Commandos: Za linią wroga
Commandos: Za linią wroga (Commandos: Behind Enemy Lines) – komputerowa strategiczna gra czasu rzeczywistego w realiach II wojny światowej, wyprodukowana przez hiszpańskie studio Pyro Studios i wydana w 1998 roku przez Eidos Interactive. Jest to pierwsza część serii gier komputerowych Commandos.
Producent | |||
---|---|---|---|
Wydawca | Eidos Interactive | ||
Dystrybutor | |||
Seria gier | |||
Projektant | Gonzalo Suárez | ||
Artysta | Jorge Blanco | ||
Główny programista | Jon Beltrán De Heredia Olazábal | ||
Kompozytor | David Garcia Morales | ||
Data wydania |
| ||
Gatunek | |||
Tryby gry | |||
Kategorie wiekowe | |||
Wymagania sprzętowe | |||
Platforma | |||
Nośniki | CD (1) | ||
Wymagania | Procesor Pentium 100 MHz, 16 MB RAM, 16-bitowa karta graficzna 1 MB[4] | ||
Kontrolery |
Gracz przejmuje w niej kontrolę nad oddziałem brytyjskich komandosów, sabotujących niemieckie obiekty i instalacje. Mają oni typowe wyłącznie dla nich umiejętności, a ukończenie misji wymaga ścisłej współpracy między nimi. Commandos posiada grafikę dwuwymiarową w rzucie izometrycznym[12], która została użyta w następnych grach strategicznych z serii.
Gra została pozytywnie przyjęta przez krytyków. Chwalono oprawę audiowizualną i nowatorski sposób rozgrywki, natomiast krytykowano zbyt wysoki poziom trudności.
Fabuła
Bohaterowie
W grze gracz przejmuje kontrolę nad sześcioma żołnierzami brytyjskich sił specjalnych, którzy uczestniczą w akcjach dywersyjnych przeciwko III Rzeszy podczas II wojny światowej. Każdy z nich ma odrębną charakterystykę.
- Jack O’Hara (Zielony Beret)[a] – irlandzki żołnierz w służbie British Army. Wstąpił do komandosów, aby sąd wojskowy umorzył mu karę robót przymusowych za pobicie oficera[13].
- Samuel Brooklyn (Kierowca)[b] – amerykański przestępca, który w obawie przed schwytaniem przez władze federalne zbiegł do Wielkiej Brytanii i wstąpił do British Army[14].
- James Blackwood (Płetwonurek) – australijski żołnierz wykształcony na Oksfordzie jako inżynier marynarki, zdegradowany za wszczęcie bójki w pubie. Dołączył do komandosów jako prosty żołnierz[15].
- Thomas Hancock (Saper) – brytyjski żołnierz urodzony w Liverpoolu, specjalista od materiałów wybuchowych. Zgłosił się na ochotnika do komandosów[16].
- Sir Francis T. Woolridge (Snajper) – Brytyjczyk z tytułem szlacheckim urodzony w Sheffield, który wstąpił do sił Commando. Specjalista od broni wyborowej[17].
- Rene Duchamp (Szpieg) – członek francuskiego ruchu oporu, były szef bezpieczeństwa we francuskiej ambasadzie w Berlinie, gdzie uzyskał cenną wiedzę o członkach Naczelnego Dowództwa Sił III Rzeszy. Dołączył do Resistance, gdy Niemcy zamknęli ambasadę[18].
Streszczenie
Akcja gry rozpoczyna się 20 lutego 1941 roku, kiedy brytyjscy komandosi przybywają do Norwegii z zadaniem sabotażu kluczowych obiektów przemysłowych należących do Niemców. Misja ta trwa do lutego 1942 roku, a w trakcie niej żołnierze brytyjscy niszczą między innymi obiekty radiostacji, tamę, sztab niemiecki oraz okręty podwodne U-Boot.
W październiku 1942 roku komandosi zostają wysłani do Afryki Północnej. Wykonują tam takie zadania, jak detonacja cystern z paliwem, zniszczenie zaopatrzenia w niemieckiej bazie wojsk pancernych oraz uwolnienie przetrzymywanych przez Afrika Korps więźniów. Ich misja kończy się w marcu 1943 roku.
W maju 1944 roku komandosi zostają oddelegowani do Francji, gdzie również dokonują akcji sabotażowych, na przykład zniszczenia pancernika w Hawrze, detonacji dział przybrzeżnych na plaży Juno oraz zabójstwa niemieckiego generała. Ostatnia kampania wojenna komandosów ma miejsce na terenach Belgii, Holandii i Niemiec. Żołnierze Commando między innymi uwalniają wówczas przywódcę francuskiego ruchu oporu, a ich działania wojenne kończy detonacja rakiet V2 w lutym 1945 roku.
Rozgrywka
Misje w grze Commandos: Za linią wroga rozgrywane są na mapie taktycznej. Gracz kieruje niewielką, liczącą do sześciu osób liczbą ludzi o specjalnych umiejętnościach (pełną kontrolę nad wszystkimi żołnierzami można przejąć dopiero w ostatniej misji[19][20]). Utrata któregokolwiek z nich uniemożliwia wykonanie kolejnych misji, a do sukcesu wymagana jest ścisła współpraca komandosów[21].
