Fatima Yusuf

W 1988 była uczestniczką drugich w historii mistrzostw świata juniorów, na nich startowała w konkurencji biegu na 400 m i zajęła 5. pozycję w eliminacjach. Rok później zdobyła pierwsze w karierze medale mistrzostw Afryki, na czempionacie w Lagos otrzymała srebrny medal w konkurencji biegu na 400 m oraz złoty medal w konkurencji sztafety 4 × 400 m. W 1990 została mistrzynią igrzysk Wspólnoty Narodów (w konkurencji biegu na 400 m, czasem 51,08 ustanowiła nowy rekord Afryki w tej konkurencji), jak również wywalczyła jedyny w karierze tytuł mistrzyni świata juniorów w konkurencji biegu na 400 m. Dwa miesiące później uczestniczyła w rozgrywanych w Kairze mistrzostwach Afryki seniorów, skąd przywiozła wywalczone tu cztery złote medale (m.in. w konkurencjach biegowych na dystansie 200 i 400 m). W 1991 brała udział w mistrzostwach świata rozgrywanych zarówno w hali, jak i na stadionie, w żadnym z tych występów nie zdobyła medalu. Startowała na igrzyskach afrykańskich w Kairze, tam zdobyła dwa złote medale (w konkurencji biegu na 400 m indywidualnie i w sztafecie) i jeden srebrny (w konkurencji biegu na dystansie 200 m)^[2][3].

Do intensywnych startów w zawodach międzynarodowych powróciła w 1994 roku. Brała udział w igrzyskach Wspólnoty Narodów, które odbyły się w Victorii. Zdobyła tutaj srebrny medal w konkurencji biegu na 400 m. W 1995 została dwukrotną złotą medalistką igrzysk afrykańskich w konkurencji biegu na 400 m zarówno indywidualnie, jak i w sztafecie. Ponadto wystąpiła w dwóch konkurencjach rozgrywanych na mistrzostwach globu w Göteborgu – na dystansie 400 m indywidualnie zajęła w fazie finałowej 5. miejsce, natomiast w sztafecie zajęła 6. miejsce (też w finale konkurencji)^[2][3].

Na igrzyskach olimpijskich w Atlancie wywalczyła srebrny medal w konkurencji sztafety 4 × 400 m, w finale tejże konkurencji uzyskała z koleżankami z zespołu czas 3:21,04. Na tym samym dystansie startowała też indywidualnie, w finale zajęła 6. miejsce z rezultatem czasowym 49,77^[4].

W 1997 uczestniczyła w mistrzostwach świata, w ramach których była członkinią nigeryjskiej sztafety 4 × 400 m. Zespół z jej udziałem awansował do finału i zajął ostatecznie 7. miejsce. W kolejnych latach kariery przystępowała do startów głównie w konkurencjach biegowych na krótszych dystansach (100 m, 200 m). W 1999 roku zajęła 6. miejsce w finale konkurencji biegu na 200 m. Na igrzyskach afrykańskich w Johannesburgu otrzymała trzy złote medale, w konkurencjach biegu na 200 m oraz biegu sztafet 4 × 100 m i 4 × 400 m^[2][3].

W drugim i ostatnim olimpijskim występie, który miał miejsce w Sydney, startowała wyłącznie w konkurencji biegu na 200 m. Odpadła w ćwierćfinale, zajmując w tej fazie 6. miejsce z rezultatem czasowym 23,21^[5].

• bieg na 100 m – 12,29 (16 czerwca 2001, Sacramento)
• bieg na 200 m – 22,28 (24 sierpnia 1999, Sewilla)
• bieg na 400 m – 49,43 (15 września 1995, Harare)
• sztafeta 4 × 400 m – 3:21,04 (3 sierpnia 1996, Atlanta)

Halowe

• bieg na 200 m – 23,50 (2 marca 1996, Lincoln)
• bieg na 400 m – 52,63 (12 lutego 1996, Maebashi)

Źródło: ^[2]

Yusuf jest pierwszą afrykańską lekkoatletyką, która przebiegła dystans 400 m w czasie poniżej 50 sekund^[6]. Jest również obecną rekordzistką Afryki juniorów w konkurencji biegu na 400 m (z czasem 50,59 uzyskanym 5 sierpnia 1990 w Budapeszcie)^[7].