Commandos: Zadania specjalne
Commandos: Zadania specjalne (Commandos: Beyond the Call of Duty) – komputerowa strategiczna gra czasu rzeczywistego, wyprodukowana przez hiszpańskie studio Pyro Studios i wydana przez Eidos Interactive w roku 1999, osadzona w realiach II wojny światowej. Jest to samodzielne[13][14][15] rozszerzenie gry Commandos: Za linią wroga. Dodało ono osiem nowych misji oraz dodatkowe umiejętności dla kierowanych przez gracza komandosów.
| Producent | |||
|---|---|---|---|
| Wydawca | Eidos Interactive | ||
| Dystrybutor | PL: Mirage Media[2] | ||
| Seria gier | |||
| Projektant | Gonzalo Suárez | ||
| Główny programista | Jon Beltrán De Heredia Olazábal | ||
| Kompozytor | Mateo Pascual | ||
| Data wydania |
| ||
| Gatunek | |||
| Tryby gry | |||
| Kategorie wiekowe | |||
| Wymagania sprzętowe | |||
| Platforma | |||
| Nośniki | CD (1) | ||
| Wymagania | Procesor Pentium 166 MHz, 32 MB RAM, karta graficzna 1 MB zgodna z DirectX 6.1, 225 MB miejsca na HDD[1][12] | ||
| Kontrolery | |||
Gra spotkała się z mieszanym przyjęciem przez recenzentów. Chwalono poprawioną w stosunku do gry podstawowej oprawę graficzną, natomiast krytykowano wysoki poziom trudności.
Rozgrywka
Zasady gry w dodatku Zadania Specjalne zasadniczo są podobne do przedstawionych w Za linią wroga[13][15][16]. Gracz nadal kontroluje drużynę komandosów w służbie British Army. Dodano jednak nowe misje i postacie, wprowadzono też usprawnienia mechanizmów rozgrywki.
Dodatkowe umiejętności
Każdy komandos ma teraz do dyspozycji nowy przedmiot – kamyk. Rzut nim powoduje odwrócenie uwagi wroga[17]. Kierowane przez gracza postacie mogą także użyć paczki papierosów do zwabienia strażników. Niemcy po dostrzeżeniu paczki schylają się, aby ją wziąć[18].
Komandosi mogą także pozbawić przytomności wrogich żołnierzy. Zielony Beret używa do tego celu pięści, Kierowca – pałki, a Szpieg – chloroformu[19]. Pozbawiony przytomności żołnierz niemiecki budzi się, ucieka i alarmuje pozostałych Niemców, gdy gracz nic z nim nie zrobi[19]. Jednak przeciwnika można zakuć w kajdanki, co pozbawia go możliwości ucieczki[19]. Obezwładnionego żołnierza można wykorzystać do wykonania określonych czynności, prowadzenia pojazdów oraz odwracania uwagi strażników o randze takiej samej bądź niższej od porwanego Niemca[16][17][20]. Gracz traci kontrolę nad obezwładnionym strażnikiem, gdy ten zejdzie z pola widzenia pilnującego go komandosa. Wówczas ucieka i alarmuje innych Niemców[20].
Nową umiejętność zyskał Szpieg – potrafi ukraść mundur obezwładnionego żołnierza i używać go tak jak w podstawowej wersji gry[13]. Jednak może zostać rozpoznany przez żołnierzy wyższych rangą niż ten, którego mundur ukradł[13]. Oficer Gestapo wykrywa Szpiega niezależnie od posiadanego przez niego munduru[21].
Kierowca posiada dodatkową broń – karabin, o większym zasięgu strzału niż pistolet[22].
Nowe misje
Rozszerzenie dodało osiem misji[13]. Rozgrywają się one na Wyspach Normandzkich, w Rastenburgu, Neubrandenburgu, Bonn, Belgradzie, Nijmegen i na wyspie Krecie[15]. Ich celem, oprócz destrukcji celów wojskowych i przemysłowych, jest uratowanie uwięzionych sojuszników, aresztowanie oficera i przechwycenie wrogich dokumentów[19][23][24][25].
Nowi bohaterowie
W niektórych misjach komandosom pomagają dodatkowi bohaterowie z ruchu oporu. Nie posiadają oni umiejętności charakterystycznych dla tych żołnierzy, ale za pomocą posiadanych przedmiotów mogą odwrócić uwagę wroga[13].
- Dragiša Skopje[26] – jugosłowiański partyzant. W latach 1934-1941 służył w Królewskiej Armii Jugosłowiańskiej. Gdy rząd Jugosławii próbował dołączyć do Osi, Dragiša zdezerterował i dołączył do partyzantów. W trakcie agresji III Rzeszy na Jugosławię trafił do niewoli. Uniknął rozstrzelania dzięki akcji komandosów[23]. Jest wyposażony w kamyk.
- Natasha Van De Zand[27] – holenderska działaczka ruchu oporu. Dołączyła do niego w roku 1943. Jej celem było wspieranie rajdów komandosów. Jest wyposażona w pistolet oraz szminkę, przy pomocy której kieruje na sobie uwagę wybranego żołnierza. Potrafi również skorzystać z paczki papierosów.
Odbiór gry
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Dodatek do Za linią wroga spotkał się z różnym przyjęciem wśród recenzentów. W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych oceny wahały się od 66% do 90% na maksymalne 100%[29], aczkolwiek ich amplituda była mniejsza niż w przypadku wersji podstawowej[31]. Zadania Specjalne spotkały się natomiast z entuzjazmem recenzentów niemieckich czasopism[32].
Pozytywnie oceniono oprawę graficzną[13][14][17][28][33]. Brett Breger z „Computer Games Magazine” twierdził, że „gra ma takie same świetnie pre-renderowane tła” jak w wersji podstawowej[17]. Zachwycał się też interfejsem[17]. Eduardo Paradinas z portalu MeriStation chwalił efekt płynięcia wody, a samą grafikę określił jako „doskonałą”[28]. Według recenzenta z portalu Next-Generation Online „mapy, zabudowa, a nawet zdjęcia postaci zostały poprawione”[33]. Tal Blevins z portalu IGN określił oprawę graficzną jako „niezłą, ale niezbyt okazałą”[13]. Thomas Werner z pisma „PC Player” chwalił także „oryginalne scenerie” i różnorodność sposobów wykonania misji[14].
Krytycy stwierdzili zarazem, że Zadania Specjalne mają jeszcze wyższy poziom trudności od gry podstawowej[13][15][16][17][33]. Recenzent z pisma „PC Zone” pisał: „te same uczucia frustracji wzbierają ponownie, kilka sekund po spróbowaniu pierwszej misji”[15]. Najbardziej dosadny w krytyce gry Greg Kasavin z portalu GameSpot opisał dodatek jako „cień własnego poprzednika, zarówno krótszy, jak i bardziej frustrujący niż oryginał”[16]. Krytykował grę za mały margines błędu przyjęty dla działań gracza[16]. Nowo nagrane głosy bohaterów określił mianem „śmiesznych”, a w dodaniu kobiety na okładce gry dopatrzył się zabiegu marketingowego[16].
Przypisy
Bibliografia
- LaRochelle Gary, Commandos: Beyond the Call of Duty Manual. 1999. (wersja elektroniczna)