Kierowani komandosi mają ściśle określony zakres umiejętności. Zielony Beret może zabijać Niemców za pomocą noża, przenosić ciała oraz ukrywać się w śniegu lub piasku przed wrogimi strażnikami[13]. Kierowca jest wprawiony w użytkowaniu pistoletów maszynowych, pojazdów wroga oraz stanowisk ciężkich karabinów maszynowych[14]. Płetwonurek ma możliwość pływania pod wodą, transportowania innych żołnierzy za pomocą pontonu oraz obsługiwania łodzi[15]. Saper potrafi ciąć drut kolczasty, zastawiać pułapki na wrogich strażników i obsługiwać ładunki wybuchowe oraz granaty[16]. Snajper może zabijać wrogów za pomocą karabinu wyborowego[17]. Natomiast Szpieg potrafi przebierać się za oficera, dzięki czemu może zwrócić na siebie uwagę wrogich żołnierzy[18]. Wszyscy komandosi posiadają pistolet do obrony przed wrogami[20].
Wrogowie posiadają sztuczną inteligencję. Niektórzy patrolują okolicę, poruszając się po stałym torze, inni zaś stoją jako straż. Mają określone pole widzenia, dzielące się na dwa rodzaje[22]. Dalsze pole obrazuje, z jak dużej odległości Niemcy mogą zobaczyć komandosa znajdującego się w pozycji stojącej. Bliższe pokazuje, z jakiej odległości mogą dostrzec żołnierza kierowanego przez gracza, będącego w pozycji leżącej[23]. Jeżeli wrogowie dostrzegą komandosów w swoim polu widzenia, podbiegają do nich, ostrzeliwują ich i alarmują pozostałych Niemców[23]. Tak samo dzieje się, gdy usłyszą strzał w małej odległości bądź wybuch, a także gdy zauważą zwłoki własnych żołnierzy[23]. Niemcy mogą nakazać komandosowi zatrzymanie się (wtedy zabierają go do więzienia) lub zabić go na miejscu[24].
Komandosi kierowani przez gracza reagują tylko na jego rozkaz – nie mogą samodzielnie bronić się przed atakującymi ich Niemcami[25]. Zadaniem gracza jest zatem omijanie bądź cicha eliminacja przeciwników w celu wykonania wytycznych misji[12][26]. Możliwe jest dodatkowo podzielenie ekranu w celu śledzenia ruchu pojedynczego strażnika niemieckiego[12].
Kampania zawiera 20 misji rozgrywanych w Norwegii, Afryce Północnej, Francji i Niemczech[21]. Celem misji jest najczęściej destrukcja wrogich obiektów przemysłowych lub wojskowych[19][20]. Niekiedy trzeba wykonywać zadania związane z ratowaniem żołnierzy oraz działaczy podziemia[20].
Oprócz kampanii występuje w grze tryb gry wieloosobowej. W rozgrywce wieloosobowej może wziąć udział do 6 osób połączonych przez protokół TCP/IP lub przez Internet[27]. Polega ona na rozgrywaniu misji z kampanii w trybie współpracy – każdy gracz dostaje określoną liczbę komandosów, którymi może kierować, a zależy ona od liczby grających osób[21]. Rozgrywaną misję można zapisać w dowolnym momencie[21].
Odbiór gry
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
|
Gra spotkała się głównie z pozytywnym przyjęciem przez recenzentów. Według agregatora GameRankings średnia ocen gry z anglojęzycznych czasopism i stron internetowych wynosi 81%[33]. Według niemieckiej PC Games Database średnia ocen wystawionych przez niemieckie czasopisma wyniosła 87,5%[37].
Trent C. Ward z portalu IGN pisał, że gra stanowi dla strategii nowość taką jak Rainbow Six wśród strzelanek pierwszoosobowych[23]. Chwalił sztuczną inteligencję Niemców[23]. Z kolei Greg Kasavin z portalu GameSpot zachwycał się izometryczną grafiką, projektem poziomów i wybuchami obiektów na mapie[12]. Podobnie pozytywnie ocenił oprawę graficzną Greg Ingram z pisma „Computer Games Magazine”[30]. Steve Owen z pisma „PC Gamer” pisał: „Nie można zaprzeczyć, że Commandos jest grą oryginalną i bardzo wymagającą”[26].
Wśród wad najczęściej wymieniano wysoki poziom trudności[12][23][29][31]. Recenzent z pisma „PC Zone” nazwał ją „idealną grą dla cierpiących na bezsenność”[29]. Rafael Stark z hiszpańskiego portalu MeriStation skrytykował też ubogie udźwiękowienie oraz powtarzalną muzykę[32]. Porównując rodzimą produkcję z turową grą taktyczną Jagged Alliance, stwierdził: „Commandos jest lepszy we wszystkim, z wyjątkiem dźwięku”[38]. Z rozczarowaniem przyjęto także tryb gry wieloosobowej[26][30]. Ponadto Peter Olafson z pisma „GamePro” zwrócił uwagę na zbyt niski zakres umiejętności komandosów, z których tylko jeden potrafi rzucać granatami czy też płynąć łódką[28]. Ponadto Steve Owen zwrócił uwagę na to, że żołnierze strzelają jedynie w pozycji stojącej, co wystawia ich na widok nieprzyjaciela[26].
W Niemczech gra Commandos: Za linią wroga ze względu na występowanie symbolu swastyki trafiła 24 czerwca 1999 na indeks BPjM i w wersji niemieckiej została ocenzurowana[39]. Otrzymała zarazem w 1999 roku dwie nagrody: Złotą i Platynową, przyznane przez organizację VUD (Verband der Unterhaltungssoftware Deutschland) za sprzedaż powyżej 200 tysięcy egzemplarzy w Niemczech, Austrii i Szwajcarii[35][36]. Na całym świecie, do końca 2000 gra Commandos została sprzedana w liczbie miliona egzemplarzy[40].
Rozszerzenie
W roku 1999[41] ukazało się rozszerzenie gry nazwane Commandos: Beyond the Call of Duty (w Polsce Commandos: Zadania specjalne[42]), które zawierało pakiet nowych misji[42].
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Adams Eric, Wilkinson Lee, Commandos: Behind Enemy Lines Manual. 1998.