Ewa Milde-Prus

W 1967 roku ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. 22 stycznia 1967 roku debiutowała na deskach Teatru Ziemi Łódzkiej. Następnie występowała w latach 1967–1969 w koszalińskim Teatrze Bałtyckim. Od 1969 do 1970 roku występowała w szczecińskim Teatrze Dramatycznym, a w sezonie 1970/1971 w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. W latach 1971–1982 była aktorką warszawskiego Teatru Ateneum. Pod koniec lat 80. wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Od 1987 mieszkała w Chicago, gdzie przez wiele lat występowała m.in. w polonijnym teatrze i kabarecie Bocian^[1] oraz nagrywała audycje radiowe.

Zmarła 24 lipca 2020 w Chicago. Zgodnie ze swą ostatnią wolą spoczęła w Polsce, 5 września 2020 została pochowana na cmentarzu parafialnym w Umiastowie^[3].

• 1964 – Drewniany różaniec jako Rózia
• 1964 – Beata
• 1966 – Kochankowie z Marony (1966) jako Janka
• 1967 – Czarna suknia telefonistka
• 1972 – Palec Boży
• 1973 – Gościnny występ jako aktorka Studenckiego Teatru Pantomimy „To jest...?”,
• 1976 – Złota kaczka jako młoda handlarka
• 1976 – Dźwig
• 1975, 1977 – Czterdziestolatek jako Bożena, żona Antka
• 1975 – Tylko Beatrycze jako służąca Joanna/Trwoga
• 1976–1977 – Zezem jako gość na imieninach Górnego, Podgórna
• 1977 – Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości jako barmanka Kasia
• 1979 – Szansa jako Krystynka
• 1979, 1981 – Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Karolina Frankowska, matka Ludwika Franke
• 1980 – Miś (Zofia Dyrman, „znajoma” Stanisława Palucha),
• 1980 – Królowa Bona jako Izabela, królowa węgierska, córka Bony i Zygmunta Starego
• 1981 – Okno
• 1981 – Białe tango jako farmaceutka
• 1982 – Przygrywka komendantka obozu
• 1983 – Stan wewnętrzny jako pracownica w biurze projektów
• 1983 – Alternatywy 4 jako Wiesia Winnicka, żona Jana Winnickiego
• 1984 – Zamiana jako Lena
• 1985 – Greta
• 1985 – Starzy znajomi jako Jolka
• 1986 – Wcześnie urodzony
• 1986 – Tulipan jako kobieta „poderwana” na imprezie
• 1987 – Śmieciarz
• 1987 – Sami dla siebie jako pijaczka, matka członka bandy
• 1987 – Rajski ptak
• 1987 – Pay off
• 1987 – O rany, nic się nie stało!!! jako wychowawczyni
• 1987 – Brawo mistrzu
• 1988 – Teatrum wiele tu może uczynić^[4]

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 2020)^[5][6]

• 1968: wyróżnienie nagrodą SPATiF za rolę Jadwini w spektaklu Dzika kaczka na X Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu^[1].

• Ewa Milde, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
• Ewa Milde w bazie Filmweb
• Ewa Milde w bazie filmpolski.pl
• Ewa Milde w bazie IMDb (ang.)