Dżer
Dżer – drugi bądź trzeci władca starożytnego Egiptu z I dynastii.
| faraon Egiptu | |
| Poprzednik | |
|---|---|
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Lata panowania:
Był synem króla Aha i jednej z pomniejszych żon (lub konkubiny), Chenedhapi.
Jego panowanie było okresem silnego rozwoju sztuki, rzemiosła, nauki i medycyny, a on sam posiadał opinię wielkiego medyka. Stworzył pisma o leczeniu dolegliwości, które były używane przez 3000 lat po jego śmierci.
W połowie swojego panowania podbił kraj Sedżet (najprawdopodobniej Synaj lub Palestyna). Walczył także z Nubijczykami i Libańczykami w delcie Nilu. Wiele wzmianek o nim jest zapisanych na tabliczkach z drewna i kości słoniowej. Jedna z nich pokazuje łodzie płynące w kierunku miast Delty Sais i Buto (wczesnej stolicy Dolnego Egiptu), inna zaś opisuje składanie ofiar z ludzi.
Rządził w sumie od 20 do 57 lat (według różnych źródeł i szacunków). W jego grobowcu w Umm el-Qaab w Abydos znaleziono szczątki 300 poddanych, którzy zostali zabici, aby służyć mu w przyszłym życiu (ta tradycja została wkrótce porzucona, a ludzi zastąpiono figurkami uszebti).
Od czasów Średniego Państwa wierzono, że w jego grobowcu spoczywa ciało Ozyrysa, a król Chendżer z XIII dynastii kazał wybudować tam posąg i miejsce to stało się centrum pielgrzymek.
Tytulatura
Nomen władcy, zachowany na Kamieniu z Palermo i Liście z Abydos, brzmi Iti[1][2]:
|
Jego imię horusowe brzmi Dżer[1] (Horus Dżer, „Horus, który Wspiera”[2]):
U historyków greckich występuje pod imionami Kenkenes i Athoti[1]. Jürgen von Beckerath wymienia jeszcze jedno imię – Uenephes[3]; to Kwiatkowski przyporządkowuje jednak do Dżeta[4].