wiadomo było, czy zespół zostanie całkowicie zlikwidowany, czy też podjęte zostaną próby jego sprzedaży[91]. Przyszłość teamu stała również pod znakiem zapytania, ze względu na upływający 5 sierpnia termin, jaki wyznaczono niemieckiemu zespołowi na podpisanie Concorde Agreement. Złożenie podpisu pod tym dokumentem miało zapewnić trzynaste miejsce w stawce ewentualnemu spadkobiercy zespołu z Hinwil. Warunkiem podpisania Concorde miało być jednak znalezienie kupca dla teamu. Wśród potencjalnych kandydatów wymieniano między innymi byłego mistrza świata Nelsona Piqueta Sr[92], jednak oficjalnie wiadomo było tylko o negocjacjach, jakie z BMW prowadził Peter Sauber, będący właścicielem 20% akcji zespołu[93]. Ostatecznie Szwajcarowi nie udało się jednak dojść do porozumienia z niemieckim koncernem[94]. Oznaczało to, że dokument Concorde Agreement nie został podpisany, zaś trzynaste miejsce na liście startowej pozostało niezapełnione.
- 8 sierpnia FIA postanowiła ponownie otworzyć proces rekrutacji zespołów[95]. BMW Sauber zgłosiło swoją kandydaturę[96], tak aby umożliwić zespołowi pozostanie w F1 już bez udziału koncernu BMW. Wśród pozostałych kandydatów na wolne miejsce nieoficjalnie wymieniało się baskijski zespół Epsilon Euskadi oraz brytyjskie ekipy Prodrive i Brabham Grand Prix[97], czyli zespoły, które zostały odrzucone podczas pierwszej rekrutacji. Swoje zainteresowanie wolnym miejscem w stawce wyraził także Serb Zoran Stefanovic, szef firmy AMCO, stojącej za projektem Stefan Grand Prix[98].
- Podczas weekendu Grand Prix Włoch 2009, szef FIA Max Mosley oznajmił, że z wniosek o starty złożyły trzy zespoły: Sauber, Team Lotus oraz Epsilon Euskadi[99]. Trzy dni później Międzynarodowa Federacja Samochodowa podała do wiadomości, że w wyniku uzupełniającej rekrutacji trzynaste miejsce w stawce zajął Team Lotus. Zespół ten otrzymał wsparcie od malezyjskiej spółki 1Malaysia F1 Team Sdn Bhd[41].
- Tego samego dnia koncern BMW podpisał umowę o sprzedaż zespołu Sauber szwajcarskiej spółce Qadbak Investments[55]. W związku z tym zaistniała szansa na pojawienie się Saubera w przyszłorocznej stawce F1, jeśli jeden z dotychczas potwierdzonych zespołów wycofałby się lub maksymalna ilość zespołów zostałaby powiększona do czternastu. FIA konsultowała taką możliwość z pozostałymi trzynastoma ekipami[41]. 24 września w jednym z wywiadów, szef BMW Sauber Mario Theissen powiedział, że jeśli znajdzie się miejsce w stawce na sezon 2010, to nowy zespół będzie używał jednostek napędowych dostarczanych przez Ferrari[58].
- W sprawie rozszerzenia stawki do czternastu zespołów nie uzyskano jednogłośnej decyzji. Umożliwieniu startów ekipie z Hinwil sprzeciwiły się m.in. Williams[100] oraz HRT[101]. Mimo to BMW Sauber postanowiło nadal rozmawiać z FIA oraz FOM na temat ewentualnego startu swojego spadkobiercy w sezonie 2010[102].
- 4 listopada kolejny koncern – Toyota – ogłosił wycofanie się z Formuły 1 z efektem natychmiastowym[103]. Stworzyło to szansę na pojawienie się zespołu Sauber w kolejnym sezonie mistrzostw jako ekipy, która zajmie ostatnie, trzynaste miejsce w stawce. Brak było jednak oficjalnego potwierdzenia tej informacji przez FIA[104].
- Ostatecznie odsprzedanie zespołu BMW Sauber firmie Qadbak nie doszło do skutku. Udziały w ekipie odkupił dawny właściciel zespołu – Peter Sauber[105], zaś 3 grudnia FIA potwierdziła przyznanie zespołowi Sauber 13. miejsca w stawce[55][106].
