Dariusz Wieczorek

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie^[2]. Ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Szczecińskiej. Podczas nauki należał do Zrzeszenia Studentów Polskich^[3]. Kształcił się podyplomowo na kierunkach organizacja i zarządzanie gospodarką turystyczną oraz prawo administracyjne i samorządowe.

Pracował w różnych instytucjach turystycznych, m.in. jako dyrektor oddziału w Fundacji „Almatur” i w Centralnym Ośrodku Informacji Turystycznej, a także jako dyrektor generalny Regionalnej Agencji Promocji Turystyki. Był prezesem zarządu Energetyki Szczecińskiej, członkiem zarządu spółki akcyjnej Enea, a także dyrektorem oddziału przedsiębiorstwa ENEA Operator^[4][5].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Objął funkcję przewodniczącego jego zachodniopomorskich struktur^[6], a w 2016 wiceprzewodniczącego krajowego partii. Od 1994 do 2002 zasiadał w radzie miejskiej Szczecina. W latach 1998–2001 sprawował funkcję wiceprezydenta miasta, odpowiedzialnego za kwestie rozwoju gospodarczego miasta i gospodarki terenami^[3]. W związku z pełnieniem tego urzędu, zostały mu (wraz z pozostałymi członkami zarządu miasta) przedstawione zarzuty niedopełnienia obowiązków i narażenia miasta na znaczne straty materialne z powodu zerwania umowy z firmą mającą wybudować w Szczecinie hipermarket. 5 lipca 2007 sąd rejonowy skazał go na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na pięcioletni okres próby. Sąd ten orzekł także grzywnę, zakaz zajmowania określonych stanowisk w administracji publicznej oraz zobowiązanie do naprawienia szkody^[7][8]. W 2008 sąd odwoławczy uchylił w całości orzeczenie sądu I instancji, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. W grudniu 2009 ponownie rozpatrujący tę sprawę sąd uniewinnił go od stawianych mu zarzutów^[9]. W 2002^[10], 2010^[11] i 2014^[12] Dariusz Wieczorek uzyskiwał mandat radnego sejmiku zachodniopomorskiego II, IV i V kadencji (w 2006^[13] i 2018^[14] nie wybierano go ponownie). W 2011^[15] i 2015^[16] bez powodzenia kandydował do Sejmu.

W wyborach parlamentarnych w 2019 został wybrany na posła na Sejm RP IX kadencji w okręgu szczecińskim (zdobył 24 924 głosy)^[17]. W Sejmie został członkiem Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych, a także sekretarzem klubu parlamentarnego Lewicy^[1]. W październiku 2021 wybrany na wiceprzewodniczącego powstałej z przekształcenia SLD Nowej Lewicy^[18].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, uzyskując 15 378 głosów^[19]. 12 grudnia 2023 Sejm X kadencji wybrał go na urząd ministra nauki w trzecim rządzie Donalda Tuska^[20][21]. Następnego dnia został przez prezydenta RP Andrzeja Dudę powołany na to stanowisko^[22]. W styczniu 2024 został powołany przez prezydenta w skład Rady Dialogu Społecznego^[23].

• Złoty Krzyż Zasługi (2000)^[24].

Jest żonaty z Beatą^[25], ma syna Błażeja^[4][26]. Był perkusistą zespołu Vinders^[4].