Encefalopatia Wernickego
Encefalopatia Wernickego (encefalopatia alkoholowa) – ostry zespół objawów neurologicznych występujący u alkoholików, spowodowany m.in. niedoborem witaminy B1[1].
| encephalopathia Wernicke | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Opisany został po raz pierwszy w 1881 roku przez Carla Wernickego[2][3][4][5]. Rzadkim wariantem encefalopatii Wernickego jest encefalopatia alkoholowa Morela.
Objawy
Do charakterystycznych objawów należą[1]:
- oczopląs,
- porażenie nerwów okoruchowych,
- ataksja,
- zaburzenia świadomości.
Inne możliwe objawy:
Patogeneza
Przyczyną zespołu jest dieta uboga w tiaminę i przewlekły alkoholizm. Stwierdza się symetryczne uszkodzenie ciał suteczkowatych, wzgórza i istoty szarej okołowodociągowej[potrzebny przypis].
Leczenie
Leczenie polega na suplementacji witaminy B1, niekiedy konieczne jest też podawanie magnezu (wspomagające wchłanianie tiaminy)[1].
Rokowanie
Podczas leczenia większość objawów ustępuje, z wyjątkiem ataksji, oczopląsu i niekiedy neuropatii obwodowej. Zespół objawów może ustąpić w ciągu kilku dni lub tygodni albo przejść w zespół Korsakowa[1].