Przejęcie Brawn GP przez Mercedesa
- 16 listopada 2009 r. Mercedes wykupił większościowy pakiet 75,1% udziałów w zespole Brawn GP i przekształcił go na swój zespół fabryczny - Mercedes GP. Było to możliwe dzięki umowie pomiędzy koncernem Daimler-Benz AG (który został właścicielem 45,1% akcji zespołu) oraz jego partnerem, firmie Aabar Investments (która nabyła pozostałe 30% akcji). Szefem zespołu pozostał jednak twórca teamu Brawn GP - Ross Brawn[107].
Niepowodzenie US F1
3 marca 2010 roku FIA opublikowała ostateczną listę startową na sezon 2010[1]. Z powodu braku gotowego bolidu[108] nie znalazł się na niej amerykański zespół US F1 Team, który miał być jednym z trzech nowicjuszy w stawce. Jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem listy startowej media spekulowały o możliwości zastąpienia ekipy z USA, przez serbski zespół Stefan GP. Projekt Zorana Stefanovicia również nie znalazł jednak miejsca na liście FIA[108].
Zarówno Stefan GP, jak i US F1 wcześniej podpisały jednak kontrakty z kierowcami. W barwach US F1 miał jeździć Argentyńczyk José María López[109], zaś Stefan GP miał reprezentować wychowanek Toyoty – Kazuki Nakajima[110].
Pozostałe zmiany
- Głównym inwestorem US F1 Team został Chad Hurley, jeden z założycieli i współtwórców serwisu internetowego YouTube[111].
- Williams ogłosił zakończenie współpracy z Toyotą, która w sezonie 2009 była dostawcą silników dla brytyjskiego zespołu[112]. Nowym partnerem Williamsa został Cosworth[25].
- Firma Santander podpisała 5-letnią umowę sponsorską z zespołem Ferrari[113]. Dotychczas reklamy tej sieci banków pojawiały się na bolidach McLarena, który przedłużył swą obecną umowę z hiszpańskim przedsiębiorstwem[114].
- Dostawca opon dla Formuły 1 - firma Bridgestone poinformowała, że po sezonie 2010 wycofuje się wyścigów[115].
- Zgodnie z umową sponsorską zespół Manor Grand Prix wystartował pod nazwą Virgin Racing[62].
- Red Bull Racing przedłużył umowę na dostawę silników od Renault[13].
- Renault sprzedał część swoich udziałów w zespole spółce Genii Capital kierowanej przez Gerarda Lopeza[116].
- 21 grudnia 2009 r. Mercedes GP potwierdził, że sponsorem tytularnym została malezyjska firma Petronas[117].
- Zespół Campos Meta 1 zmienił nazwę na Hispania Racing F1 Team[45].
Zmiany wśród kierowców
Przed sezonem
Vodafone McLaren Mercedes
- Broniący tytułu mistrzowskiego Jenson Button podpisał kontrakt z zespołem[3].
Mercedes GP Petronas Formula One Team
- Nico Rosberg został kierowcą zespołu Mercedes GP[11].
- Zespół podpisał również kontrakt z powracającym z emerytury Michaelem Schumacherem, 7-krotnym mistrzem świata, a zarazem najbardziej utytułowanym kierowcą w historii F1[8].
- Kierowcą testowym Mercedes GP został Nick Heidfeld[9].
Scuderia Ferrari Marlboro
- Ferrari potwierdziło zawarcie z dwukrotnym mistrzem świata, Hiszpanem Fernando Alonso trzyletniej umowy na starty we włoskim zespole od nowego sezonu[23].
- Zespół opuścił za to inny mistrz świata - Kimi Räikkönen, który podpisał kontrakt na starty w Rajdowych Mistrzostwach Świata w barwach zespołu Citroën Junior Team[118].
- Giancarlo Fisichella zastąpił Lukę Badoera w roli rezerwowego kierowcy zespołu Ferrari[21].
AT&T Williams
- Nico Rosberg jeszcze przed zakończeniem sezonu 2009 ogłosił swoje odejście z zespołu Williams[119].
- Zespół podpisał umowę z Rubensem Barrichello i Nico Hülkenbergiem[26].
- 29 stycznia ogłoszono, że na miejscu kierowcy rezerwowego Nico Hülkenberga zastąpi Valtteri Bottas[27].
