Edirne
Edirne lub Adrianopol[2][3] (gr. Αδριανούπολη, Adrianopoli, bułg. Одрин, Odrin) – miasto w europejskiej, północno-zachodniej części Turcji, na Nizinie Trackiej, przy ujściu rzeki Tundża do Maricy, w pobliżu granicy z Grecją oraz Bułgarią.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Prowincja | Edirne |
| Burmistrz | Filiz Gencan Akin |
| Wysokość | 41-74 m n.p.m. |
| Populacja (2023) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 284 |
| Kod pocztowy | 22 000 |
| Tablice rejestracyjne | 22 |
Położenie na mapie Turcji  | |
 41°40′41″N 26°33′34″E/41,678056 26,559444 | |
| Strona internetowa | |
Historia
Pierwotnie miasto było zamieszkiwane przez plemiona trackie. Około roku 120 roku n.e. zostało rozbudowane przez cesarza rzymskiego Hadriana, a nazwę zmieniono na Hadrianopolis. Było wówczas rzymskim ośrodkiem administracyjnym. W 378 roku rozegrała się w jego pobliżu bitwa, w której Goci rozgromili armię rzymską i zabili cesarza Walensa. W okresie bizantyńskim Adrianopol był stolicą prowincji Macedonia. W 1254 roku w pobliżu miejscowości stoczono bitwę pomiędzy Cesarstwem Nicejskim a Bułgarią.
W latach 60. XIV wieku miasto zdobyli Turcy osmańscy i nazwali je Edirne. Nowi władcy przenieśli z Bursy do Edirne stolicę swojego państwa. W trakcie wojny domowej w Turcji (1402-1413) pełniło rolę jednej ze stolic (pod panowaniem Sujemana i Musy). W 1413 roku[4] Edirne zostało stolicą całej Turcji i rolę tę pełniło do zdobycia przez Turków Konstantynopola (1453). Podczas wojen bałkańskich o miasto walczyli z Turkami Bułgarzy, którzy na krótko je zajęli[5]. W 1920 roku Adrianopol zajęli Grecy, ale w 1923 wrócił do Turcji.
Obecnie ośrodek przemysłu, turystyki; meczety: Bajazyda (XV-XVII w.), Selimiye (1575) i liczne pałace (XV-XVI w.).
