Drozdek szarolicy
Drozdek szarolicy[4] (Catharus minimus) – gatunek małego ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae). Zamieszkuje północną część Ameryki Północnej oraz północno-wschodnią Syberię, zimuje głównie w północnej części Ameryki Południowej na wschód od Andów[2]. Sporadycznie zalatuje do Europy[5].
Catharus minimus[1] | |||
(Lafresnaye, 1848) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | drozdek szarolicy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() okres lęgowy przeloty zimowiska |
Systematyka
Drozdek szarolicy był dawniej umieszczany w rodzaju Hylocichla. Łączono go w jeden gatunek z drozdkiem wędrownym (C. bicknelli)[2]. Wyróżniono dwa podgatunki C. minimus[6][2]:
- Catharus minimus minimus – północno-wschodnia Syberia, Alaska i Kanada.
- Catharus minimus aliciae – wschodnia Kanada (Nowa Fundlandia, prawdopodobnie także północny Quebec).
Morfologia
Długość ciała 16[7]–18[8] cm, rozpiętość skrzydeł 32–34 cm[7].
Masa ciała:
Pożywienie
W skład jego diety wchodzą owady (takie jak chrząszcze, mrówki, pszczoły, osy, koniki polne, ćmy czy gąsienice) i inne stawonogi (np. pająki). Zależnie od pory roku zjada też nasiona i owoce, a zwłaszcza jagody[8].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje drozdka szarolicego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 2000 roku[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na 16 milionów osobników[9]. Trend liczebności populacji nie jest znany[3][9].
Przypisy
Bibliografia
- Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).