Renault F1 Team
- Dyrektor zarządzający zespołem Renault, Jean-Francois Caubet potwierdził, że Fernando Alonso po sezonie 2009 opuści francuski zespół[120].
- Robert Kubica zawarł umowę z Renault F1, zastępując Fernando Alonso na stanowisku głównego kierowcy zespołu[30].
- Podczas prezentacji bolidu R30 ogłoszono, że partnerem Kubicy zostanie Witalij Pietrow[33].
- Zespół wyznaczył trzech kierowców testowych. Zostali nimi: Jérôme d’Ambrosio, Ho-Pin Tung oraz Jan Charouz[32].
Lotus F1 Racing
- Kierowcami nowego zespołu zostali ogłoszeni Włoch Jarno Trulli oraz Fin Heikki Kovalainen[44].
- Rolę kierowcy rezerwowego pełnił Malezyjczyk Fairuz Fauzy[44].
HRT F1 Team
- Zespół HRT F1 Team podpisał umowę z Brazylijczykiem Bruno Senną, wicemistrzem serii GP2 z sezonu 2008, siostrzeńcem tragicznie zmarłego, trzykrotnego mistrza świata Ayrtona Senny[53].
- Drugim kierowcą zespołu został Karun Chandhok[47].
- Na pierwszego kierowcę rezerwowego hiszpański zespół wybrał dawnego testera Renault – Sakona Yamamoto[48]
- 5 maja oficjalnie ogłoszono, że drugim kierowcą testowym i rezerwowym został Austriak Christian Klien[49]
BMW Sauber F1 Team
- Kierowcami reaktywowanego, szwajcarskiego zespołu zostali: Japończyk Kamui Kobayashi[61] (wcześniej związany z Toyotą) oraz Hiszpan Pedro de la Rosa[59] (były kierowca testowy McLarena).
Virgin Racing
- Były kierowca Toyoty – Timo Glock podpisał umowę na starty z ekipą Virgin w sezonie 2010[64]. Na stanowisko drugiego kierowcy wybrany został Lucas Di Grassi[62].
- Na stanowisko kierowców testowych wyznaczeni zostali Álvaro Parente oraz Luiz Razia[67], jednak sponsorzy Álvaro Parente nie wywiązali się z umowy i nie był on kierowcą testowym zespołu Virgin[121]. Jako następcę Parente, na stanowisko kierowcy testowego, wyznaczono aktualnego mistrza Formuły 2 – Andy’ego Soucka[65].
W trakcie sezonu
Mercedes GP Petronas F1 Team
- Kierowca testowy zespołu – Nick Heidfeld, rozwiązał swój kontrakt z Mercedesem, by testować nowe opony dla firmy Pirelli[10].
HRT F1 Team
- Sakon Yamamoto – dotychczasowy kierowca testowy zespołu HRT podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii zastąpił na stanowisku kierowcy wyścigowego Bruno Sennę[54], a podczas Grand Prix Niemiec, Grand Prix Węgier, Grand Prix Belgii, Grand Prix Włoch i Grand Prix Japonii – Karuna Chandhoka[50][122][123][124].
- 24 września zespół ogłosił, że z powodu zatrucia pokarmowego Christian Klien zastąpi Sakona Yamamoto podczas Grand Prix Singapuru[51].
- 4 listopada Hispania Racing poinformowało, że podczas Grand Prix Brazylii miejsce Sakona Yamamoto w bolidzie nr 20 ponownie zajął Austriak Christian Klien[52].
Red Bull Racing/Scuderia Toro Rosso
- Kierowca testowy zespołów Red Bull i Toro Rosso – Brendon Hartley został usunięty z programu juniorskiego Red Bulla i stracił stanowisko kierowcy testowego w tych zespołach[16].
Virgin Racing
- Kierowca testowy zespołu – Andy Soucek, zrezygnował ze swojej funkcji, by ścigać się w innych seriach wyścigowych[66].
BMW Sauber
- 14 września 2010 zespół ogłosił odejście Pedro de la Rosy, a na jego miejsce przyjęcie dotychczasowego testowego kierowcy Pirelli – Nicka Heidfelda. Zamienił on dotychczasowego kierowcę Saubera od GP Singapuru[60].
Rundy mistrzostw
Kalendarz wyścigów
Aktualny kalendarz wyścigów na sezon 2010 został zatwierdzony 11 grudnia 2009 roku podczas posiedzenia Światowej Rady Sportów Motorowych (WMSC)[125].
