Curtis Cokes
Curtis Cokes (ur. 15 czerwca 1937 w Dallas[1], zm. 29 maja 2020 tamże[2][3]) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii półśredniej.
![]() Curtis Cokes w marcu 2014 | |
Data i miejsce urodzenia | 15 czerwca 1937 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 maja 2020 |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 173 cm |
Styl walki | praworęczny |
Kategoria wagowa | półśrednia |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk | 80 |
Zwycięstwa | 62 |
Przez nokauty | 30 |
Porażki | 14 |
Remisy | 4 |
Pierwszą walkę zawodową stoczył w 1958. Jego pierwszym przeciwnikiem był Manuel Gonzalez, z którym w przyszłości spotykał się jeszcze czterokrotnie i z którym walczył o mistrzostwo świata. Cokes wygrał tę walkę i dziesięć następnych. Pierwszej porażki doznał z rąk Gonzaleza w kwietniu 1959. W 1961 wygrał i przegrał z przyszłym mistrzem świata Luisem Rodríguezem, a także zdobył wakujący tytuł mistrza Teksasu w wadze półśredniej po pokonaniu Gonzaleza.
Gdy w grudniu 1965 Emile Griffith zrezygnował z tytułu mistrza świata kategorii półśredniej (przygotowując się do walki o mistrzostwo wagi średniej z Dickiem Tigerem), World Boxing Association ogłosiła turniej o mistrzostwo, wyznaczając czterech pretendentów. Na pierwszym miejscu został wskazany Luis Rodríguez, na drugim Stanley Hayward, na trzecim Manuel Gonzalez, a na czwartym Curtis Cokes[4]. Hayward odmówił walki z Gonzalezem, a Cokes 6 lipca 1966 w Nowym Orleanie pokonał przez techniczny nokaut w 15. rundzie Rodrígueza. W pojedynku o tytuł mistrzowski WBA w wadze półśredniej 24 sierpnia 1966 w Nowym Orleanie Cokes zwyciężył Gonzaleza na punkty (po raz czwarty w karierze) i został nowym mistrzem świata WBA[5]. w Południowej Afryce za mistrza uznawany był Willie Ludick, a w Kalifornii Charley Shipes.
W obronie tytułu mistrzowskiego Cokes pokonał 28 listopada 1966 w Dallas Jeana Josselina na punkty[6], wygrał 19 maja 1967 w Dallas z François Pavillą (z którym wcześniej zremisował w walce towarzyskiej w styczniu tego roku) przez techniczny nokaut w 10. rundzie[7], zwyciężył 2 października 1967 w Oakland Charleya Shipesa przez techniczny nokaut w 8. rundzie[8] i wygrał 16 kwietnia 1868 w Dallas przez techniczny nokaut w 5. rundzie z Williem Ludickiem[9]. Po tym zwycięstwie był powszechnie uważany za mistrza świata. Jednocześnie w tym okresie stoczył sześć pojedynków, w których tytuł mistrzowski nie był stawką. Oprócz remisu z Pavillą wygrał cztery z nich (w tym z Jeanem Josselinem w lutym 1968), a przegrał z Gypsy Joe Harrisem w marcu 1967.
21 października 1968 w Nowym Orleanie Cokes po raz kolejny obronił tytuł mistrzowski wygrywając na punkty z Ramónem La Cruzem[10]. Następna walka w obronie mistrzostwa nie była udana, gdyż 18 kwietnia 1969 w Inglewood José Nápoles wygrał z nim przez poddanie w 13. rundzie[11]. Nápoles zwyciężył również w pojedynku rewanżowym 29 czerwca tego roku w Meksyku, tym razem przez poddanie w 10 rundzie[12]. Później Cokes nie walczył już o tytuł mistrzowski, choć kontynuował karierę do 1972.
W 1972 wystąpił w dramacie filmowym Zachłanne miasto (Fat City) Johna Hustona[13]. Choć film był o tematyce bokserskiej, Cokes nie grał roli pięściarza. Później pracował przez wiele lat jako trener bokserski[4][14].
Został wybrany w 2003 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[15].
Przypisy
Bibliografia
- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 358-361. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- Jim Amato , Curtis Cokes: A Look Back on a Hall of Famer [online], Bad Left Hook, 28 czerwca 2010 [dostęp 2015-07-11] (ang.).
- Rick Gosselin. Boxing legend Curtis Cokes, 76, has new digs, classic ideas. „The Dallas Morning News”, 2014-01-23. [dostęp 2015-07-11]. (ang.).
- Curtis Cokes [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-11] (ang.).
- Curtis Cokes [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-11] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Cokesa [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-11] (ang.).
- Curtis COKES [online], Sport & Note [dostęp 2015-07-11] (ang.).