Edgar Moon

Moon był zawodnikiem praworęcznym, wszechstronnym, dobrze grającym przede wszystkim z głębi kortu.

Moon zwrócił na siebie uwagę kibiców tenisowych zwycięstwem nad Geraldem Pattersonem w 1 rundzie Australasian Championships (obecnie Australian Open) w 1926 roku. Rezultat ten prasa sportowa w Australii skomentowała grą słów „New star is born – it's Moon!” („Narodziła się nowa gwiazda – to Moon”, ang. księżyc).

W 1928 roku Moon był po raz pierwszy w wielkoszlemowym finale – w Australian Championships, partnerując w grze podwójnej Jimowi Willardowi, przegrał 2:6, 6:4, 4:6, 4:6 z Jacques’em Brugnonem i Jeanem Borotrą. Również w 1928 roku osiągnął finał U.S. National Championships (Obecnie US Open), tym razem w grze mieszanej, w parze z Edith Cross. Na drodze do końcowego zwycięstwa stanęli John Hawkes i Helen Wills Moody, którzy rozstrzygnęli decydujący mecz na swoją korzyść.

Pierwszy tytuł wielkoszlemowy Moon wywalczył w 1929 roku w rodzinnym kraju. Wygrał wówczas grę mieszaną razem z Daphne Akhurst, po finałowym zwycięstwie nad Jackiem Crawfordem i Marjorie Cox Crawford. Rok później triumfował w tej imprezie w grze pojedynczej, w półfinale pokonując Crawforda, a w finale Harry’ego Hopmana. Mistrzostwo Australian Championships w trzeciej konkurencji, w deblu, odniósł w 1932 roku, kiedy w parze z Crawfordem pokonał w finale Hopmana i Pattersona. W 1934 roku po raz drugi zwyciężył w grze mieszanej, tym razem wspólnie z Joan Hartigan, po finałowym zwycięstwie nad Emily Hood Westacott i Rayem Dunlopem. Dodatkowo Moon przegrywał 2 razy w finałach debla mistrzostw Australii – w 1929 roku w parze z Jackem Cummingsem uległ Crawfordowi i Hopmanowi, a w 1933 roku w parze z Crawfordem przegrał z Keithem Gledhillem i Ellsworthem Vinesem.

W 1930 roku został powołany do reprezentacji Australii w Pucharze Davisa. Rozegrał cztery pojedynki singlowe z przeciwnikami ze Szwajcarii i Irlandii, wszystkie wygrywając. W kolejnych meczach tego sezonu Australia, z Crawfordem i Hopmanem w roli singlistów, dotarła do półfinału strefy europejskiej, gdzie przegrała z Włochami.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1930	Australian Championships, Melbourne	Trawiasta	Harry Hopman	6:3, 6:1, 6:3

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1928	Australian Championships, Sydney	Trawiasta	James Willard	Jean Borotra Jacques Brugnon	2:6, 6:4, 4:6, 4:6
Finalista	2.	1929	Australian Championships, Adelaide	Trawiasta	Jack Cummings	Jack Crawford Harry Hopman	1:6, 8:6, 6:4, 1:6, 3:6
Zwycięzca	1.	1932	Australian Championships, Adelaide	Trawiasta	Jack Crawford	Harry Hopman Gerald Patterson	12:10, 6:3, 4:6, 6:4
Finalista	3.	1933	Australian Championships, Melbourne	Trawiasta	Jack Crawford	Keith Gledhill Ellsworth Vines	4:6, 8:10, 2:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1928	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Edith Cross	Helen Wills Moody John Hawkes	1:6, 3:6
Zwycięzca	1.	1929	Australian Championships, Adelaide	Trawiasta	Daphne Akhurst	Marjorie Cox Crawford Jack Crawford	6:0, 7:5
Zwycięzca	2.	1934	Australian Championships, Sydney	Trawiasta	Joan Hartigan	Emily Hood Westacott Ray Dunlop	6:3, 6:4

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997