1 Wyścig nocny - rozgrywany przy sztucznym oświetleniu.
2 Wyścig dzienno-nocny - start wyścigu rozegrany zostanie przed zachodem słońca, a zawodnicy przyjadą na metę przy ciemnym niebie. Oświetlenie zostanie włączone przed wyścigiem.
Zmiany w kalendarzu
- Zgodnie z umową pomiędzy torami Hockenheimring i Nürburgring Grand Prix Niemiec odbył się na pierwszym z nich.
- Po raz pierwszy od 1993 roku, jedna z rund miała odbyć się na Donington Park. Tor ten miał zastąpić Silverstone Circuit jako organizatora GP Wielkiej Brytanii. Włodarze toru w Donington nie zdołali jednak zebrać odpowiedniej sumy pieniędzy na remont toru, zatem powrót Formuły 1 na Donington Park nie doszedł do skutku. Aby Grand Prix mogło się odbyć, prowadzone były rozmowy w sprawie zawarcia nowej umowy na organizację wyścigów z torem Silverstone, a ostateczne porozumienie osiągnięto 7 grudnia 2009[220].
- Z kalendarza zniknął tor Fuji International Speedway, który miał organizować Grand Prix Japonii naprzemiennie z Suzuka International Racing Course. Tor w Suzuce podpisał wobec tego umowę na organizację GP Japonii przez kolejne trzy lata.
- Rundą inaugurującą sezon stało się Grand Prix Bahrajnu. Oznaczało to, że wyścig o Grand Prix Australii tym razem został rozegrany jako drugi w kolejności[221].
- Na prośbę organizatorów, Grand Prix Europy, rozgrywane na torze w Walencji, zostało przesunięte na koniec czerwca[221].
- Po raz pierwszy w historii zorganizowane zostało Grand Prix Korei Południowej[221].
- Po rocznej przerwie do kalendarza powróciło GP Kanady, rozgrywane na torze Circuit Gilles Villeneuve[222].
Zmiany w regulaminie
Zatwierdzone
Podczas obrad Światowej Rady Sportów Motorowych - WMSC, dnia 12 grudnia 2008 r. podjęto następujące decyzje w sprawie regulacji na sezon 2010[223]:
- Zespoły mogły zakupić pakiet silników na cały sezon, za kwotę nieprzekraczającą 5 milionów euro. Były one dostarczane przez niezależnego dostawcę wyłonionego w drodze przetargu. Przetarg na dostawę standaryzowanych silników wygrała brytyjska firma Cosworth[224].
- Podtrzymano zamrożenie prac nad nowymi jednostkami napędowymi. Potrwało ono co najmniej do 2012 roku.
- Poczynione zostały kroki, aby wszystkie zespoły w stawce używały standaryzowanego układu przeniesienia. Nie była to decyzja ostateczna.
- Została wykonana dokładna lista wszystkich elementów zastosowanych w nadwoziu. Następnie, co do każdego z nich została podjęta osobna decyzja, czy dany element, mógł decydować o różnicy w osiągach. Elementy, które nadal mogły różnicować osiągi bolidów, musiały uzyskać homologację na okres całego sezonu. Ponadto, niektóre z nich, w celu redukcji kosztów, zostały wyprodukowane z odpowiednio tanich materiałów. Elementy, które nie mogły różnicować osiągów zostały ustandaryzowane. Zespoły mogły je zakupić lub samodzielnie wyprodukować, ale tylko w taki sposób, aby maksymalnie zredukować koszty produkcji.
- System komunikacji radiowej z kierowcą oraz telemetria zostały ustandaryzowane.
- Wprowadzono dalsze ograniczenia dotyczące badań prowadzonych za pomocą tuneli aerodynamicznych.
- Stanowiska służące do testowania siły działającej na oponę zostały zakazane. Wyjątek stanowiły jedynie stanowiska badające siłę pionową.
- Prawdopodobnie, podjęte zostały dalsze restrykcje dotyczące obiektów w fabrykach zespołów.
