Ciecierzyca pospolita

Pokrój

Roślina jednoroczna o wysokości do 50 (100) cm. Łodyga sztywna, kanciasta^[6].

Liście

Nieparzysto-pierzaste, składające się z odwrotnie jajowatych 11-15 listków o piłkowanych brzegach^[6].

Kwiaty

Wyrastają pojedynczo w kątach liści. Są fioletowe, purpurowe lub białe, mają 1 słupek i 10 zrośniętych pręcików. Żagielek ciemniejszy^[6].

Owoc

Zwisający strąk zawierający dość duże, gruszkowatego kształtu nasiona o barwie białożółtawej, czerwonawej lub brunatnej^[6].

• Roślina uprawna, uprawiana od bardzo dawna. Jej nasiona znaleziono w wykopaliskach datowanych na 9200 lat p.n.e., wiadomo też, że była jednym z podstawowych pokarmów w jadłospisie starożytnych Greków i Rzymian^[7]. Nasiona wyglądem i smakiem przypominają groch i są używane do spożycia podobnie^[6]. Roślina bardzo popularna w kuchni krajów basenu Morza Śródziemnego. Roztarte i wymieszane z oliwą nasiona tworzą pastę używaną do smarowania chleba^[7].
• Nasiona i słoma są używane również jako pasza dla zwierząt^[6].
• Woda po gotowaniu ciecierzycy bądź zalewa z ciecierzycy konserwowej – aquafaba, używana jako zamiennik jajek^[8][9].
• Uprawiana jest też na zielony nawóz^[3].

Większość badaczy roślin biblijnych uważa, że do tego gatunku odnosi się cytat z Księgi Izajasza (30,24): „Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została przewiana opałką i siedlaczką”. Wzbogacona ciecierzycą pasza była w biblijnym sensie oznaką dobrobytu, który zapowiadał Żydom prorok Izajasz. Ciecierzyca nie została tu wymieniona z nazwy, ale użyte w tym cytacie hebrajskie słowo oznacza paszę z dodatkiem ciecierzycy, a zwyczaj jej dodawania do paszy jest stosowany na Bliskim Wschodzie do dzisiaj^[7].

• 
  Pokrój
• 
  Liść i owoce
• 
  Strąki z nasionami
• 
  Nasiona
• 
  Nasiona ciecierzycy – odmiana bengalska (po lewej) i europejska (po prawej)
• 
  Suchy pęd z owocami i nasionami