Czarnieccy herbu Łodzia

Początki rodu sięgają XIV wieku. Pierwszym znanym przedstawicielem rodu był Hieronim który pozostawił po sobie dziedzica, również noszącego imię Hieronim. Hieronim II żył na przełomie XV i XVI wieku i miał syna o imieniu Feliks. Wnukiem Feliksa był Krzysztof (ok. 1564-1636). To jego syn Stefan (1599-1665), ze względu na zasługi w obronie ojczyzny okazał się najsłynniejszym przedstawicielem całego rodu. Wspomina się o nim w treści hymnu narodowego. Stefan Czarniecki był w 1665 r. hetmanem polnym koronnym, wojewodą kijowskim od 1664, wojewodą ruskim od 1657, regimentarzem od 1656, kasztelanem kijowskim od 1652, starostą tykocińskim od 1659^[2][3].

• Krzysztof Czarniecki – starosta chęciński i żywiecki.
• Stefan Czarniecki – hetman, syn Krzysztofa.
• Piotr Czarniecki – bohater obrony Częstochowy podczas potopu szwedzkiego, brat Stefana.
• Jan Czarniecki – miecznik krakowski od 1662, podstarości i sędzia grodzki krakowski od 1682.
• Paweł Czarniecki – rotmistrz i pułkownik królewski od 1633 Kawaler maltański od 1662.
• Stefan Stanisław Czarniecki – starosta kaniowski od 1666, pisarz polny koronny od 1672.

• Heraldyka
• Ród herbowy
• Lista polskich herbów szlacheckich

• Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 3. Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1900, s. 293–296.
• Leszek Podhorodecki: Sławni hetmani Rzeczypospolitej. Warszawa, 1994, s. 409.