19 sierpnia 2009 roku FIA opublikowała regulacje techniczne i sportowe na sezon 2010[225]. Oto kolejne, najważniejsze zmiany:
- Została zmodyfikowana forma kwalifikacji. Od tej pory w pierwszej i w drugiej części będzie odpadać po siedmiu kierowców (ma to związek ze zwiększeniem limitu zespołów do dwunastu). Ponadto, w ostatniej sesji zawodnicy mogli brać udział w bolidach zatankowanych dowolną ilością paliwa.
- Wprowadzony został zakaz tankowania bolidów podczas wyścigu.
- Minimalna waga bolidów została zwiększona z 605 do 620 kg, z uwzględnieniem ciężaru systemu KERS. Technologia ta nadal była dozwolona, pomimo że osiem zespołów zrzeszonych w FOTA zdecydowało się z niej nie korzystać w przyszłym sezonie[226].
- Wbrew wcześniejszym zapowiedziom, nadal było można korzystać z koców grzewczych.
11 grudnia 2009 roku Światowa Rada Sportów Motorowych opublikowała kolejne zmiany w regulaminie F1, wśród których najważniejszą jest zmiana systemu punktacji. Od nowego sezonu kierowcom oraz konstruktorom punkty będą przyznawane za pierwsze 10 miejsc, zgodnie z kluczem 25-20-15-10-8-6-5-3-2-1[125]. Zmiana ta ma związek z powiększeniem stawki do 12 zespołów.
1 lutego 2010 podjęto następne decyzje w sprawie regulaminu F1 na sezon 2010. Najistotniejsze z nich, to zmiana skali punktowej według klucza 25-18-15-12-10-8-6-4-2-1 oraz przymus stosowania dziesiątce najlepszych kierowców w kwalifikacjach opon używanych w Q3[227].
Anulowane w wyniku kompromisu pomiędzy FIA i FOTA
30 kwietnia 2009 r. WMSC na jednej ze swoich sesji zatwierdziła szereg zmian, które zostały usunięte z regulaminu w wyniku porozumienia pomiędzy zespołami a FIA osiągniętego pod koniec czerwca[70]. Największe kontrowersje budził wśród nich zapis o ustaleniu limitu budżetowego w wysokości 40 milionów euro na sezon, w zamian za danie zespołom większej wolności technicznej przy konstruowaniu i testowaniu bolidu[228]. Limit ten miałby wprowadzić podwójny system mistrzostw - zespoły miałyby niejako do wyboru dwa typy regulacji: jeden z ograniczeniem funduszy oraz drugi bez tego ograniczenia. W efekcie podpisaniu trójstronnego porozumienia Concorde Agreement w opublikowanych przez FIA 19 sierpnia przepisach nie było już jednak żadnej informacji o ograniczeniu budżetów[225].
Wyniki
Klasyfikacje szczegółowe
Kierowcy
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
|  |
Konstruktorzy
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Poz. | Konstruktor | # | BHR | AUS | MAL | CHN | ESP | MON | TUR | CAN | EUR | GBR | GER | HUN | BEL | ITA | SIN | JPN | KOR | BRA | ARE | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Red Bull Racing Renault | 5 | 4 | NU | 1 | 6 | 3 | 2 | NU | 4 | 1 | 7 | 3 | 3 | 15 | 4 | 2 | 1 | NU | 1 | 1 | 498 |
| 6 | 8 | 9 | 2 | 8 | 1 | 1 | 3 | 5 | NU | 1 | 6 | 1 | 2 | 6 | 3 | 2 | NU | 2 | 8 | |||
