Dominik Landertinger

Landertinger trenuje biathlon od 1999 roku. W 2004 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Haute Maurienne, zajmując dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym i jedenaste w sztafecie. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Presque Isle zdobył w tych konkurencjach odpowiednio brązowy i srebrny medal. Ponadto na mistrzostwach świata juniorów w Martell w 2007 roku zwyciężył w sztafecie, a w sprincie był drugi.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 grudnia 2007 roku w Pokljuce, zajmując 18. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 stycznia 2009 roku w Ruhpolding, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił dwóch Norwegów: Ole Einara Bjørndalena i Emila Hegle Svendsena. W kolejnych startach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 21 lutego 2009 roku Pjongczangu i 27 marca 2010 roku w Chanty-Mansyjsku był najlepszy w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2012/2013, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Francuzem Martinem Fourcade'em i Emilem Hegle Svendsenem. Ponadto w sezonie 2008/2009 zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu masowego, a w sezonie 2015/2016 był trzeci w klasyfikacji biegu indywidualnego.

Pierwsze medale wśród seniorów wywalczył na mistrzostwach świata w Pjongczangu w 2009 r. Najpierw zwyciężył w biegu masowym, zostając pierwszym w historii austriackim mistrzem świata w tej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka, Christopha Sumanna i Rosjanina Iwana Czeriezowa. Dzień później, wspólnie z Danielem Mesotitschem, Simonem Ederem oraz Christophem Sumanem zdobył srebrny medal w sztafecie. Osiągnięcie ze sztafety Austriacy w tym samym składzie powtórzyli rok później, na igrzyskach olimpijskich w Vancouver. Indywidualnie najlepszy wynik osiągnął w starcie masowym, w którym był siódmy.

Kolejne medale wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku. Zdobył swój pierwszy indywidualny medal olimpijski, zajmując drugą lokatę w sprincie, w którym rozdzielił Ole Einara Bjørndalena i Czecha Jaroslava Soukupa. Był tam również piąty w biegu indywidualnym, dziesiąty w biegu pościgowym, siódmy w masowym, a razem z kolegami zdobył brązowy medal w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Kontiolahti w 2015 roku wrócił bez medalu, jednak na podium stanął podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Oslo. Zajął wtedy drugie miejsce w biegu indywidualnym, plasując się między Martinem Fourcade'em i Simonem Ederem. Blisko medalu był też w sztafecie, jednak drużyna Austrii tym razem zajęła czwarte miejsce. Na podium w sztafecie Austriacy powrócili w 2017 roku, zajmując trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Hochfilzen.

Medal zdobył również na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie był trzeci w biegu indywidualnym. Lepsi okazali się tylko Norweg Johannes Thingnes Bø oraz reprezentujący Słowenię Jakov Fak. W pozostałych biegach plasował się poza czołową dziesiątką, a w sztafecie reprezentacja Austrii ponownie zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z Niemcami. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Östersund w żadnym ze startów indywidualnych nie znalazł się w pierwszej dwudziestce, a w sztafecie tym razem był ósmy.

• Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-09-21]. (ang.).
• Dominik Landertinger. [dostęp 2010-10-11].
• Profil zawodnika. biathlon.com.ua. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).
• Dominik Landertinger Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-19)]. (ang.).