Flatiron Building
Flatiron Building (wcześniej pod nazwą Fuller Building) – budynek położony na Manhattanie w Nowym Jorku. Był jednym z najwyższych budynków w Nowym Jorku. Wieżowiec zajmuje trójkątną działkę u zbiegu ulic Broadway, Ulicy 23. i Piątej Alei. Sąsiedztwo dookoła budynku bywa nazywane Flatiron District[1]. Został oddany do użytku w październiku 1902 roku[2].
Flatiron Building (widok z Empire State Building) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | 175 Fifth Avenue, Nowy Jork, Stany Zjednoczone |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | Daniel Burnham |
Wysokość całkowita | 87 m |
Kondygnacje | 22 |
Ukończenie budowy | 1902 |
Właściciel | Sorgente Group |
Położenie na mapie Manhattanu | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
Położenie na mapie stanu Nowy Jork | |
Położenie na mapie Nowego Jorku | |
40°44′28″N 73°59′23″W/40,741111 -73,989722 |
Flatiron Building jest jednym z pięciu najbardziej rozpoznawalnych symboli Nowego Jorku. Nazwa Flatiron pochodzi od podobieństwa bryły budynku do żelazka. W 1979 wpisany do National Register of Historic Places, a 10 lat później do National Historic Landmark[3].
Projekt
Flatiron Building został zaprojektowany przez Daniela Burnhama z Chicago. Był jednym z pierwszych budynków o szkielecie stalowym.
Firmy
- W budynku swoją siedzibę ma jedno z największych amerykańskich wydawnictw książkowych, St. Martin’s Press[4].