| 2 | McLaren Mercedes | 1 | 7 | 1 | 8 | 1 | 5 | NU | 2 | 2 | 3 | 4 | 5 | 8 | NU | 2 | 4 | 4 | 12 | 5 | 3 | 454 |
| 2 | 3 | 6 | 6 | 2 | 14† | 5 | 1 | 1 | 2 | 2 | 4 | NU | 1 | NU | NU | 5 | 2 | 4 | 2 | |||
| 3 | Ferrari | 7 | 2 | 3 | 7 | 9 | 6 | 4 | 7 | 15 | 11 | 15 | 2 | 4 | 4 | 3 | 8 | NU | 3 | 15 | 10 | 396 |
| 8 | 1 | 4 | 13† | 4 | 2 | 6 | 8 | 3 | 8 | 14 | 1 | 2 | NU | 1 | 1 | 3 | 1 | 3 | 7 | |||
| 4 | Mercedes Benz GP Limited | 3 | 6 | 10 | NU | 10 | 4 | 12 | 4 | 11 | 15 | 9 | 9 | 11 | 7 | 9 | 13 | 6 | 4 | 7 | NU | 214 |
| 4 | 5 | 5 | 3 | 3 | 13 | 7 | 5 | 6 | 10 | 3 | 8 | NU | 6 | 5 | 5 | 17† | NU | 6 | 4 | |||
| 5 |  Renault | 11 | 11 | 2 | 4 | 5 | 8 | 3 | 6 | 7 | 5 | NU | 7 | NU | 3 | 8 | 7 | NU | 5 | 9 | 5 | 163 |
| 12 | NU | NU | NU | 7 | 11 | 13† | 15 | 17 | 14 | 13 | 10 | 5 | 9 | 13 | 11 | NU | NU | 16 | 6 | |||
| 6 | Williams Cosworth | 9 | 10 | 8 | 12 | 12 | 9 | NU | 14 | 14 | 4 | 5 | 12 | 10 | NU | 10 | 6 | 9 | 7 | 14 | 12 | 69 |
| 10 | 14 | NU | 10 | 15 | 16 | NU | 17 | 13 | NU | 10 | 13 | 6 | 14 | 7 | 10 | NU | 10 | 8 | 16 | |||
| 7 |  Force India Mercedes | 14 | 12 | NU | 5 | 11 | 7 | 8 | 9 | 10 | 6 | 8 | 17 | NU | 5 | 16 | 9 | NU | NU | 12 | 12 | 68 |
| 15 | 9 | 7 | NU | NU | 15 | 9 | 13 | 9 | 16 | 11 | 16 | 13 | 10 | 12 | NU | NU | 6 | NU | NU | |||
| 8 |  BMW Sauber Ferrari | 22 | NU | 12 | NW | NU | NU | NU | 11 | NU | 12 | NU | 14 | 7 | 11 | 14 | NU | 8 | 9 | 17 | 11 | 44 |
| 23 | NU | NU | NU | NU | 12 | NU | 10 | NU | 7 | 6 | 11 | 9 | 8 | NU | NU | 7 | 8 | 10 | 14 | |||
| 9 | Toro Rosso Ferrari | 16 | 16† | NU | 11 | NU | NU | 10 | 16 | 8 | 9 | 12 | NU | 13 | 12 | 11 | 14 | 10 | NU | 13 | 15 | 13 |
| 17 | 13 | 11 | 9 | 13 | 10 | 11 | 12 | 12 | 13 | NU | 15 | NU | 13 | 15 | 12 | 11 | 11 | 11 | 9 | |||
| 10 | Lotus Cosworth | 18 | 17† | NW | 17 | NU | 17 | 15† | NU | NU | 21 | 16 | NU | 15 | 19 | NU | NU | 13 | NU | 19 | NU | 0 |
| 19 | 15 | 13 | NU | 14 | NW | NU | NU | 16 | NU | 17 | NU | 14 | 16 | 18 | 16† | 12 | 13 | 18 | 17 | |||
| 11 | HRT Cosworth | 20 | NU | 14 | 15 | 17 | NU | 14† | 20 | 18 | 18 | 19 | NU | 19 | 20 | 19 | NU | 15 | 15 | 22 | 20 | 0 |
| 21 | NU | NU | 16 | 16 | NU | NU | NU | NU | 20 | 20 | 19 | 17 | NU | NU | NU | 16 | 14 | 21 | 19 | |||
| 12 | Virgin Cosworth | 24 | NU | NU | NU | NW | 18 | NU | 18 | NU | 19 | 18 | 18 | 16 | 18 | 17 | NU | 14 | NU | 20 | NU | 0 |
| 25 | NU | NU | 14 | NU | 19 | NU | 19 | 19 | 17 | NU | NU | 18 | 17 | 20 | 15 | NW | NU | NS | 18 | |||
| Poz. | Konstruktor | # | BHR | AUS | MAL | CHN | ESP | MON | TUR | CAN | EUR | GBR | GER | HUN | BEL | ITA | SIN | JPN | KOR | BRA | ARE | Punkty |
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Formuły 1. formula1.com. [dostęp 2010-12-19]. (ang.).
- Oficjalna strona Fédération Internationale de l’Automobile (FIA). fia.com. [dostęp 2010-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-28)]. (ang.).