David Pizarro

chilijski piłkarz

David Pizarro, właśc. David Marcelo Pizarro Cortés (ur. 11 września 1979 w Valparaíso) – chilijski piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika. Zawodnik klubu Universidad de Chile.

David Pizarro
Ilustracja
David Pizarro (2013)
Pełne imię i nazwisko

David Marcelo Pizarro Cortés

Data i miejsce urodzenia

11 września 1979
Valparaíso

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Universidad de Chile

Numer w klubie

8

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1997–1999Santiago Wanderers41(3)
1999–2001Udinese Calcio9(0)
2001Universidad de Chile6(1)
2001–2005Udinese Calcio117(14)
2005–2006Inter Mediolan24(1)
2006–2012AS Roma148(9)
2012Manchester City (wyp.)5(0)
2012–2015ACF Fiorentina83(4)
2015–2016Santiago Wanderers9(0)
2017–Universidad de Chile49(5)
W sumie:491(37)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1999–2015 Chile46(2)
Dorobek medalowy
Copa América
złotoChile 2015
Igrzyska olimpijskie
brązSydney 2000piłka nożna

Kariera klubowa

Pizarro urodził się w dużym nadmorskim porcie Chile, Valparaíso. Piłkarską karierę zaczynał w tamtejszym klubie o nazwie Santiago Wanderers. W barwach Wanderers Pizarro zadebiutował w pierwszej lidze Chile w roku 1997. Jednak rok w rok klub Wanderers bronił się przed spadkiem. O ile w 1997 roku z Pizarro w składzie zajęli 14. miejsce zostając w ekstraklasie, o tyle w 1998 spotkała ich już degradacja o klasę niżej. David łącznie w 41 meczach zdobył 3 bramki, a w roku 1999 grał z Wanderersna drugim froncie, ale latem tamtego roku dość niespodziewanie zauważono go we Włoszech i Pizarro podpisał kontrakt z występującym w Serie A, Udinese Calcio. W drużynie z Udine pojawiał się na boisku sporadycznie, czasami zastępując o wiele bardziej znanych kolegów z drużyny jak np. Giuliano Giannicheddę, Stephena Appiaha czy Stefano Fiore. W pierwszym swoim sezonie we Włoszech miał uczyć się piłkarskiego rzemiosła od tych graczy i zagrał dlatego tylko 5 meczów. W sezonie 2000/2001 Davidowi także nie dawano większych szans na grę w Udinese i w rundzie jesiennej rozegrał 6 meczów, po czym został wypożyczony na pół roku do Club Universidad de Chile. W barwach tego klubu ze stolicy kraju, Santiago, zadebiutował między innymi w Copa Libertadores.

Latem 2001 wrócił do Udinese, gdzie zaczął grać coraz częściej i szybko wywalczył miejsce w składzie. Nowy trener, Luciano Spalletti zdecydowanie postawił na Chiljczyka, widząc w nim lidera drugiej linii. Najpierw David znacznie przyczynił się do utrzymania w lidze przez „bianco-nerich”, a w kolejnym sezonie (2002/2003) wprowadził ich do Puchar UEFA. Udinese zajęło dobre 6. miejsce w lidze, a Pizarro zdobył aż 7 bramek i uzyskał status gwiazdy zespołu. Podobnie było rok później – Udinese z 7. miejsca znów trafiło do Pucharu UEFA i także przy pewnym wkładzie Pizarro. Natomiast sezon 2004/2005 to popis piłkarzy Udinese, w tym także Davida. Przez dłuższy czas utrzymywali się oni w czołówce ligi i ostatecznie zajęli 4. miejsce najwyższe w historii, gwarantujące start w eliminacjach Ligi Mistrzów. To spowodowało, że Pizarro interesowały się najsilniejsze kluby we Włoszech, a także Hiszpanii i Anglii. Ostatecznie 14 lipca 2005 za kwotę 12 milionów euro Roberto Mancini ściągnął Pizarro do Interu Mediolan, który podpisał 4-letni kontrakt z mediolańskim klubem (do tego Udinese dostało 50% praw Gorana Pandeva). Tuż po przyjściu do klubu zdobył z nim Superpuchar Włoch, a z czasem stał się podstawowym zawodnikiem pomocy Interu. Zaliczył całkiem udany sezon. Po korekcie tabeli i odebraniu punktów Juventusowi i A.C. Milan Interowi przyznano mistrzostwo Włoch, a parę tygodni wcześniej Pizarro zdobył ze swoim klubem Puchar Włoch. David po sezonie stwierdził nawet, że z chęcią zakończy karierę w koszulce „nerazzurrich”. Jednak na letnie sparingi trener Mancini nie widział dla Pizarro miejsca w składzie i ten zdenerwowany całą sytuacją postanowił odejść i w sierpniu podpisał kontrakt z AS Romą, do której ściągnął go jego trener z Udinese, Spalletti. Stołeczny klub zapłacił za niego sumę 6,5 miliona euro. U Spallettiego w Romie, Pizarro także jest liderem środkowej linii. 12 września zdobył gola w Lidze Mistrzów, w wygranym 4:0 meczu z Szachtarem Donieck, a tydzień później strzelił gola Sienie, a Roma wygrała 3:1.

31 stycznia 2012 roku został wypożyczony do Manchesteru City[1].

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1997Santiago WanderersChile  Primera división180
1998Santiago WanderersChile  Primera división233
1999Santiago WanderersChile  Segunda División??
1999/00Udinese CalcioWłochy  Serie A50
2000/01Udinese CalcioWłochy  Serie A40
2001Universidad de ChileChile  Primera división61
2001/02Udinese CalcioWłochy  Serie A312
2002/03Udinese CalcioWłochy  Serie A337
2003/04Udinese CalcioWłochy  Serie A193
2004/05Udinese CalcioWłochy  Serie A342
2005/06Inter MediolanWłochy  Serie A241
2006/07AS RomaWłochy  Serie A324
2007/08AS RomaWłochy  Serie A313
2008/09AS RomaWłochy  Serie A252
2009/10AS RomaWłochy  Serie A312
2010/11AS RomaWłochy  Serie A221
2011/12AS RomaWłochy  Serie A71
2011/12Manchester CityAnglia  Premier League50
2012/13ACF FiorentinaWłochy  Serie A293
2013/14ACF FiorentinaWłochy  Serie A281
2014/15ACF FiorentinaWłochy  Serie A260
2015/16Santiago WanderersChile  Primera división90
2016/17Universidad de ChileChile  Primera división283
Łącznie w chilijskiej Primera División847
Łącznie w Serie A34225

Kariera reprezentacyjna

Reprezentacyjna kariera Davida Pizarro jest dość krótka. Zadebiutował on w reprezentacji w 1999 roku i do tej pory rozegrał 16 meczów. Ze względu na to, że reprezentacja Chile nie awansowała do finałów Mistrzostw Świata w Niemczech, zrezygnował on z występów w kadrze. Jednak największym jego sukcesem na niwie reprezentacyjnej jest występ w reprezentacji olimpijskiej na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku. Drużyna Chile zdobyła tam brązowy medal w meczu o 3. miejsce wygrywając z USA 2:0.

Sukcesy

  • Mistrzostwo Włoch: 2006
  • Puchar Włoch: 2006
  • Superpuchar Włoch: 2005
  • Brązowy medal Igrzysk Olimpijskich: 2000.

Przypisy

Bibliografia